"sehunnie...ေစာင့္ဦးေလကြာ.."
ၾကည့္...လူကမလာေသး....အသံကအရင္ေရာက္ေနပီ..
ေျပးေနရာမွေျခလွမ္းတို႔ကိုရပ္တန္႔ပီး...
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ...
ၾကည့္လိုက္ေတာ့....ဒင္းေလးက...စူပုပ္ပုပ္
"အေစာထဲကေတြ႔ရင္လည္း...လိုက္လာပါလား...
လွမ္းေအာ္ေနေသးတယ္..ေနာက္ပီး..အရင္ေရာက္ရင္အားကစားလုပ္ေနေလ...အပ်င္းတစ္ပီး...
ထိုင္ကငိုက္ခ်င္ေသး.."
"အာ...မင္းက...အခုေတာ့ငါ့ကိုၿငိဳျငင္ပီေပါ့.."
အားကစားဝတ္စံု...အေပၚေအာက္အျဖဴေရာင္နဲ႔...
ထိုေကာင္ေလးသည္...ကြၽန္ေတာ္ေဘးမွကပ္လ်က္ေျပးလိုက္လာပီး....ေမးခြန္းကထုတ္ျပန္သည္....
စခ်င္လာေသာေၾကာင့္...ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွခုန္ဆင္းသြားေသာ..စကားလံုးတို႔မွာ...
"အခုမွသိတာလား...အစထဲကၿငိဳျငင္တာ.."
"yaa...sehunnie..မင္းေနာ္.."
ထင္သည့္အတိုင္း...ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ေလပီ...
မ်က္ႏွာထားကိုက...မနက္ေစာေစာစီးစီး...
လငပုပ္ဖမ္းလ်က္.....
ဘာရယ္မဟုတ္...ႏႈတ္ခမ္းကိုအၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ ျဖစ္ေနေသာပံုစံေၾကာင့္...ခြီကနဲ...အသံပင္ထြက္သြားသည္
အဲ့ဒီအက်င့္က..ေတာ္ေတာ္ဆိုး..
ႏႈတ္ခမ္းကိုက...မိန္းကေလးလို...စုစုခြၽန္ခြၽန္ေလးတိုးထြက္လ်က္....
"ေျပာေတာ့...sangnamja..လုပ္ေနတဲ့ပံုစံကိုက.."
"oh sehunမင္း...မင္း..."
"အဲ့ဒီမွာ..တစ္မေနနဲ႔ျမန္ျမန္လာ...အခ်ိန္ပုပ္တယ္.."
"'ပီးေရာကြာ..."'ဆိုပီး...တေတာက္ေတာက္ေျပးလိုက္လာသည္...
အနည္းငယ္ေလာက္...ပတ္ေျပးပီးေတာ့...ထံုးစံအတိုင္း..
ရစ္ေလပီ..
"sehunnie...ငါ..ေမာလာပီ..ခနနားမယ္ေလကြာ.."
"က်စ္..."
YOU ARE READING
Apology
Fanfiction#ေတာင္းပန္ပါတယ္......ႏွလံုးသားကိုခ်ျပမိတဲ့အတြက္....# Hunhan(yaoi)
