Apology

#####

"ကြၽီ"

တံခါးပြင့္သံျပီးဆံုးသြားသည့္ေနာက္..
အဆင့္ျမင့္..လူ႐ွိန္စရာ..႐ုံးခန္းတစ္ခုအတြင္း
ေျခခ်လာသည္မွာ...တစ္ေဒါက္ေဒါက္ဟူေသာ..
ေျခသံျဖင့္..ခန္႔ညားေခ်ာေမာေသာေယာက်ာ္းပ်ိဳတစ္ဦး..

ထိုသူသည္...ဝင္လာျခင္းအားဂ႐ုစိုက္ျခင္းကင္းမဲ့ေသာ..
အခန္းအတြင္း႐ွိ....အလုပ္စားပြဲေပၚတြင္...
ကြန္ပ်ဴတာေ႐ွ႕ေခါင္းစိုက္လ်က္႐ွိေသာ...
ေမး႐ုိးမ်ားထင္လင္းလ်က္...တည္ၾကည္ျပတ္သားမည့္
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပိုင္႐ွင္...လူတစ္ေယာက္အား..အလိုမက်စြာ..
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ...ၾကည့္၍...

"ျကိဳးစားလွခ်ည္လား...Oh sehun"

အလုပ္စားပြဲဆီက...Oh sehunဆိုေသာ..
လူသားသည္....တစ္ခ်က္ျပံဳး၍သာ..တံု႔ျပန္ေလသည္...

"လူဝင္လာတာေတာင္...ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္..
အလုပ္သိပ္႐ႈပ္ေနတာေပါ့...ၾကည့္လုပ္ဦးကြာ...
ေတာ္ၾကာ...အႏုၾကမ္းဝင္စီးသြားေတာင္...
သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး..."

ေ႐ွ႕က...ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္...
Park chanyeolအား....

"ဟ...ဒီလို..စည္းမ႐ွိကမ္းမ႐ွိ...တံခါးမေခါက္..
အေၾကာင္းမၾကားပဲ...ဝင္လာတတ္တာ...
မင္းတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတယ္...Park Chanyeol.."

ထိုေျပာင္စပ္စပ္မ်က္ႏွာေပးျဖင့္...ပခံုးႏွစ္ဖက္အား..
ဟန္ပါပါတြန္႔ျပရင္း...ဆိုဖာေပၚတြင္ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့မွီကာ
႐ွည္လ်ားေသာ...ေျခတံအား...စားပြဲေပၚတြင္...
ကန္႔လန္႔ျဖတ္တင္ေလသည္...

"ဆိုစမ္းပါဦး...ဘာကိစၥ"

သူမွီလ်က္႐ွိေသာ..ဆိုဖာေနာက္႐ွိ....အလွစိုက္
သစ္ပင္ခပ္ေသးေသးမွ...သစ္ရြက္ခပ္စိမ္းစိမ္းတို္႔အား..
ဆြဲေျခကာ...

"အင္း...လမ္းၾကံဳတာထက္ကို...တမင္ဝင္လာတာ.."

ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း...ကြၽန္႔ေတာ့္အားေနာက္ျပန္ၾကည့္၍...

"ဒါနဲ႔...မင္း..အဲ့ဒီမွာပဲ...တစ္သက္လံုးေနေတာ့မလို႔လား.."

"Projectတစ္ခုေၾကာင့္..ေခါင္းစားေနတယ္ကြာ..
ေျပာစရာ႐ွိျမန္ျမန္ေျပာ.."

လွဲေနေသာ...သူသည္...လွစ္ခနဲအနားေရာက္လာ၍..
ပံုေနေသာ..စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္...ကြန္ျပဴတာအား..
ျပဴးျပဲၾကည့္၍...