Apology

#####

တိတ္​ဆိတ္​​ေသာညတြင္​..႐ုတ္​တရက္​ထျမည္​လာ​ေသာ..
Phသံသည္​..​..အိပ္​ယာထက္​တြင္​..​ေမွး႐ုံသာ​ေမ​ွး​ေန​ေသာ..ကြၽန္​​ေတာ္​့အား....အခ်က္​​ေပး​ေနသည္​

ဆက္​သြယ္​သူဟာ...တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ပဲဟု..​တိက်​ေသာ...စိတ္​အစဥ္​နဲ႔အတူ...ျဖစ္​​ေပၚလာ​ေသာ​ေက်နပ္​မႈက​ေသခ်ာ​ေန​ေသာ​္​လည္​း....စိုးရြံ႔စိတ္​အနည္​းငယ္​က...ဝင္​လာျပန္​သည္​

တုန္​ယင္​​ေန​ေသာ..လက္​ႏွင္​့အတူ...နားနားကပ္​ပီး..
အလ်င္​အျမန္​နား​ေထာင္​လိုက္​သည္​့အခါ...
ျသ႐ွ​ေသာ..သူ႔အသံက..ခ်ိဳၿမိန္​စြာ..အၾကားအာ႐ုံထဲသို႔
အလည္​​ေရာက္​လာသည္​...

"Luhan..."

"အင္​း​ေျပာ​ေလ..sehun"

ရင္​ခုန္​ႏႈန္​းလား..ရင္​တုန္​ႏႈန္​းလားမသိတဲ့...
လႈပ္​႐ွားမႈမ်ိဳးနဲ႔....ႏွလံုးသားကို..မျမင္​​ေအာင္​ဖံုးကြယ္​ရင္​း
တည္​ၿငိမ္​​ေန​ေသာ..အသံမ်ိဳးထြက္​ႏိုင္​​ေအာင္​...ကြၽန္​​ေတာ္​ႀကိဳးစားသည္​...

တစ္​ဖက္​မွ...ဟင္​းခနဲသက္​ျပင္​းခ်သံအဆံုး...

"အိမ္​ကို...​ေကာင္​း​ေကာင္​းျပန္​​ေရာက္​တယ္​မလား.."

အခြင္​့သာရင္​​ေမးပါရ​ေစ..hun...ဘယ္​လို​ေသခ်ာမႈမ်ိဳးနဲ႔..
မင္​းလိုရာကို...ဆြဲ​ေတြးရတာလဲ...

ႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ားကမဲ့ျပံဳးႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​စြာ...ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားက
​ေလလိႈင္​းထဲတြင္​...ပ်ံ့ႏွံဆဲ

"​ေကာင္​း​ေကာင္​း​မ​ေရာက္​စရာ..အ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​မွ​ွမ႐ွိပဲ....sehun.."

"ဟား...ဟား...အင္​း​ေလ...ဟုတ္​တာပဲ​ေနာ္​..."

အျမင္​ကတ္​စရာ...သူ႔​ေလသံက...ကြၽန္​​ေတာ့္​့စကားအား...ဟာသတစ္​ပုဒ္​လို...

"ငါအပိုလုပ္​မိသြားပီထင္​တယ္​..."

သူ....႐ုတ္​ခ်ည္​းဆိုသလို...တည္​ၿငိမ္​သြားျပန္​သည္​...

တစ္​ရိပ္​ရိပ္​တက္​လာသည္​့....ရင္​ဘက္​ထဲကအစိုင္​အခဲမ်ားက...ကြၽန္​​ေတာ္​​ေမ့ထားခဲ့သည္​့ကိစၥတစ္​ခုအား..အစ​ေဖာ္​ရန္​..တြန္​းအား​ေပးျပန္​သည္​...