Ik open moeizaam mijn ogen en kijk rond. 'Ik ben in Rayan zijn kamer,' herinner ik me. Ik lig op een bed dat vanuit onder Rayan's bed is uit geschoven. Ik rek me uit met een geeuw. Ik zet me recht en kijk naar links, waar Rayan hoort te liggen, maar hij is er niet. Ik sta op en rek me nog een keer heel goed uit. Ik heb ook nog eens met kleren aan geslapen, want ja, een pyjama was niet voorzien. Ik heb bovendien ook nog een bericht gestuurd naar mijn moeder, zus en vader dat ik ging blijven overnachten bij een vriendin. Mijn moeder zou me gisteren ook niet kunnen komen halen bij Rayan, want ze zou het niet willen weten dat ik bij een jongen thuis ben. Een jongen die ik nog maar net ken, toch. En mijn vader zou er al helemaal niet akkoord mee gaan. En mijn zus? Mijn zus zou het gewoon klikken, en ze is een jaar jonger, ze heeft dus nog geen rijbewijs. Ookal is het maar vijf minuten stappen, het was heel hard aan het stormen. Nu is het zelfs nog steeds aan het regenen, maar niet zo fel. Ik doe de deur open en wandel de slaapkamer uit. Ik hoor al wat gerommel vanuit de keuken. Ik stap verder en zie Rayan in de keuken staan, hij is een eitje aan het bakken. Rayan is heel geconcentreerd, ik blijf even staan om de hoek en Rayan merkt me op. Hij kijkt me aan met een warme glimlach. Zijn bruine ogen stralen.
"Oh hey, goeiemorgen," zegt hij met een zachte stem. "Ik ben eitjes aan het bakken voor ons twee, ik hoop dat je dat lust, toch?" Ik schenk Rayan een glimlach en knik. "Je bent echt aardig," complimenteer ik hem. Rayan lacht. "Dankje," zegt hij kortaf. "Jij ook," voegt hij er wat later aan toe.
"Moet ik helpen?" Vraag ik. Rayan schudt zijn hoofd. "Ga maar rustig in de zetel zitten. Zet de televisie aan op welke post dat je ook wilt. Ik breng het eten zo meteen."
Ik trek mijn wenkbrauwen op van verbazing. Rayan is zo gastvrij.
Ik ga in de zetel zitten en neem de afstandsbediening bij me en zet de televisie aan. Er ligt een dekentje rechts naast mij, ik wil het dekentje pakken om over mij te leggen, maar de deken is zwaar. Zwaarder dan een gewone deken moet wegen, ik krijg de deken niet opgehoffen. Ineens kruipt er een kleine, schattige kat uit met een gestreepte vacht. De kat zat helemaal in de deken gewikkeld."Oooh zo schattig!" Zeg ik blij. Rayan komt net naar me toe met twee borden en geeft eentje aan mij, die ik vervolgens aanneem. Er ligt spek op, een spiegelei, en twee sneden brood. Ik knik hem bedankend aan.
"Dat is Pika," zegt Rayan. "Het is een kattin."
"Lieve naam voor een kat." Rayan glimlacht. "Die heb ik gekozen."
Ik aai Pika op haar hoofd, dan haar rug, dan weer haar hoofd en zo altijd weer opnieuw.
"Ik ga nog mes en vork halen, wil je ook nog wat drinken?"
"Water, alsjeblieft." Rayan knikt. Ik aai Pika verder en ze begint te spinnen, ze gaat weer op de deken liggen. Ik zet mijn bord op mijn schoot als Rayan terug komt. Hij zet mijn glas water op de kleine tafel en geeft het bestek aan mij. Rayan komt links naast me zitten en we beginnen te eten.
"Wil je een film kijken?"
"Ja, is goed. Maar welke?"
"Wat soort film vind je leuk om te kijken?" Vraagt hij. Ik denk even na.
"Ik wil graag de film 'Paper Towns' kijken, maar alleen als jij dat wil."
Rayan knikt instemmend. "Is goed voor mij." Rayan zoekt de film via Netflix en zet hem op. We eten ons eten op en nestelen ons beter in de zetel. We zitten knus bij elkaar met één grote deken voor ons beide. We zitten niet tegen elkaar, maar we zitten wel knus.
-
De film is gedaan en we liggen nog steeds onder de deken.
"Het was echt een leuke film, toch?" Vraag ik. Ik kijk naar Rayan, zijn ogen zijn toe. Hij slaapt. Ik lach, zou hij de film zo slecht gevonden hebben? Ik leg mijn rechterhand op Rayan zijn linkse schouder en schud hem een beetje.
"Rayan? Was de film zo slecht?" Lach ik. Rayan opent traag zijn ogen en geeuwt.
"Oh sorry, ik ben de laatste tijd gewoon zo moe."
"Het is oké. Wil je nog iets doen of heb je liever dat ik naar huis ga zodat je nog wat kan rusten?" Rayan schudt zijn hoofd. "Neen. Blijf liever." Rayan kijkt naar buiten. "Wil je een wandeling maken? Het regent niet meer." Rayan staat al op uit de zetel voordat ik kan antwoorden. Ik sta ook recht en volg Rayan naar buiten.
"Het is nog best warm." Ik knik, het is inderdaad nog warm, geen jas nodig dus. Rayan sluit de deur met een sleutel en gaat de trap af. We wandelen op straat, ergens heen, ik weet niet waar.
"Vertel eens wat over jezelf," zegt Rayan. Ik zucht, wat moet ik vertellen?
"Euh... Ik ben Noa." Rayan rolt zijn ogen.
"Echt waar?" Zegt hij met een sarcastisch toontje dat me laat lachen.
"Wat móet ik dan vertellen?"
"Vertel over je gezin."
"Wel, ik heb een zus. Mijn zus noemt Emma. Mijn moeder noemt Elisabeth en mijn vader Jochem."
"Zijn je ouders gescheiden?" Ik schudt mijn hoofd. "Nee. Die van jouw wel?"
Rayan knikt. "Lang verhaal, ik praat er liever niet over. Maar terug naar jou. Heb je huisdieren?"
"Nee, al zou ik wel graag een schildpad willen." Rayan kijkt me raar aan. "Een schildpad?" Ik knik, Rayan lacht. "Speciaal." Het is even stil tot Rayan naar een winkel wijst. Het is een dierenwinkel.
"Kom mee, we gaan een schildpad voor je kopen. Of wat dacht je van twee?" Rayan steekt de straat over en gaat de winkel binnen. Ik volg hem, maar net voor we de winkel in gaan, houd ik Rayan tegen.
"Rayan? Ben je serieus? Ik heb niet eens geld mee en het zou niet mogen van mijn ouders," leg ik hem uit.
"Dacht je echt dat jij dit zou moeten betalen? Het is een geschenk van mij. En als je vertelt dat het een geschenk is, mag het best wel van je ouders," zegt Rayan.
"Rayan... Dat kan ik echt niet aannemen."
"Je moet wel. Of wil je geen schildpadden? Ze kosten niet zo veel hoor. Het enige waar je op moet letten is dat je ze voedert en hun terrarium een beetje onderhoudt."
"Ik wil dolgraag schildpadden, maar-"
"Kom mee," onderbreekt Rayan me en hij laat me de winkel eerst binnen gaan. Ik zie vanaf hier de schildpadjes al. Ik ga er heen, Rayan volgt me.
"Ze zijn zo klein en lief." Rayan knikt. Wanneer er een verkoper langs komt vraagt Rayan om twee schildpadjes te nemen. De verkoper neemt er een terrarium bij, ongeveer zo groot als een schoendoos, en ook nog een stuk "meubel" om er in te zetten zodat ze ook op land kunnen. Rayan neemt twee potjes eten voor de schildpadden. Ik volg hen tot aan de kassa. Je ziet duidelijk dat één van de twee schildpadden groter is dan de andere.
"Die grote ga ik Rayan noemen," zeg ik lachend.
"O ja?" Vraagt Rayan terwijl hij betaalt. "Waarom als ik vragen mag?"
"Hij is de grootste, en jij hebt een groot hart." Rayan glimlacht.
"Ga je de kleine vernoemen naar iemand met een klein hart?"
"Hem, of haar, ga ik Aquarius noemen."
"Interessante naam."
"Nja ik zag aan de kassa gewoon een flesje Aquarius staan," zeg ik wanneer ik buiten wandel met het Aquarium in mijn handen.
"Moet ik het dragen?" Vraagt Rayan. Ik schudt mijn hoofd naar links en rechts.
"Nee, je hebt al te veel voor mij gedaan. Hoe kan ik je bedanken?"
"Nee me mee naar Bobbejaanland," grapt Rayan.
"Deal."
"Noa, ik meende het niet hoor."
"Pech. Ik neem je mee."
"Ow damn."We zijn aangekomen bij Rayan's thuis en gaan weer naar boven. Het is inmiddels al 12 uur 's middags.
"Zet de schildpadden hier maar neer. We gaan wat eten in de Pizzahut. En vergeet je schildpadden niet te voederen."
"Wow, Rayan, weeral? Wil je me vet mesten?" Zeg ik terwijl ik mijn schildpadden eten geef.
"Pizza is gewoon lekker." Daar heeft Rayan een punt, pizza is inderdaad heerlijk.
"Maar daarna moet ik wel echt naar huis, Rayan." Rayan knikt. "Na het eten komen we je schildpadden halen en ga ik wel mee tot aan je huis."
Ik knik. Ik doe het klepje van het terrarium dicht en zet het eten er naast. We gaan weer naar buiten en gaan naar de pizzahut. Ik kies een pizza Quatro Fromagi en Rayan een pizza Hawaii. We praten over school en nog wat. Rayan betaalt de rekening en we gaan weer naar buiten. We gaan nog langs zijn huis om de schildpadden op te halen.
"Ik betaal je mijn pizza terug," zeg ik. "En spreek niet tegen."
"Ik kan dat allemaal wel betalen met mijn youtube moneys," lacht hij.
"Hoeveel abonnee's heb je momenteel?"
"Gisteren had ik nog tienduizend nog wat, maar deze ochtend heb ik de elfduizend gehaald. Het gaat best wel snel." Vertelt Rayan, we hebben nog een heel gesprek over youtube. Als we bij mijn thuis aankomen zegt Rayan gedag.
"Het was heel tof," zegt Rayan.
"Dat vind ik ook," zeg ik terwijl ik het terrarium neer zet om de deur te openen. Ik wil Rayan een hand geven, maar net voordat ik dat kan doen geeft hij me een knuffel.
"Tot kort," zegt hij vriendelijk. Ik schenk hem een glimlach en ga naar binnen met het terrarium. Als ik uit het raam kijk, zie ik Rayan nog net wegwandelen. Hij kijkt om en zwaait, ik zwaai terug en glimlach. En dan verdwijnt hij uit het zicht.Ow, shiiit! Twee hoofdstukken op één dag! Waarschijnlijk vinden jullie dit echt een stom boek, maar HET BOEIT OOK NIE HE
Love y'all <3P.S. Willen jullie dat ik ook eens een pov Rayan doe of niet?
JE LEEST
Mijn Bucket List | Rayan Aghassaiy Fanfiction
Fiksi PenggemarNoa, 18 jaar, zit samen in de klas met Rayan, ook 18 jaar. Rayan is een youtuber met 10.000 subscribers, en zijn droom is om bekend te worden in heel België en Nederland. Op een dag moeten Noa en Rayan samen een project maken voor school, waardoor h...