Love Hurts

Chapter 8

I decided not to go to work today because I'm not feeling well. Kagabi ko pa to nararamdaman, I just leave a message to my boss saying that I can't make it today. He said it's okay lang naman daw. I feel hungry na but I don't have the strength to cook for myself.

Ugh! I feel that my head is going to explode, it's so painful! Last night kasi I remembered pauwi na ko from work, sobrang lakas ng ulan. Hindi ko alam na may bagyo pala, kaya I didn't bring my umbrella with me.

"Dorothy?!" I heard someone's knocking on my door. Ugh! Who's that pokemon ba. Even though my body is aching, I gathered all my strength to stand up and open the door for that pokemon.

My eyes bulged when I saw who's pokemon knocking on my door in this early morning. "Oh my gosh!!" That's all I can manage to say.

"Oh my gosh Dorothy!!! What took you so long kanina pa ko dito!"

"Bakla kaaaa!!! Kailan kapa dumating? Ba't hindi ka nag pasabi edi sana sinundo ka namin sa airport!"

"Duh Dorothy, hindi mo ba alam ang salitang surprise?" I looked at him and smiled, I hug him.

"Why are you here? Are you staying for good?" I asked.

"Kung makapag tanong ka naman parang ayaw mo kong andito. And yes, I'm staying for good. Na transfer ko na kay Trixie yung Boutique sa L.A so, dito na ko. Ako yung mag mamanage ng Branch here." Kyaaaah!!

"Waaaaah!!! Halika dun tayo sa loob mag kwentuhan." Tinulungan ko siyang ipasok ang bagahe niya sa loob ng Unit ko.

"Oh thank God! Naisipan mo din akong papasukin ." Natawa ako dahil sa sinabi niya. Umupo siya sa couch ko at ganun din ako.

"Wait. Ba't ganyan yung itsura mo? Parang binagyo ang mukha mo. So haggard!" I said to him. He rolled his eyes.

"Pano ang mga bakla! First, pumunta ako kay Kella. Halos masira ko na yung doorbell ng Unit niya wala la ding lumalabas so I decided na pumunta kay Kathy, and to my surprise ang sabi ni Tito Fred (Dad ni Kathy) sobrang lasing daw ang gaga kagabi kaya until now tulog pa rin. Pero tito Fred said na pwde ko naman daw hintayin na gumising si Kathy, I declined his offer. I know Kathy, aabutan pa yun ng siyam siyam bago gumising." Nilapag ko sa harap niya ang tinimpla kong juice and a slice of cake.

"What about Viviane and Marian? Hindi mo ba sila pinuntahan?"

"Isa pa ang mga yun! Si Marian sabi ng Maid nila maaga daw umalis papuntang office, and then si Viviane. Hindi ko mahanap! Sabi ni Tita Veronica (Viviane's mom) hindi daw umuwi kagabi. Nakoo nakoo!! Pag nakita ko talaga ang mga baklang yun makakatikim ng sabunot sakin yun, pinahirapan ako, Luckily. Andito ka lang sa Unit mo. Medyo matagal nga lang binuksan ang pinto, pero okay na din." After niyang sabihin yun sumubo siya ng cake na binigay ko.

"Eh teka nga, ba't nga ba ang tagal mong buksan ang pinto? May tinatago kaba dito?" Luminga linga siya na parang may hinahanap.

"Of course wala! I'm not feeling well kasi. Hindi nga ako nakapsok today."

"Oh, that's explains why your still wearing your pajama. Anyways, how are you Sis? Last last week nag skype kami ni Kella. Nasabi niya nga sakin yung nang yari about sainyo ni Andrew. Are you okay?" Kita sa mukha ni Ands ang lungkot.