A/N: After a months I guess? Ito na ang update para sa kwentong ito. Thank you for waiting.
P.S. Sinong pupunta sa Grand meet up dito sa Cebu sa December? Sama tayo dali, wala pa akong kasama eh.
Continuation of the past
I checked all the food on the table at napangiti na lamang ako ng kompleto na iyon. All Paul's favorite food. Hindi ko alam kung bakit ko ito ginagawa basta ang nasa isip ko lang ay gusto kong maging maayos ang lahat sa aming dalawa. Total ay kasal na naman kasi kaya kailangan naming mag exert ng effort para mag work ang buhay na ito tsaka alam ko naman na one of this days, our parents would ask a grand child lalo na't nakita kami ni-- Gosh! Ayaw ko parin maalala iyon.
Since kinasal kami wala ng nangyari sa amin dahil ayaw ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko but now? I am ready to take the risk para maging masaya ang pamilya na ito. Kahit na masyadong bata pa ako, I still want to have my own child para naman kapag lumaki ang anak ko hindi kami magkakamalang mag- ina. Baka magkapatid pa.
Napalingon ako sa pinto ng bumukas ito. Agad naman iniluwa no'n ang nakangiting si Paul. Nilapitan ko ito at ginawa ang gawaing asawa. Kinuha ko ang suitcase niya at inilapag sa table. Nakangiti lamang si Paul hanggang sa nilapitan niya ako at hinapit.
"I never thought that this day would come. Iyong aasikasuhin mo ako pagkagaling ko sa trabaho" Napapikit ako ng dumapo ang labi niya sa noo ko. Maybe, kahit na hindi pa kami nagka- usap tungkol sa magiging set up naming dalawa, dama na ng mga puso namin na kailangan namin ito.
"Tara, I prepare our dinner. Your favorite food" agad naman siyang tumango at nakaakbay siya sa akin habang papunta kami sa kusina. "Hindi ko alam kung ano ang meron pero I am strating to like it" magkatabi kaming umupo at siya naman ang umasikaso sa akin ngayon. "I know that you want this right? Iyong maging asawa tayo sa isa't- isa? and to tell you honestly I am starting to like it" hindi ko maiwasang hindi matuwa. I guess this one is not the playful and bubbly Paul but a serious yet with formality Paul.
Pinagpatuloy lang namin ang pagkain. Ni hindi kami nag- uusap marahil ay gutom talaga siya. Hindi ko maiwasang hindi siya pagmasdan. I am still a seventeen years old yet here I am staring at my husband. I am too young for this but how come? My parents want me to have him? I just hope that their decision is for the better.
"I am thinking that since I want it to work put, why not we will live at the house that you bought right?" Napalingon ito sa akin at uminom na muna ng tubig bago magsalita.
"You sure about that?" tumango ako habang may ngiti sa mga labi. "I wan it right? Tsaka alam naman kasi natin na mahirap kumawala sa set- up na ito lalo na't nakabantay ang mga magulang natin. They know all the lawyers here in the world and we both know na hindi nila tayo papayagang mag file ng annulment"
"Wala din naman akong planong mag file non" aniya na nagpangiti sa akin. Matapos kumain ay agad akong naghugas ng mga plato habang siya naman ay naligo na muna. Habang naglilinis sa kusina ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti. This isnt my plan really. Gusto ko sana siyang ihulog sa isang relasyong siya lang ang magmamahal pero ayaw kong magsalita ng tapos kaya naman kung may dapat mahulog sa relasyong ito ay dapat kaming dalawa. Kaya I will try everything just to make this right. Nagbuntong hininga ako at agad na tinapos ang trabaho.
BINABASA MO ANG
Sparry Night Club (Run Away Series #4)
General Fiction"Love until it hurts. Forgive until it healed. and Forget until it will last" Isa sa mga pinaniniwalaan ni Catherine na ang pag- ibig ay hindi nawawala. Na kahit anong sakit ang dulot nito ay nagagawa mo pa ding magpatawad ngunit sa gitna ng kayan...