İnci Düşüm | Kitap Oldu!

Tanıtım ❤

Gördüğüm dünyanın en güzel kızıyla ne yapacağımı şaşırdım. Evet dünyanın en güzel kızıydı. Benim için öyleydi ve hepte öyle kalacaktı. Herkesin bana baktığını biliyorum ama kımıldayamayacak kadar şaşırmıştım. Boğazımı temizleyerek, "Alya?"diye sordum mu soludum mu bilmiyorum. Ama ismi dudaklarımdan döküldü onu çok biliyorum. Oysa oydu onu da biliyorum. Bu inci dişlerle bana gülen ondan başka kimse yoktu. Olamazdı.

"Velet! Kızıma asılma sakın,"diyerek şaka yapan Ali Amcama zorla bakarak acı bir gülüş gönderdim. Bunu yıllarca şaka olarak söylese de artık çok geçti. Hatta söylediği zamanlar bile çok geçmiş ya neyse. Şakası bir gerçek olmuştu. Benim gerçeğim. Bizim gerçeğimiz...

Ben kızına asılmasam da deli gibi seviyordum!

"Arda..."diyen ince sesli kız yanıma geldi ve sarılmak için bekledi. Evet bana sarılmak için bekledi! İsmimi onun dudaklarından duymak onu görmenin dışında ayrı bir keyif verdi. Onun gözlerine bakarak eğildim ve nefesimi tuttum. İşte beklediğim andı... Kollarımın arasına aldığım zayıf bedenle gerildim. Hem de çok kötü gerildim. Onun hissetmesini istemezdim ama hissedeceği kadar bariz bir belli bir gerilme olmuştu. Tutuğum nefesimi verirken onun vanilya kokusun anında burnuma doldu ve başımı döndürdü. İşte bu olmamıştı. İşte bunu beklemiyordum. Kokusunu unutmamıştım ama beni sarhoş edecek kadar etkili olduğunu da beklemiyordum. Demek ki unutmuşum. Unuttuğum onunla ilgili bir şey varmış. "Seni özledim..."Duyduğum ince sesle onu biraz daha sıkı sardım.

Beni özlemişti!

İşte buna kahkahalarla gülebilirdim. Ama gülmedim. Gülemedim...Sadece kokusunu iyice içime çektim ve kollarımın arasından bıraktım. Bırakmak zorundaydım. Kendini geriye çektiğinde gözlerine baktım. "Bende seni özledim Alya..."diye bildiğime şükrettim.