"Naranasan nyo na ba... na mahiwalay sa taong mahal na mahal mo? Dahil lang sa isang rason na meron na siyang IBANG minamahal? Kung OO maiintindihan nyo ako. Nakipagbreak sa akin ang boypren ko, na ang pagmamahal ko sa kanya ay abot outer space. >.<
Charlotte's POV
"Darla, huhuhu anong gagawin ko? Mahal na mahal ko si Liam, hindi ko kayang maghiwalay kami! Huhuhu patayin mo nalang ako please? Ngayon din!" nandito kami sa kwarto ko kasama si Darla..umiiyak ako sa harap ng bestpren ko na si Darla, ng biglang...
*WAPAK!*
"Aray ko naman! Wala akong sinabi na sampalin mo ko! Sabi ko patayin mo nalang ako dahil hindi ko na kaya! ajuju" sigaw ko kay darla, ikaw ba naman sampalin sa mukha habang nag e-emote. Sadista talaga. -_-
"E kasi ikaw eh! Tao lang yan si Liam at handa kanang patayin ang sarili mo dahil nakipagbreak siya sayo?! Oh c'mon mamon Charlotte!" sumbat niya.
"Hindi lang basta basta tao si Liam noh! Mahal ko siya at siya lang nagi-inspire sakin' na mabuhay. Palibhasa wala ka kasing lovelife! ajujuju" sigaw ko naman sakanya.
*WAPAK*
"Aba! Sumusobra ka na ah, ang sakit sakit na ng pis---" hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita ng bigla niya akong tinayo at tiningnan sa mata. >.<
"Ikaw ang sumusobra Charlotte! Si Liam lang ba ang tao na nagmamahal sayo?! Siya lang ba? Ha? Ha? Gumising ka Charlotte! Hindi lang si Liam ang lalaki sa mundong ito! Siguro nga hindi si Liam ang para sayo, pero sure ako merong lalaki diyan na handa kang mahalin at hinding hindi ka iiwan! Charlotte naman, matalino ka nga pero ang bobo mo naman sa pagmamahal. Ugh! Ewan ko sayo, ako ang mamatay sa problemo mo at hindi ikaw! Pag-isipan mong mabuti ang sinabi ko sayo!" pagkatapos niyang sabihin lahat iyon, umalis siya sa kwarto ko at iniwan ako nakatulala sa lahat ng mga sinabi niya. Ilang segundo...
"UGHHH!! Hindi ko na alam ang gagawin ko!" napasigaw nalang ako sa inis, hindi dahil kay Darla kundi dahil sa sarili ko. Tama nga siya hindi lang si Liam ang lalaki sa mundo, marami pang iba.
Ako nga pala si Charlotte Marie Dela Cruz, meron akong isang bestpren at yon' si Darla Anne Sison. Pareha kaming nag-aaral sa Malaya University at 16 years old. Bestpren ko na siya noong bata pa kami. Oh ha? Ang tatag lang ng friendship namin. *O*
At napag isipan ko na, na kalimutan si Liam at mag move-on.
KINABUKASAN..
"Charlotte! Anak gising na, may pasok ka pa!" sigaw ng nanay ko.
"Opo! Eto na po." sagot ko sa kanya.
Pumasok ako sa c.r at naligo, pagkatapos bumaba ako at kumain. Habang kumakain ako...
"Anak, bakit namamaga ang mga mata mo? Umiyak ka ba kagabi?" nagtatakang tanong ng nanay ko.
"Ah he-- he wala po ito ma, nanuod lang kasi ako ng palabas kagabi at sobra po itong nakakaiyak" sagot ko sa kanya, sana lang maniwala siya. >.<
"Ah ganun ba? Anong palabas ba iyan?" O.O Oh no.. natataranta na ako at nag iisip kung ano ang magandang palusot, pero...
"Ah ma! Papasok na po ako! Mag gagawin pa po kasi kami ng mga ka groupmates ko." Hindi ko na inubos ang kinakain ko ang nagmamdaling pumunta sa nanay ko at hinalikan sa pisngi at tumakbo palabas bago pa siyang makasalita.
"Phew!, akala ko deadmeat na ako." sabi ko sa sarili. Hindi ko kasi sinabi sa kanya ang totoong dahilan kung bakit ako umiyak kagabi, ang totoo umiyak ako sa kakaisip kay Liam at nag iisip kung paano ako magmo-moveon.
"Hmm, maaga pa naman. Maglalakad nalang ako." Sumasakay kasi ako tuwing papunta sa school ko at tuwing uwian na. Ng biglang mag sumigaw...
"CHARLOTTE!" O.o Lumingon ako at nakita ko s- si L-Li-Liam papunta sa direksyon ko.
Tumakbo ako at hindi ko nilingon ang patuloy niyang sigaw sa pangalan ko,
"Charlotte!"
"Charlotte!"
"CHARLOTTE!"
"Araykupo!" Napasigaw ako kasi hinila ng malakas ni Liam ang braso ko.
"ANO BA?! Ang sakit nun ah! Bitawan mo nga ako! Meron pa akong mas importanteng gagawin. Kaya bitawan mo ko!!" Sigaw ko sa kanya, bitter na kung bitter ito ang naisip kung paraan para makamove-on.
"Charlotte naman please, mag usap tayo. Please? Magkita tayo sa park mamaya." pagmamaka-awa nya.
"Sabi ng bitawan mo ko! Mag gagawin pa ako, pede ba? Lubayan mo na ako, at wag mong aasahan na pupunta ako sa park! Break na tayo dba? Ikaw nga ang nakipagbreak eh. Bakit mo naman ako gustong kausapin? Kaya LUBAYAN mo na ako!" Hindi ko na talaga kaya, alam kong may natitira pang pagmamahal ko sa kanya pero hinay-hinay itong nawawala. Na bigla lang ako ng... ng lumu-lumuhod siya sa harapan ko.
"Charlotte please! I'm sorry! Hindi ko sinadyang saktan ka. Please, gustong kong ibalik yon'g tayong dalawa ay nagmamahalan. Please Charlotte, nagmamakaawa na ako sayo."
"Hindi sinadyang saktan!? Naalala mo ba noong nakipagbreak ka sa akin? Sabi mo hindi mo na ako mahal dahil meron ka ng ibang babae! Ipinakita mo nga sa akin at pinamukha na hindi mo na ako mahal!" hindi ko na talaga kaya, tutulo na talaga ang luha ko kaya tumakbo nalang ako at hindi siya nilingon.
Hehehe, sana okay lang guys. Nagustuhan nyo ba? Comment lang. :D
