Η Βικτώρια καθόταν στην δερμάτινη πολυθρόνα, κοντά στο παράθυρο, ενώ ο Σεμπάστιαν υπέγραφε χαρτιά, σκυμμένος πάνω από το γραφείο του. Ο καφές που του είχε φτιάξει, είχε κρυώσει εδώ και ώρα μέσα στο πορσελάνινο φλιτζάνι. Η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς, έξω στον άδειο δρόμο. Ακόμα και τα φώτα του, τρεμόσβηναν μέσα στις λάμπες τους, επηρεασμένα και αυτά από τον άσχημο καιρό.
Ένας αναστεναγμός ξέφυγε από τα χείλη της κοπέλας. Ο Σεμπάστιαν το παρατήρησε και αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα. Άφησε κάτω την πένα του, έβγαλε τα γυαλιά του, σηκώθηκε από την θέση του και έκατσε στην δεύτερη πολυθρόνα, απέναντι της. Τα γόνατα τους αγγίζονταν σχεδόν. Η Βικτώρια γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος του. Του χάρισε ένα θλιμμένο χαμόγελο και έπειτα έστρεψε ξανά την προσοχή της στο παράθυρο και στην βροχή που συνέχιζε να πέφτει.
«Τι σε απασχολεί;» την ρώτησε ο Σεμπάστιαν, «Η έρευνα φαίνεται να πηγαίνει καλά. Ο Αλεξάντερ θα γίνει πολύ σύντομα μέλος μας και εμείς θα αποκτήσουμε αυτό που πάντα θέλαμε»
Η Βικτώρια τον κοίταξε ξανά. «Θα το αποκτήσουμε;» τον ρώτησε. «Δεν ξέρω αν θέλω να το συνεχίσω όλο αυτό»
«Σκέψου τι έχουμε να κερδίσουμε»
«Την αθανασία; Ο Αλεξάντερ με αγαπάει, αν του το ζητήσω μπορεί να με μετατρέψει»
«Είσαι σίγουρη ότι θα το κάνει αυτό;»
«Ναι» είπε εκείνη, απόλυτα βέβαιη για τα λόγια της.
Ο Σεμπάστιαν σύρθηκε λίγο στο κάθισμα του. Την πλησίασε περισσότερο και έκλεισε τα χέρια της στα δικά του.
«Οι Γηραιοί είναι πολύ ευχαριστημένοι μαζί σου. Ακόμα και αν ο Αλεξάντερ δεν μπορέσει να σου δώσει αυτό που ζητάς, θα το κάνουν εκείνοι ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες σου» της είπε τρυφερά.
«Θα με κάνει βρικόλακα. Το ξέρω»
«Τον αγαπάς και εσύ λοιπόν» τα λόγια του ακούστηκαν περισσότερο σαν κατηγορία, παρά σαν συμπέρασμα.
«Με όλη μου την ψυχή» είπε η Βικτώρια.
«Και αυτό που έγινε μεταξύ μας;»
«Αυτό που έγινε μεταξύ μας, ήταν ένα λάθος. Ήμουν σε άσχημη κατάσταση και εσύ το εκμεταλλεύτηκες. Πέρασα καλά, αυτό το παραδέχομαι. Απλώς δεν θα επαναληφθεί ξανά. Εγώ το έχω ξεχάσει ήδη, σου προτείνω να κάνεις και εσύ το ίδιο»
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ματωμένο Ρόδο
Vampiro«Έχετε αναλογιστεί άραγε, πώς θα ήταν να πεθάνετε από το χέρι εκείνου που αγαπάτε; Πώς θα νιώθατε καθώς σας έμπηζε το μαχαίρι πιο βαθιά στην πληγή; Ποια συναισθήματα θα περνούσαν από τα μάτια του, καθώς εσείς θα ξεψυχούσατε στην αγκαλιά του; Μέχρι π...
