Zapiski

Pogrzebane uczucie

Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
Ukryte gdzieś w środku, w duszy,
często chowane na uboczu,
przez inne uczucia, z obawy, że się ono ukruszy.

Chęć jest taka by trwało wiecznie,
rosło, rozwijało się, żyło, nigdy nie umarło.
Tylko... każdy robi to zbytecznie,
gdyż nie chce się by ono dotarło
do osoby, która powinna się o nim dowiedzieć.

Ale może lepiej by się żyło?
Spokojnie można by było siedzieć
obok osoby, którą zawsze się tym darzyło?

Lecz częściej bywa tak, to już takie przeznaczenie,
że to koniec tego co miało na zawsze pozostać, tak mi powiedziano.
Więź ta jest już dosłownie jak zakończenie
pierwszej części powieści, której kontynuację zapowiedziano,
ale wydanie jej, prawdą, nie było,
jak szczęśliwe wyobrażenie końca tej historii.
To nie film, bez happy endu się odbyło.
Rzeczywistości nie można zaliczyć do teorii.