Nie ma na świecie niczego gorszego,
od poczucia niszczenia siebie samego,
z wyboru innych czy też swego.
Pozostawania ciągle ja samotnego.
Poczucia miłości, jak i chęci zniszczenia uczucia,
myślenia o tym jak nie spowodować zatrucia
złem, nieszczęściem, tego całego zepsucia
miłości swego życia, natarczywego w twarz plucia
przez niepowodzenie, zły los, porażki,
które kruszą od środka wnętrze twej czaszki
chowania pod czapek daszki
zapłakanych oczu, przecież są jak fraszki.

CZYTASZ
Zapiski
PoetryPisane rymem zapiski emocji, uczuć, historii wziętych z mojego życia i mojej wyobraźni.