Het bloed dat door onze aderen stroomt (Voltooid)

2.

'Alexis, wat doe je als iemand het hoofd van je bende vermoord?' Daar zat ik dan. Als enige meid tussen vierentwintig jongens. Waarom? Mijn vader staat hoog in de maffiarangorde en ik ben zijn enige kind. Ik moet dus wel. We voeren al een eeuwenlange strijd tegen de McCort familie. Beide zijn we maffiafamilies. Beide even bitter. De één vermoord de ander, de ander vermoord de één, zoals het hoort. Ik weet niet beter.

'Je vermoordt het hoofd van de bende die jouw leider heeft vermoord.'

'Juist. En hoe doe je dat?'

'Je lokt hem in de val en schiet hem neer. Je laat geen sporen achter.' Meneer Davis knikt tevreden. Yorwell School District is één van de beste scholen van het land. De grote maffiabazen komen van Yorwell School District, dus moest ik ook. De toelatingseisen zijn hoog, maar als je pa hoog staat, is dat een stuk gemakkelijker. Verdediging en aanval leer je fysiek, maar ook mentaal. Vechtlessen, maar soms ook urenlang studeren. Het leven als dochter van een maffiabaas is niet altijd even gemakkelijk. Sowieso is het leven in de maffia geen spelletje. Het is hard tegen hard.

De bel gaat en iedereen pakt zijn tas in. Vrijdagmiddag is een lange dag en niemand heeft er zin in. Ik loop naar buiten en ik zie de auto al staan. Audi RS6 met geblindeerde ramen, zodat niemand kan zien wie of wat erin zit. Ik loop ernaartoe en stap in. Ik plof neer op de achterbank en pak mijn telefoon. De motor start en we rijden weg.

'Goedemiddag, jongedame Smith. Hoe was uw schooldag?' Ik kijk op van het scherm.

'Jackson, je weet dat ik het irritant vind om jongedame genoemd te worden en met u aangesproken te worden.'

'Ik weet het Smith, maar ik zal wel moeten.' Ik zucht.

'Het is mijn taak Alex, daar kan ik niets aan doen.' Ik knik.

'Ik weet het Jackson. En ik zal mijn vader niets vertellen.'

'Dank u.' De rest van de rit verliep zwijgend. Na een kwartiertje stopte de auto voor ons huis.

'Ik breng de auto nog even weg, ik zie u zo.' Ik stapte uit en sloeg het portier achter me dicht. Ik liep naar het hek en hield mijn pasje voor de sleutel van de poort. Piepend en krakend ging die open en ging achter mij weer dicht. Bij elke stap die ik zette hoorde ik het grind onder mijn voeten kraken. Ik liep naar de grote deur en stak weer een ander pasje in het sleutelgat. Ik toetste de code in en liep naar binnen. Ja, zware bewaking is ook een onderdeel van de maffia. Mijn moeder zat aan de keukentafel de krant te lezen. Ze keek op toen ik mijn tas in de hoek van de kamer gooide.

'Hoi lief, was het leuk op school?' Ik haalde mijn schouders op en liep naar de keuken. Ik schonk een glas cola in en ging naast haar aan tafel zitten.

'Ik wordt er gek van dat ik altijd de enige meid ben daar.' Ik nam een slok.

'Het komt wel goed, lieverd.' Ik zet het glas met een harde klap op tafel neer.

'Ik heb het idee dat ik gewoon niet serieus genomen wordt.' Mijn moeder legt haar hand op de mijne.

'Alex,er zijn drie soorten mensen in de wereld: Diegenen die er voor zorgen dat eriets gebeurd, diegenen die kijken naar hoe dingen gebeuren en diegenen die zichafvragen wat er gebeurd is. Het is maar bij welke van de drie je wilt horen.'Ik gooi mijn cola achterover en breng mijn glas naar de keuken. Ik pak mijn tasuit de hoek van de kamer en loop de trap op. Ik ga achter mijn bureau zitten enbegin aan mijn huiswerk.