________
547 gün, 13,128 saat, 787,680 dakika.
Dört duvarlı, küçük bir penceresi olan, büyüklüğü bakımından gösterdikleri cömertlikleri için minnettar olduğum 23 metre karelik bir hücre.
547 gündür buradayım. Tek başıma.
547 gündür kimseyi görmedim.
547 gündür hiç kimseyle konuşmadım.
547 gündür kimseye dokunmadım.
547 gündür kimse bana dokunmadı.
547 gündür yaşayan bir canlıya dair hiçbir ses duymadım.
547 gündür yaşayan bir canlıya ait hiçbir şey görmedim.
Hücremin küçük penceresinde bulunan parmaklıklar örümcek ağları ile kaplı, oradaki örümceklerden başka kimse yok. Yalnızım.
Her gün, beni baba evimden yaka paça çıkardıkları sahneyi canlandırıyorum hafızamda. Anne ve babamın hiçbir şey yapmadan, acıyan gözlerle bana baktıkları geliyor gözümün önüne.
Belkide benden kurtuldukları için sevinçliler.
Hiç kimse beni görmek istemiyor. Hiç kimse benden haber almak istemiyor. Hiç kimse nasıl olduğumu merak etmiyor. Hiç kimse benimle konuşmak dahi istemiyor.
Oysa konuşarak insanlara zarar veremediğimi biliyorlar.
Neden burada tutulduğumu bilmiyorum. Ama neden buraya getirildiğimi biliyorum.
Benden korkuyorlar.
Öyleyse neden kafama sıkıp işimi bitirmiyorlar?
Buna anlam veremiyorum.
Zaten azalmakta olan besin kaynaklarından neden bana da ayırıyorlar?
Neden zaten bayat olan oksijenlerini kullanarak daha da bayat hale getirmeme göz yumuyorlar?
Benden kurtulmak istediklerini biliyordum. Beni buraya kapatacaklarını ve olduğum kişi yüzünden beni cezalandıracaklarını biliyordum.
Fakat beni yalnızlık ile delirmeye doğru itiyorlar.
Delirirsem daha tehlikeli bir hâl alacağımı bilmeleri gerekiyor.
Bana sundukları cezanın bu olmaması gerekiyor, beni yakaladıkları an öldürmeleri gerekiyordu.
Beni daha fazla beklemeden öldürmeleri gerekiyor.
Neden kendi canları ile birlikte bir çok insanın daha canını tehlikeye atarak yaşamama izin veriyorlar?
Anlayamıyorum.
Ölmem gerektiğini biliyorum. Beni öldürmeleri gerektiğini herkes biliyor.
Ölmek istiyorum.
Ama bunu kendime yapamayacak kadar korkuyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurtuluş Yok
FantasyBaşlangıç Tarihi: 12.07.16 Tik tak Tik tak Tik Tak 547 gün. Eva 547 gündür kimseyi görmedi. Kendi adını bile dilinde çevirmeye uğraşmadı. Belki de ses telleri artık işlevini yitirdi. İnce, küçük boy, çizgili bir defteri ve birkaç tane tükenmez ka...
