SİYAHI HİSSET Wattys2016

takip!?

bölüm 6 -

şarkı- melanie martiner . Cry baby

Arkamı yavaşça döndüm . Gözlerinin içine baktım . Sinir ve daha fazla duygu barındırıyordu .

" Sana ne ." dedim tek kaşımı kaldırarak . Ayağa kalktı ve bana doğru gelmeye başladı . Bileğimi tuttuğu gibi peşinden sürükledi . Elimi çekmeye çalıştığımda daha çok sıkıyordu .

" Bırak beni . " dediğimde verdiği tek cevap " Sus ." oldu . Sinirlerimi bozmaya başlıyordu . Dünya onun etrafında dönmüyordu . Kafeden çıktık . Tabi bu süreç içerisinde bileğimi kurtarmaya çalıştım . Şuan kafe de olmadığıma göre çabalarım kifayetsiz kaldı . Beni daha önce görmediğim arabaya tıktı . Kendisi de sürücü koltuğuna geçip sürmeye başladı . Hızlı sürüyordu . En az 140 la gidiyordu . Allah'tan ortalık sakindi .

" Durdur arabayı . Binmek yada seninle gelmek istemiyorum . " dedim bağırarak .

" Sus . " dedi yine ok sesle .

" Allah Allah ya . Niye susuyormuşum.-" sözümü kesti ve oda bana bağırmaya başladı .

" Sana sus dedim . " diye bağırdı . Ah kulağım .

" Bağırma be . Seni duyuyorum . " dedim normal sesle .

" Duyuyorsun ama beni anlamıyorsun . " dedi yüksek sesle .

" Sende beni duyuyorsun ama o kıt beyni anlayamıyor . Sana bu arabaya binmek istemediğimi söyledim . Ama sen anlamıyor-" arabanın ani durmasıyla sustum . Araba çok hızlı gidiyordu ve ani durunca öne doğru sendeledim taki poyraz kolunu önüme koyup beni koruyana kadar . Kemerimi de takmamıştım . Bana baktı ve kapıları kilitledi .

" Benden nefret mi ediyorsun ? Et . Umurumda değil benden nefret etmen . Umrumda olan tek şey .. Yankı . Yani dostum . Dostumun arkadaşları benimde arkadaşlarımdır . Ve o kafeye gelmeden önce arabada sen sigara içmekle meşgulken ben etrafı kolaçan ediyordum . Bir araba bizi takip ediyordu . Ve şuanda da takip ediyorlar . Sadece dostumun arkadaşını korumaya çalışıyorum . Şimdi seni bir yere götürecektim ancak o ağzını açman beni deli ediyor . Şimdi bana nereye gideceğini söyle daha sonrada kapa o çeneni . " diye bağırdı. Gözlerimi bir kaç defa kırpıştırdım . Ardından dediklerini yeni idrak ettim ve gözlerim kocaman açıldı . Bizi kim takip ediyor olabilir ki ? Arkaya baktım . Hiç kimseyi göremedim ve Poyraza gözlerimi kısarak baktım . Belkide ona inanmamalıyım . Ama bir tarafımda inanmaktan yanaydı.Bu sırada Poyraz tekrar arabayı sürmeye devam etti."Kim takip ediyor bizi"diye sordum Poyraza.Yine ve yine,benim sorumu yanıtsız bıraktı."Poyraz insan gibi sana soru sordum her seferinde yanıtsız bırakmaktan vazgeç beni"diye bağırdım."Şuan kim olduklarını bilmiyorum ama seni eve bıraktıktan sonra araştıracağım tehlikeli birilerine benziyorlar,evinin adresini söyle!"Kim olabilir diye düşünmedim değil.Adresi verdikten sonra Poyraz tekrar gaza kökleyerek hiç bana bakmadan arabayı kullanmayı sürdürdü.

Arabada bir süre sessizlik hakim oldu.Bunu bozan Poyrazdı."cafede kiminle konuştun telefonda?"bu soruyu beklemediğimden olsa gerek kas katı kesilmiştim."Seni ilgilendiğini düşünmüyorum"dedim.Fakat Poyraz'ın sinirlendiğini ona bakmadan bile anlayabilmiştim.Yan gözle ona bakınca direksiyonu sıktığını gördüm."Bak Alçin ben sözümün ikiletilmesinden nefret ederim bunu zaten benimle takıldıkça anlayacaksın.O yüzden az öce kiminle konuştun hemen söylüyorsun."

"Babamla konuştum beni çok özlediğini ve görüşmek istediğini söyledi.Oldu mu Poyraz?!!."ona bakınca rahatlamış bir ifade gördüm suratında bana bakarak "Oldu"dedi.Bu çocuk beni her seferinde sinir etmeyi nasıl başarıyor anlamıyorum!.Derken araba durunca eve geldiğimizi anladım.Kapıyı açıp indim sonra Poyraz'a "teşekkürler" dedim.Bilin bakalım noldu cevap vermedi."Öküz işte nolacak"diyerek kapıyı kapattım."Seni duyuyorum Alçin!".Arkamı dönerek ona ters ters baktım ve apartmana girdim.Evimiz 5. katta olmasına rağmen asansör kullanmamaya karar kılarak merdivenlere yöneldim.Çantamdan anahtarı çıkararak kapıyı açtım.Babam koltukta oturmuş maç izliyordu.