Melisa hanıma kendi evinde bakacaksınız...
Bu söz beni alıp zor kararlar verme Diyarına doğru yola çıkarmıştı. Ne yapıcağımı ne diyeceğimi bilmiyordum. "Hayır"dediğim takdirde Meleğime veda etmem gerekiyordu, Ama "Evet" dersem onunla mutlu bir hayatım olabilirdi. Ben bunları düşünüp cevabıma karar vermeye çalışırken Ekrem bey ve Kenan amca beni izliyorlardı.- Aslında çok zor bir karar değil dedi Ekrem bey cevap şu iki soruya bakıyor eğer Melisa hanımı seviyorsanız gelirsiniz yok sevmiyorum diyorsanız o size kalmış.
Bunları söylerken ses tonundaki memnuniyeti sezdim. Beni bu sekilde köşeye sıkıştırmış oluyordu.
Ama bu resmen hileli bir soru gibiydi. bu durumda evet dediğim takdirde Belkide kendi yaşamıma da farklı bir yön vermem gerekirdi. Ben bu evden Kenan amcanın güvenli kollarından Sultan yengemin huzur verici varlığından uzakda yaşayamazdım. Bende Kenan amcamla konuşup istişare etmeye karar verdim. Ve :
- Beni Kenan amcayla başbaşa bırakırmısınız. Dedim Ekrem bey hiç itiraz etmeden oturduğu sandalyesinden yavaşca kalkdı.
"Allahım sen yardım et pişman olacağım kararlar aldırma senin yolundan kaydırma bi an dahi olsa bizi senden ayırma" diye dua eden annem geldi gözlerimin önüne yüzüm de acı bir tebessüm oluştu sanki annem seccadesine oturmuş el açmış dua ediyordu. O hep böyle dualar ederdi ne zaman daralsa çıkış yolunu el açıp diz çökmekde bulurdu.
- Betül kızım duyuyormusun beni ? Diye dürtülmemle korkarak yerimden sıçramam bir oldu "Kaç saattir sana sesleniyorum iyimisin sen" dedi Kenan amca "bu kadar dalıcağını düşünmemiştim güzel kızım söyle bakalım napmaya karar verdin" ? Dedi merakla gözlerle beni süzmeye devam ediyordu.
- Bilmiyorum iyi kalpli Amcam o kadar kararsız kaldımki yani tamam Meleğimden ayrılmak istemiyorum ama ordada naparım ben ? Derken sesimin titrememesine özen gösterdim. Tam da o anda aklıma gelen fikirle gözlerimin parladığını hissettim
- Amca siz de benimle gelin beraber gidelim hepbirlikde yaşarız hem beni de yalnız bırakmamış olursunuz he ? Diye yalvaran gözlerle ona baktım.
Biraz itiraz etti ama sonra beni kıramayınca :- Sultan yengene sormak lazım ne de olsa evin Sultanı o diyerek işin yükünü omuzlarından yengeme atmış oldu. Ben de hemen koşar adımlarla Kenan amcanın evine yöneldim kapıya aceleyle vurdum biraz beklediken sonra kapıya yaklaşan ayak seslerini duydum. Sultan yengem kapıyı açtı.
- Gel bakalım Betül kızım naptınız gittimi o adamlar ? Diye sordu
Bende olayı birbir anlattım Beni götürüceklerini söyledim ve onlarında benimle gelmelerini rica ettim. Önce :- Efendi ne dedi bu konuda diye sordu Efendi diye bahsettiği Kenan amcamdı. Ama sesinin tonundan bu fikri sevmediği açıkca anlaşılıyordu. Korkmuştum ya hayır derse işte ozaman bana iki seçenek kalıyordu.
Ya Meleğimi de alıp buralardan uzaklara gitmek ya da adamlarla gitmeyi kabul edip yeni ve yabancı bir hayata atılmak.Sultan yengem Kenan amcanın kararı kendisine bıraktığını duyunca biraz durdu düşündü ve sonra :
- Madem beyimiz topu bana atıyor ozaman bende söylüyorum kararımı deyip gözlerimin içine bir anne şefkatiyle baktı ve "Tabiki seninle geliriz kızım seni oralarda yaban ellerde bir başınamı bırakıcaz ? Nasıl olsa bizi burda bekleyen pek fazla birşeyimiz yok" demişti "olanıda Allaha emanet eder seninle düşeriz yollara".
Sultan teyzenin söylediklerini duymamla boynuna sarılmam arasında pek bi zaman yokdu okadar mutlu etmişdiki beni. Sarılma kısmını biraz abartmış olmalıyımki- Dur deli kız boğacaksın beni, hadi gitde Kenan amcana haberi ver daha fazla beklemisinler seni dedi. Teşkekkürler ederek Hemen kalkdım ve evin yolunu tuttum. Okadar mutluydumki neredeyse küçük çocuklar gibi zıplayarak giricektim eve. Evin önünde duralayıp kendime bir düzen verdim ve içeri girdim.
Kenan amcaya Sultan yengemin verdiği kararı söyleyince :
- Eh ozaman bizede uymak düşer deyip, Hadi beyler biz çıkalımda kızlar hazırlığını yapsın diye adamlarıda evden cıkardı nihayet Yalnız kalmıştım hemen Meleğimin yanına gittim hala uyuyordu. Yanağına ufak bir öpücük kondurup dolaba yöneldim hemen hazırlanıp aşağiya inmem lazımdı beni bekliyorlardı.Bende öyle yaptım kıyafet dolabımı neredeyse boşaltım cantaya doldurdukdan sonra Meleğimin üstüne bir hırka geçirdim ve evet artık hazırdık. Hemen koşar adımlarla merdivenden inip hazır olduğumu ve çantaları aşağiya indirmelerini rica edip tekrar Meleğimi almak için yukarı çıkdım. Kenan amcalarda çokdan hazırlanmış Ekrem beylerin arabasına binmişlerdi. Yanıma yolda yedirmek için Meleğin mamasınıda aldım ve arabama doğru ilerlemeye başladımki o an da siyah gözlüklü adam önüme geçip
- Hanımefendi lütfen bizim arabamıza. Dedi. Ters bir şekilde adama baktıkdan sonra
- Hayır siz gidin ben arabamla sizi takip ederim dedim. Ama adam ısrarlıydı.
- Hanımefendi siz artık bir nevi Melisa hanımın bakıcısısınız araba kullanmanıza gerek yok. Lütfen buyrun dedi diğer eliyle tuttuğu arabanın kapısına işaret ederek.
Sıkılganlıkla
- Peki diyebilmiştim " Ya arabam"- Ona ihtiyacınız olmayacak araba istediğiniz zaman rica etmeniz yeterli demişti.
Her geçen dakika şaşkınlığım artıyordu. Olayların bu denli güzel gelişmesine mi, yoksa O sert ve ürkütücü adamın bir anda yumuşayıp kibar bir beyefendi olmasına mı bilemedim. Ama sazla uzatmadan arabaya bindim.
Çok uzun sürmeyen bir yolculukdan sonra deniz kenarı olduğunu anladığım bir yerde araba durdu. Ve kapı açıldığında içeriye esen rüzgarla beraber güzel kokular geldi. Nihayet yolculuk bitmişti.
Hemen Meleğimi kucağıma alıp arabadan indim daha fazla duramicaktım fazlasıyla sıkılmıştım. Arabadan inmemle karşımda o muhteşem yapıyı görmem bir oldu. Aman Allahım o ne kadar büyük ve güzel bir evdi. Ya da bir saniye ev değilde Yalı mı demeliydim.
Saat epey ilerlemişti adamların çantaları indirmesiyle eve doğru ilerledik hava da serinlemişti bir tarafdan miniğimi iyice kendime bastırdımki rüzgar etkilemesin.
Eve girdik şu an da evi inceleyecek halim yokdu çabucak gösterilen odalara doğru yöneldim Kenan amcayla Sultan yengemden izin alıp iyi Geceler dileyip odaya çıktım.
Oda dışarının aksine sıcacıkdı. Meleğime uygun kıyafetler giydirip yatağa bıraktım. Bende hemen yanına uzandım baya yorucu olan günün stresini üzerimden atmam için iyi bir uyku lazımdı ve bende öyle yaptım gözlerim yavaş yavaş kapandı ve ben uyku alemine girdim...
BİR BÖLÜMÜ DAHA BİTİRDİK ARKADAŞLAR. BEĞENMİŞSİNİZDİR İNŞAALLAH (: YILDIZIMIZA BASMADAN GEÇMEYELİM LÜTFEN :)
SİZ GELİŞMELER HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennet Kokulum
ChickLitHayatta yalnız kaldığınız oldumu hiç... Tek Başınıza, başınızı yaslayıp sıcaklığını hissedebiliceğiniz kimse olmadığı zamanlar mesela.. Derdinizi paylaşıp Acınızı hafifledecek kimse olmadan. Aileniz Sevdikleriniz olmadan. İşte Betül bunların zorlu...