UNDERCOVER//jelena

10. Bölüm Trust

Arkasını dönüp gidecekken kolundan yakaladım oda sertçe yüzünü bana çevirdi.

"Ne istiyorsun?"

"Her seferinde laf sokup öylece çekip gidemezsin bu sefer izin vermiyorum Sel."

Üstündeki bol cekete sarılmıştı, saçlarını küçük kız çocukları gibi örmüştü. Gecenin en karanlık saatinde bile güzelliği görülebiliyordu.

"Demek laflarım sana dokunuyor Juzzy, yaptıklarında bana dokunmuştu."

"Ah, lütfen kes şunu."

Gözlerimi gözlerinden ayırmayarak konuşmaya devam ettim.

"Biliyorsun zamanında gününü gün eden bendim, neden beni kendinden uzaklaştırıyorsun?"

"Sana biraz boşluk ve zaman veriyorum, tıpkı istediğin gibi."

"Sadece merak ediyorum onu seviyor musun?"

Gözlerini kaçırdı ve başını öne eğdi.

"Bende şunu merak ediyorum, seni neden bu kadar ilgilendiriyor? Her seferinde bana bu tarz şeyler sormandan sıkıldım artık."

"Çünkü hala senden tam anlamıyla yanıt alabilmiş değilim."

O susarken konuşmaya devam ettim. Bakışları başka yöndeyken sıkıntıyla nefesini üfledi.

"Lütfen susma. Tekrar giderken beni yalanlarla başbaşa bırakmanı istemiyorum. Son kez bir şey soracağım sana. Şimdi gözlerime bak ve sadece doğruyu söyle."

"Ama söyleyemezsin biliyorum. Korkaksın."

Kafasını kaldırdı ve gözlerimin içine baktı.
Hayır yapma, bunu yapma.
Gülümsedi.
"Hayır sandığın gibi korkak değilim Justin. Onu seviyorum. Sahiden duymak mı istiyorsun? Onu gerçekten seviyorum."
Yalan söylüyordu. Donuk bakışları, sesinin biraz titremesi... Bunu yapamazdı.
İki cümle alt tarafı bir kaç aptal sözcüğü onun dilinden duymak nasıl bu kadar yaralayabilirdi?
"Güzel..." diye mırıldandım.
Sonra ona bakarak acıyla gülümsedim.
"Hatırlıyor musun eskiden kalbin bana aitken bir başkasını hissedemezsin" derdik.

"Evet, eskiden"

"Eskiden."

"Bunun üzerine söyleyince komik geliyor artık."

Kolyeyi yere fırlattım. İkimizin bakışlarıda aynı anda kolyeyi fırlattığım yere çevrildi. Sonrada yüzüme baktı.

"Boşver artık bir anlamı yok."

"İyi geceler."

"İyi geceler."