friends with benefits // l s

7

Hij trekt zijn shirt uit en ik begin kusjes in zijn nek te geven, en over zijn borstkas, tot ik aan de rand van zijn broek kom. Ik trek hem tegelijkertijd met zijn boxer naar beneden en grijp zijn boner in mijn hand.

Hij neemt een hap lucht en gooit zijn hoofd naar achter. "Is dit genoeg bewijs voor je?" hij knikt en likt zijn lippen.

"Ja, ja, ik geloof je. Begin gewoon." hijgt hij.

Ik neem hem gelijk in mijn mond en plaag hem een beetje. "Fuck," hij zet zijn hand achter op mijn hoofd en duwt me verder naar beneden. "Harry.."

Als hij na een tijdje komt glimlach ik en ga ik naast hem zitten terwijl hij nog aan het bijkomen is. "Oke, fuck, ik ga weer. Als dit zo doorgaat gaan we het echt te vaak doen," lacht hij, ik lach met hem mee. "maarja, daar ben je voor, toch?" ouch, weer een steek in mijn hart. Ik stop met lachen en knik met neppe glimlach op mijn gezicht geplakt.

"Wanneer zien we elkaar weer?" ik haal mijn schouders op.

"We spreken wel wat af over de telefoon." ik knik en loop naar beneden, gevolgd door Louis.

"Nou, doei dan." glimlach ik, ik wacht op iets, misschien ook maar een teken dat hij toch verliefd op me is, of een afscheidszoen maar nee, hij loopt naar zijn auto en stapt in.

Ik sla de deur dicht en loop teleurgesteld de woonkamer in. "Was het leuk boven?" grijnst Liam maar zijn grijns verdwijnt snel als hij mijn gezicht ziet.

"Wat is er?" ik schud mijn hoofd.

"Niks," ik wuif hem weg. "Gewoon.. beetje ziek denk ik." ik voel al een brok in mijn keel opkomen waardoor ik snel naar de keuken loop en daar zacht begin te huilen.

Na een paar minuten komt Liam de keuken in waardoor ik opschrik. "Harry?" ik ga met mijn rug naar hem toe staan en veeg mijn ogen aan mijn shirt af, maar mijn snikken zijn alsnog goed te horen.

"Huil je?" vraagt hij zacht waarna hij naar me toe komt lopen.

Hij legt zijn hand op mijn schouder. "Vertel me wat er is, ik kan Zayn wegsturen als je wilt? Dan kunnen we even praten." ik schud mijn hoofd.

"Nee, stuur hem niet weg, er is niks, echt niet Liam!" roep ik. Hij haalt zijn wenkbrauwen vragend op.

"Je huilt Harry, vertel het me, je kan me vertrouwen." mompelt hij waarna hij voor me gaat staan.

"Ja?" ik knik langzaam.

"O-Oke." we lopen weer naar de woonkamer.

"Sorry babe, maar ik moet even met Harry praten," mompelt hij waarna hij op Zayn afloopt. "Zien we elkaar morgen weer?" Zayn knikt, ze zoenen elkaar nog, waardoor ik alleen maar verdrietiger word, waarna Zayn de deur uitloopt en Liam het dichtgooit.

We gaan tegenover elkaar op de bank zitten en Liam legt zijn ellebogen op zijn knieën waarna hij zijn hoofd in zijn handen legt en me geïnteresseerd aankijkt.

"Vertel."