friends with benefits // l s

9

"J-Je bent verliefd op me?!" hij kijkt me verbaasd aan terwijl ik langzaam knik.

"Godverdomme Harry! Ik zei nog zo dat we geen gevoelens voor elkaar mochten hebben!" er loopt een eenzame traan over mijn wang die ik snel wegveeg.

"Ik bepaal mijn gevoelens toch verdomme niet?!" schreeuw ik, mijn stem kraakt in het midden van de zin waardoor ik al gelijk een stuk onzekerder overkom.

Hij wrijft zijn handen gefrustreerd over zijn gezicht. "Godver!" schreeuwt hij waarna hij de kamer uitloopt. Ik begin te huilen en mijn schouders beginnen te schokken. Ik heb het verpest..

Opeens veranderd mijn verdrietige gevoel in een boos gevoel waardoor ik mijn tranen ruw wegveeg en plan om morgen naar die kutvriend van hem te gaan.

-

De volgende morgen kom ik uit bed en maak ik me klaar voor school waarna ik er naar vertrek. Als ik mijn fiets in de rekken heb gezet kijk ik wild in het rond waarna ik Louis' vriend al gelijk op een bankje zie zitten.

Ik stamp erop af en grijp zijn kraag vast waarna ik hem rechtop trek. Hij kijkt geschrokken op. "Wat doe je man?"

"Blijf van Louis af!" sis ik waarna ik hem een knietje geef. Hij valt op de grond neer en kreunt.

"Wat is er mis met jou?" mompelt hij. Ik geef hem nog een paar harde trappen totdat iemand me tegen mijn knieholte aantrapt waardoor ik op de grond val en naar mijn knie grijp.

"Blijf van mijn vriendje af!" schreeuwt iemand waardoor ik opkijk en in Louis' ogen kijk die vol met woede staan.

Hij geeft me een trap waarna hij naast zijn vriendje neerhurkt. Ik begin te huilen en ga rechtop zitten waarna ik naar het stelletje kijk.

Louis heeft me getrapt.

Ik leg mijn handen voor mijn gezicht, niet alleen om mijn betraande gezicht te verbergen maar ook om het stel voor me niet te zien.

Ik grijp mijn bovenbeen vast die brand door de trap die er tegenaan is gekomen.

Ik zie de directeur op ons af komen lopen. "Wat is hier gebeurd?!" schreeuwt hij. Louis kijkt me kwaad aan en opent zijn mond maar er komt niks uit wanneer zijn ogen die van mij ontmoeten.

"H-Het is mijn schuld." mompel ik zacht.

De directeur maakt met zijn hand een kommetje achter zijn oor. "Wat? Ik hoorde je niet?" ik kijk beschaamd naar beneden en adem bibberend in en uit door de pijn die ik voel.

"Het was mijn fout oke!" schreeuw ik waarna een luide snik mijn mond verlaat.

"Mee naar mijn kantoor!" ik knik en sta op waarna ik opnieuw kreun.

Ik begin hinkend achter de directeur aan te lopen terwijl ik nog één keer achterom kijk. "Sorry." zeg ik zacht tegen Louis die me nakijkt.

Hij fronst en schud zijn hoofd waarna zijn blik weer afwend naar zijn vriend. Vond zijn vriend het überhaupt wel goed dat Louis het achter zijn rug om met mij deed?

De directeur gaat achter zijn bureau zitten terwijl ik op de stoel ervoor ga zitten.

"Vertel."