friends with benefits // l s

15

"Fuck," scheld ik waarna ik mijn jas van de kapstok aftrek. "Waar?" vraag ik terwijl ik naar buiten ren en de deur achter me dichtgooi.

"Buiten Calum's huis." ik knik en ren er naartoe met Zayn achter me aan.

Na een kwartier kom ik er buiten adem aan, ik zie Liam onder Louis op de grond liggen. Hun gezichten bloeden op verschillende plaatsen en ze hijgen zwaar terwijl Louis door blijft rammen. Calum staat ernaast en doet niks.

Ik ren ernaartoe. "Louis, stop!" schreeuw ik terwijl ik hem bij zijn rug vastpak. Hij schud mijn handen weg.

"Houd je erbuiten." sist hij terwijl hij door blijft rammen.

"Nee! Sla mij desnoods, maar laat Liam met rust!"

"Hij is dit gevecht begonnen! Flikker op!" ik schud mijn hoofd en trek harder aan hem maar hij schud mijn handen opnieuw weg waardoor ik op de grond val.

Ik sta op en kijk hopeloos toe. "Calum, help me dan!" hij schud zijn hoofd. Ik kijk hem vragend aan waarna ik mijn hoofd naar Zayn keer die zacht aan het huilen is.

Ik moet het dus helemaal alleen gaan doen. "Stop, Louis!" hij schud zijn hoofd.

"Nee," sist hij. "niemand geeft om me." waar haalt hij dit nou weer vandaan?

"Ik geef om je." probeer ik. Hij laat zich eindelijk naast Liam op het gras neerzakken waarna hij zijn hoofd in zijn handen legt.

Ik ren naar Liam toe en kniel naast hem neer. "Waar heb je pijn?" hij wijst met zijn vrije hand naar de hand die op zijn gezicht ligt. Ik haal hem er voorzichtig vanaf en zie dat zijn oog dik is.

"Jezus.." fluister ik geschrokken.

Zayn komt langzaam naar ons toegelopen en verbergt zijn hoofd in Liam's nekholte waar hij in huilt. "Sorry, sorry, sorry.." fluistert hij.

Ik kijk met een vuile blik opzij naar Louis die er minder erg aan toe is. Ik schud mijn hoofd en loop de tuin uit richting mijn appartement, Zayn heeft tijd alleen met Liam nodig en Louis zoekt het maar uit. Hij kan niet van me verwachten dat ik hem in elke situatie help, hij heeft het er zelf naar gemaakt.

Ik zucht als ik voetstappen achter me hoor en draai me in een ruk om. "Flikker op!" schreeuw ik. Ik zie dat Zayn er staat en hij deinst angstig naar achter.

"Sorry, ik dacht dat je Louis was." verontschuldig ik mezelf waarna ik langs hem heen kijk en zie dat Louis nog steeds hopeloos op de grond ligt. Calum is ondertussen al verdwenen, naar binnen denk ik, lekkere vriend is dat.

"Wat is er?" hij veegt langs zijn ogen.

"Wil je blijven? Ik- ik heb je nodig.." ik knik.

"Natuurlijk, kom." ik sla mijn arm om hem heen waarna we teruglopen naar Calum's huis.

"Blijf hier, ik ga nog even wat doen." hij knikt en gaat weer naast Liam zitten waarna ik het huis in loop, op zoek naar Calum.

Hij zit gewoon op de bank in de woonkamer, tv te kijken alsof er niks gebeurd is. Wat een ziek mens. "Calum?"

Hij kijkt op. "Hm?"

"Mag Liam hier overnachten? En Zayn misschien ook?" anders moeten we Liam helemaal naar huis dragen..

"Nope."

"Kun je ons dan misschien naar ons appartement rijden?" hij schud zijn hoofd.

"Ik heb mijn rijbewijs nog niet." ik zucht geïrriteerd en loop weer naar buiten waar ik naar Louis toeloop.

"Louis?" hij kijkt op, zijn ogen zijn bloeddoorlopen en hij heeft hier en daar wat blauwe plekken van het gevecht tussen hem en Liam.

"Kun je ons naar ons appartement brengen?"