Wonderland Effect

14. Φιλί της κούπας.

 Η Άλις στεκόταν αμήχανα κοιτάζοντας τον άνδρα κάμπια περιμένοντας να της πει τον λόγο που την κάλεσε. Η κάμπια όμως δεν φαινόταν να είναι έτοιμη να της πει τίποτα. Αντιθέτως την κοίταζε στα μάτια με απάθεια, καπνίζοντας από τον ναργιλέ του. Σε κάποιον άγνωστο θα φαινόταν σαν οι δυο τους να είχαν εμπλακεί σε κάποιο είδος σιωπηλού διαγωνισμού κοιτάγματος.

 <<Τι θέλεις να κάνω;>> ρώτησε επιτέλους η κοπέλα σταυρώνοντας τα χέρια της στο στήθος της και διαλύοντας την οπτική επαφή της με την κάμπια.

 <<Θέλω να με βοηθήσεις να ξεσκεπάσω την κόκκινη βασίλισσα.>> είπε αυτός φυσώντας καπνό στην μούρη της κοπέλας, κάνοντάς την να βήξει, όχι μόνο από τον καπνό αλλά και από το σοκ που της δημιούργησαν τα λόγια του.

 <<Τι;>> αναφώνησε ανάμεσα στον βήχα της.

 <<Αυτό που άκουσες. Θα με βοηθήσεις να ξεσκεπάσω την κόκκινη βασίλισσα σε αντάλλαγμα για τα τσιγάρα. Σύμφωνοι.>> παρ' όλο που το τελευταίο θα έπρεπε να ήταν ερώτηση εκείνος κάθε άλλο παρά ερωτηματικά το είπε. Πιο πολύ ήταν παρότρυνση, ή ίσως και απαίτηση αλλά σίγουρα όχι ερώτηση.

 Αν και η κοπέλα κάθε άλλο παρά θα αρνιόταν την πρόταση του άνδρα ακόμη και αν της δινόταν η επιλογή. Παραήταν καλή ευκαιρία.

 <<Θα σε βοηθήσω.>> είπε ενθουσιώδη και μετά, βλέποντας το παράξενο βλέμμα που της έριξε η κάμπια άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως είχε φανεί υπερβολικά πρόθυμη. <<Εννοούσα... Αν πρέπει να το κάνω τότε θα το κάνω...Από που αρχίζω;>> προσπάθησε να το διορθώσει η κοπέλα.

 <<Θα ξέρεις πότε είναι η σωστή στιγμή.>> είπε αυτός απότομα, σαν να ήταν κάτι για το οποίο η κοπέλα έπρεπε να είναι ενημερωμένη, χάνοντας την υπομονή του. Η Άλις έγνεψε καταφατικά. <<Ωραία. Τώρα επέστρεψε στο μάθημά σου. Θα είμαστε σε επαφή.>> της έκανε νόημα να φύγει.

 Η κοπέλα βρισκόταν στην κορφή της σκάλας όταν γύρισε να κοιτάξει πίσω της.

 <<Πως σε φωνάζουν; >>ρώτησε την κάμπια. <<Ξέρεις, για να σε γράψω στις επαφές μου...>>εξήγησε.

 <<Μπορείς να με φωνάζεις σερ Κρόουλ.>> είπε αυτός. <<'Η όπως αλλιώς σου αρέσει.>>

 <<Το κάμπια σου κάνει;>> ρώτησε η κοπέλα χαμογελώντας σαρδόνια.

 <<Με έχουν αποκαλέσει πολλά πράγματα στην ζωή μου αλλά κάμπια ποτέ.>> παρατήρησε η κάμπια ξεφυσώντας άλλο ένα σύννεφο καπνού. <<Αλλά ας' είναι. Μου αρέσει κάπως.>>