Wonderland Effect

17.Η πτώση του καπέλου

  <<Δεν μπορείς να με σκοτώσεις.>> της είπε η βασίλισσα με μια φωνή που έκανε την Άλις να ανατριχιάσει και να σφίξει την λαβή στο χέρι της, καθώς ορμούσε στην βασίλισσα. Η μυστηριώδης γυναίκα απέφηγε το χτύπημα με μεγάλη ευκολία.

  Το μαχαίρι έσκισε τον αέρα και η Άλις, που είχε πάρει πολύ φόρα έχασε την ισορροπία της και ευτυχώς, πριν πέσει στο έδαφος, με χάρη μπαλαρίνας έκανε μια πιρουέτα και σταθεροποιήθηκε στα πόδια της.

 <<Μπορώ και θα το κάνω.>> γρύλισε η κοπέλα, παίρνοντας πάλι στάση μάχης. <<Τόλμησες να σκοτώσεις τους φίλους μου. Τώρα ήρθε το τέλος σου. Και δεν με νοιάζει αν είναι να πεθάνω. Αρκεί να πάρω και εσένα μαζί μου. >>

 <<Ω, μα δεν θα το κάνεις.>> Η βασίλισσα χαμογέλασε σαρδόνια κάτω από το πέπλο της. <<Βλέπεις, εσύ και εγώ είμαστε ίδιες. Όσο και αν δεν θες να το παραδεχτείς. Το ξέρεις μέσα σου. Είμαι τόσο δολοφόνος όσο είσαι εσύ. >>

  <<Σκάσε!>> ούρλιαξε η Άλις ορμόντας και πάλι στην βασίλισσα. <<Σκάσε, σκάσε, σκάσε , σκάσε. Εγώ δεν είμαι σαν και εσένα. Δεν είμαι εσύ!>>

 Η βασίλισσα στριφογύρισε και απόφυγε το μαχαίρι για άλλη μια φορά χωρίς να χρειαστεί να ακουμπήσει καν την Άλις. Μετά της άρπαξε τον καρπό και στριφογυρίζοντας την πάνω από τον ώμο της, την έριξε στο έδαφος σαν σακί με πατάτες.

 Η κοπέλα αφού είδε τον κόσμο να στριφογυρίζει γύρω της προσγειώθηκε με έναν δυνατό γδούπο με την πλάτη της και άφησε μια κραυγή πόνου και οργής, πριν σηκωθεί και πάλι και επιτεθεί. Ξανά και ξανά. Και κάθε φορά που η Άλις επιτεθόταν στην βασίλισσα εκείνη την απέφευγε και την απωθούσε. Ξανά και ξανά.

 <<Το αρνήσαι τώρα, αλλά το να αρνήσαι την πραγματικότητα δεν την κάνει λιγότερο αληθινή. >> είπε η κοκκινοντυμένη γυναίκα. Η Άλις της επιτέθηκε άλλη μια φορά και εκείνη απέκρουσε το μαχαίρι με τον μπαλτά της και την χτύπησε στον ώμο με την λαβή του, κάνοντας το όπλο της Άλις να πέσει στο ματωμένο χώμα και αχρηστεύοντας το χέρι της. Η κοπέλα γρύλισε από τον πόνο και δάγκωσε τα χείλη της για να μην ουρλιάξει.

 Η κόκκινη βασίλισσα στεκόταν εκεί, μερικά βήματα παραπέρα, με τον ματωμένο μπαλτά στο χέρι της και την κοιτούσε.

 Μπορούσε να την σκοτώσει, να την κάνει κομματάκια, να την αποτελειώσει. Είχε τόσες ευκαιρίες. Και η Άλις τώρα ήταν άοπλη και ανυπεράσπιστη. Αλλά η βασίλισσα δεν έκανε καμία κίνηση να την σκοτώσει. Μόνο την κοίταζε πίσω από το πέπλο της. Ή τουλάχιστον έτσι υπέθεσε το κορίτσι καθώς δεν μπορούσε να δει τα μάτια της.