Wonderland Effect

2.Κεφάλαιο. Τρελοκαπελας

 Η Άλις δεν κοιμήθηκε καθόλου εκείνο το βράδυ. Την επόμενη μέρα αυτή και οι γονείς της πήγαν με το που ξημέρωσε στο νεκροτομείο όπου τους περίμενε μια μικρή ομάδα αστυνομικών, ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο αστυνομικός που τους είχε επισκεφτεί την προηγούμενη μέρα. Είχε αναλάβει την υπόθεσή τους, όπως τους είπε αργότερα.

 Ενημέρωσαν τους Λίντελ γρήγορα για την κατάσταση και τους είπαν όλες τις λεπτομέρειες του ατυχήματος πριν τους οδηγήσουν στο εργαστήριο όπου βρισκόταν το σώμα του Μαρκ.

<<Πρέπει να σας προειδοποιήσω πως το θέαμα δεν είναι ευχάριστο.>> είπε ένας μεσήλικας καραφλός αστυνομικός πριν ανοίξει τον καταψύκτη όπου συντηρούσαν τον αδελφό της Άλις.

 Πράγματι, ο αστυνομικός είχε δίκιο. Το θέαμα δεν ήταν διόλου ευχάριστο. Ο Μαρκ ήταν χλωμός και μελανιασμένος, τα χείλη του μπλε από την έλλειψη αίματος και είχε κατάμαυρα χοντρά ράμματα στο κεφάλι του καθώς στο υπόλοιπο μελανιασμένο μπλαβό σώμα του. Τα ξανθά μαλλιά του ήταν ανακατωμένα και βρόμικα. Δεν φορούσε ρούχα αλλά ήταν σκεπασμένος με μια απλή νοσοκομειακή λευκή κουβέρτα. Από την ακαμψία του σώματός του καταλάβαινε κανείς πως δεν ήταν ζωντανός. Η ζωή είχε φύγει τελείως από το σώμα του και τα γαλανά μάτια του ήταν ανοιχτά και κενά.

 Μία ματιά στο άψυχο σώμα του παιδιού της ήταν αρκετό ώστε να κάνει την κυρία Λίντελ να βγάλει μια σπαραχτική κραυγή πριν λιποθυμήσει και πάλι στα χέρια του σοκαρισμένου συζύγου της ο οποίος είχε μείνει ακίνητος να χάσκει, με το στόμα ανοιχτό καθώς μίσος και οργή τον πλημμύριζαν.

 Η Άλις από την άλλη, μόλις αντίκρισε το πτώμα του αδελφού της ένιωσε τον τέλειο μικρό της κόσμο να καταρρέει. γύρω της. Τα όνειρά της να γίνει μια επαγγελματίας χορεύτρια, με τον αδελφό της στην πρώτη θέση στις παραστάσεις της, να φωνάζει το όνομά της, διαλύθηκαν σε χίλια κομμάτια μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Ο αδελφός της ήταν πράγματι νεκρός. Δεν ήταν όλα ένα διεστραμμένο αστείο. Δεν το είχε πιστέψει μέχρι που είδε το πτώμα αλλά ήταν αλήθεια. Ο Μάρκ είχε πεθάνει.

 Δεν άντεξε να κοιτάζει άλλο και βγήκε τρέχοντας από το εργαστήριο με δάκρυα στα μάτια. Καθώς έβγαινε έπεσε πάνω στον όμορφο αστυνομικό με το παράξενο καπέλο, που είχε δει το προηγούμενο βράδυ.

<<Είσαι καλά;>> ρώτησε, βλέποντας την κλαμένη αλλά αυτή τον προσπέρασε χωρίς να απαντήσει και έτρεξε έξω από το νεκροτομείο. Ο αστυνομικός την ακολούθησε.