Wonderland Effect

4.Κεφάλαιο.Tweedledum+Tweedledee

Η Άλις ακολούθησε το κουνέλι στους κοσμοπλημμυρισμένους διαδρόμους του νοσοκομείου ξυπόλητη. Κανείς δεν φάνηκε να την προσέχει καθώς γιατροί και ασθενείς βιάζονταν να πάνε στις δουλειές τους και κανείς δεν έδινε σημασία σε ένα ξανθό αναμαλλιασμένο κορίτσι με μια χάρτινη νοσοκομειακή ρόμπα και γυμνά πόδια που περπατούσε βιαστικά ανάμεσά τους.

Το κουνέλι σταμάτησε διστακτικά μπροστά από την πόρτα ενός δωματίου και αφού κοίταξε πίσω του καχύποπτα και είδε πως η Άλις το ακολουθούσε, βιάστηκε να μπει μέσα κλείνοντας την πίσω του.

Η κοπέλα , χωρίς να σκεφτεί δεύτερη φορά, άνοιξε απότομα την πόρτα και εισέβαλε στο δωμάτιο στο οποίο είχε μπει πριν λίγο το κουνέλι. Κοιτάζοντας γύρω της όμως συνειδητοποίησε πως το κουνέλι είχε εξαφανιστεί και αντί γι' αυτό, στο δωμάτιο βρίσκονταν δύο καραφλά πανομοιότυπα αγόρια που την κοίταζαν παραξενεμένα και σοκαρισμένα.

Αν και τα δύο αγόρια είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά, το ίδια ύψος, τα ίδια λαδί μάτια και την ίδια εμφάνιση, ήταν φανερά διαφορετικά.

Ο ένας από τους δύο, ήταν άρρωστα χλωμός και αδύνατος, ήταν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι και φορούσε μια νοσοκομειακή ρόμπα παρόμοια με αυτήν της Άλις ενώ ο άλλος, που καθόταν σε μία καρέκλα δίπλα στο δίδυμο του, σηκώθηκε αμέσως μόλις μπήκε μέσα η κοπέλα, και φαινόταν πολύ πιο καλά. Είχε φυσιολογική σταρένια επιδερμίδα και δεν ήταν τόσο αρρωστημένα αδύνατος και χλωμός σαν τον αδελφό του. Αυτός αντί για νοσοκομειακή ρόμπα φορούσε ένα μαύρο φούτερ και τζιν.

<<Μήπως είδατε ένα λευκό κουνέλι να περνάει από εδώ;>> ρώτησε η Άλις, ντροπιασμένη που είχε εισβάλει έτσι στο δωμάτιο αλλά όχι τόσο ώστε να απολογηθεί. Τα δύο αγόρια, που πρέπει να ήταν στην ηλικία της, κοιτάχτηκαν με απόρροια πριν στρέψουν τα βλέμματα τους και πάλι στην κοπέλα.

<<Όχι, δεν έτυχε να περάσει κανένα από εδώ.>> είπαν με μια φωνή. Η κοπέλα φάνηκε να απογοητεύεται και έκανε να φύγει όμως το ένα από τα δίδυμα, αυτός που ήταν σε καλύτερη κατάσταση, την σταμάτησε.

<<Έχασες το κουνέλι σου;>> την ρώτησε, προσπαθώντας να φανεί φιλικός.

<< Θα μπορούσες να το πεις και έτσι...>> η κοπέλα του χάρισε ένα μυστηριώδες χαμόγελο. <<Συγγνώμη για την ενόχληση By the way.>>

<<Μην σε απασχολεί. Είναι χαρά μας επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους.>> χαμογέλασε το άλλο δίδυμο, που ήταν ξαπλωμένο στο κρεβάτι.