Don't Wanna Be A Loverboy (NL)

Hoofdstuk 9

Hey hey, ik heb besloten om dit stuk Rowan en Lydia wat verder te laten gaan. Als ik het verkeerd doe, of te veel/te weinig details, laat me dat alsjeblieft weten! Ik vond het best eng om dit te schrijven, maar ik heb er nog een idee mee ;)

Laat me alsjeblieft weten wat je er van vind, ik kan het altijd veranderen/aanpassen/verwijderen.

Xx Vivian

Als ik wakker word is Lydia verdwenen. Het bed naast me is leeg, en ik hoor ook niks in de rest van de kamer. Ik word helemaal koud vanbinnen, van angst. Tot de deur open gaat en Lydia aangekleed en wel naar binnen stapt. "Waar was je? Ik was hartstikke ongerust!" barst ik uit. Lydia deinst terug. "Ik... Ik had honger..." mompelt ze. "Ik ben alvast even naar het buffet gelopen..." "Tis al goed, ik was alleen bang dat..." "Dat wat?" vraagt Lydia. "Nee laat maar, je bent er nu. Zullen we samen gaan ontbijten?" Lydia knikt. Ik heb all-in genomen, dus alles wat we willen kunnen we pakken. Ik kleed me snel aan en loop naar beneden met Lydia aan mijn hand. Het is heerlijk weer, zie ik door de ramen. De zaal is ruim en er is veel. Ik laad mijn bord vol met broodjes en beleg. Lydia neemt niet veel, maar ze heeft natuurlijk al wat gehad. Lydia wacht geduldig aan tafel tot ik alles op heb. Dan gaan we terug naar onze kamer. “Ik ga zo even in bad, ik heb gisteravond niet gedoucht. Wil je… wil je mee?” vraagt Lydia twijfelend. Ik knik. “Alleen als jij wil. Jij krijgt hier de keuzes. Als je het niet erg vind dat ik je naakt zie, of je moet zwemkleding halen,” zeg ik. “Doe niet zo raar. Je hebt me toch eerder naakt gezien, of niet?” zegt ze. Ik knik. “Maar dat was voordat ik je dit allemaal aandeed,” antwoord ik. “Ja, er is nu wat meer gebeurt, maar zijn je gevoelens voor me anders?” Ik wil antwoorden, maar Lydia is me voor. “Nee. Heel goed, kom maar mee.” Ik hang het kaartje ‘Don’t disturb’ aan de deurklink, en draai de badkamer op slot. Lydia laat het bad vollopen en kleed zich uit. Ik sta heel onbeleefd te kijken, en als ze opkijkt draai ik me snel om en laat mijn broek zakken. Lydia stapt al in het bad, en gooit er wat schuim in. Iets te veel volgens mij, want de schuimlaag komt bijna boven het bad uit als het bad gevuld is. Ik stap heel voorzichtig tegenover haar in bad. Alsof elk golfje haar kan breken. We praten, en ik masseer haar. Tot ze ineens iets tevoorschijn haalt. Ik schrik me wild. “Hoe kom je daar aan?” vraag ik. “Zat in het doosje met shampoos enzo, van het hotel,” lacht ze. “Er zaten er nog vier in.” Ik kijk naar het stukje plastic wat ze omhoog houd, met een condoom erin. “Wil je niet?” vraag ze, terwijl ze mijn gezicht bestudeert. “Ik… Dat is het niet. Ik ben alleen verbaasd dat je dit wil, omdat het de afspraak na de eerste keer… Je weet wel…” Ze kijkt me dwingend aan. “Wil jij, Rowan, een toekomst samen met mij? Want dan zal je die angst moeten laten varen. Ik wil dolgraag met jou, maar zo gaat dat niet. Het is gebeurd, je kunt me alleen helpen met het verwerken ervan. En de beste manier is door mij te bewijzen dat je echt van me houd. Dat hoeft niet per se hierdoor, maar telkens alles afwijzen omdat je jezelf een monster vind heeft ook geen zin.” Ik denk na. Daar zit wat in. Ik pak hem van haar aan. “Challenge accepted,” lach ik. “Wil je weten hoeveel ik van je hou? Kom maar hier!” Ik doe de condoom om, en we beginnen te zoenen. Een warm gevoel kruipt door me heen. Het warme water koelt langzaam af, maar we hebben het geen van beiden in de gaten. We zijn al ruim een kwartier bezig, als Lydia opeens terugtrekt. “Rowan… Foute boel… Ik… Ik geloof dat…” stamelt Lydia. En ik voel het ook. Ik grabbel wat in het water, en ik houd een gescheurde condoom omhoog…