Don't Wanna Be A Loverboy (NL)

Hoofdstuk 16

Ik stort in. Ik stort compleet in. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel om een meisje zou kunnen geven. Maar ik kon het dus toch. En dat is binnen één seconde allemaal verdwenen. Ik kijk nog eens, door mijn tranen heen. Lydia's hoofd hangt op haar borst. Haar haren hangen over haar gezicht heen, haar prachtige, perfecte zwarte haren. Maar nu lijkt het niks meer. Het ziet er eng uit, het zwarte haar. Doods. Haar handen zijn achter de stoel op haar rug vastgebonden. Ik ben nog ongeveer tien meter van haar verwijderd, dichterbij durfde ik niet te komen. Uit haar rug steekt nog steeds het mes, het mes wat haar en ook mijn kind heeft vermoord. Ik had het al meer geaccepteerd dan ik dacht. Ik merk nu dat ik me er zelfs al op had verheugd. We hadden een prachtige toekomst kunnen hebben, als dit allemaal niet gebeurd was. Maar nu ben ik alles in één keer kwijt. Dan klinkt er opeens een soort geruis, gevolgt door een stem. "Hallo Rowan. Heb je haar al gevonden? Lijkt goed, of niet?" vraagt mijn baas met zijn kalme maar enge stem. "Hoe kon je dit doen? Weet je, dat je ook haar baby vermoord hebt? MIjn baby? Heb je enig benul van... van..." ik kom niet eens meer uit mijn woorden. "Oh maar dat is interessant. Vertel verder." "Hoe bedoel je; vertel verder? Je hebt nu toch wat je wou? Je hebt haar vermoord, en mijn baby, mijn toekomst aan flarden gescheurd. Je hoeft alleen mij nog even uit de weg te ruimen en klaar is kees!" roep ik radeloos. "Nee hoor, wij hebben nog niemand vermoord. Kijk maar eens van wat dichterbij, precies waar het mes zit. Kijk maar, wees niet bang," klinkt het door de speakers die ik ondertussen heb ondekt. Ik doe heel voorzichtig wat mijn baas zegt, bang om erin geluisd te worden. Ik loop ernaartoe, en dan valt me iets op; er ligt nergens bloed. Dat kan niet. Ik kijk nog van dichterbij, en zie ook nergens een wond. Het mes is gewoon in een soort gleuf gestoken. Dit is niet Lydia. Dit is één of andere stomme pop. "Leuk hè, die levensechte poppen? Dacht je soms echt even dat het je vriendinnetje was? Arme jij. Nou, het goede nieuws is dat ze nog niet dood is. Het slechte nieuws... Tsja, ik kan je niet vertellen hoe lang ze nog in leven is. We hebben haar in ieder geval wel, wil je haar toevallig even aan de lijn?" Voordat ik iets kan zeggen klinkt er een doodsbange Lydia door de speakers. "Rowan, alsjeblieft, haal me hier weg..." huilt ze. "Ik ben zo bang... Help me, alsjeblieft!" Haar stem sterft af en ik heb mijn baas weer aan de lijn. "Zo, hoor je nu wel, ze leeft nog. Maar vertel eens verder over dat kindje van je. Wat is er gebeurd? We wisten al dat ze zwanger was, maar niet dat dat van jou was! Wat een verassing!" Ik houd mijn lippen stijf op elkaar. Ik zeg niks. "Ach toch, gaan we nu kinderachtig stilzwijgen? Wat jammer nou, misschien brengt dit je wel aan de praat." Ik hoor hoe Lydia's geschreeuw harder wordt, en hoe ze haar in elkaar slaan. "WAT WIL JE WETEN DAN VERDOMME?" schreew ik ten einde raad. "WAT KAN IK JE VERTELLEN? JA, WE HEBBEN SEKS GEHAD, EN JA, DE CONDOOM IS GESCHEURD! DAT IS HET VERHAAL!" "Dankjewel, zeg, even tussendoor, er staat zo een auto buiten. Daar ga jij netjes inzitten, of we schieten dit mooie meisje overhoop. Begrepen?" Ik knik met trillende lip. Ik zal wel moeten, misschien brengt die auto me wel bij Lydia, en kunnen we samen ontsnappen. Al heb ik geen idee hoe. Mijn eigen leven kan me op dit moment vrij weinig schelen, maar ik moet en zal Lydia veilig thuisbrengen. Ik loop naar de pop toe, en sluit mijn vuist om het handvat van het mes. Als ik die nou sneaky meeneem, maak ik meer kans... "Ja ja, dacht het niet, laat die maar even zitten," hoor ik door de speakers. "Hup, naar buiten, de auto in!" Zo langzaam mogelijk loop ik naar buiten, en open het portier. Ik neem plaats op de achterbank van de pikzwarte auto. Als ik instap gaat er niet eens een lampje aan. Alles blijft donker. Net als mijn toekomst. De auto begint te rijden, naar de bestemming waarvan ik de naam niet weet.

Hahahahahaha wat ben ik gemeen hè? Lydia is niet dood, daarvoor was ik veel te gehecht aan haar! Ik hoop dat jullie het wat vonden, maar laat me alsjeblieft weten wat jullie graag zouden lezen! Ik raak namelijk een beetje 'out of ideas', en het is natuurlijk leuk als jullie dingen die jullie leuk vinden, teruglezen (zou ik denken) :D

Dusse... Dat was het voor nu, vote, reageer wat je ervan vond, laat me weten wat ik kan verbeteren, helps a lot ;) 

Xx Viv