Chapter Eight
Zeen's POV
Andito ako ngayon sa control room ng mall namin trying to figure out the person who tortured my car. Di ko mapigilang magalit tuwing naalala ko ang nangyari sa kotse ko. Tsk.
Habang pini-play ko ang tapes ng mga kaganapan kahapon, di namin maaninag ang pagmumukha nung gumawa pero sigurado kaming lalaki. Akala namin nag-iisa pero dalawa pala sila. It looks like they've studied the basement first bago gumawa ng aksyon dahil alam nila kung ano ang mga anglo na di dapat nila gawin upang di mahagip ng security cameras ang mga pagmumukha nila.Wow. I'm pretty impressed. They should be highly trained para maging ganito kagaling.
Mabilis nilang nagawa ang kababalaghan sa kotse ko without getting noticed. I'm just left here with this damned expression in my face. Guess I wouldn't know who's beyond this and should just let it pass. Well, once my Dad knows about this, he'll probably send me a new car-- decreasing it to my allowance tho. Okay lang naman dahil malaki ang alloted allowance para sakin. Only child eh *smirk
Since I didn't get the chance to know the person behind the incident, I decided to go home. Can't do anything aside from sleep from how things actually got earlier.
***THE NEXT DAY~
Ashea's POV
Woah. Nagising ako ng sobrang aga ngayon ah! I'm feeling happy and energetic today ^u^Nae-excite ako sa mangyayari mamaya. Students at school would probably learn a new lesson later.
Tinignan ko ang orasan upang masigurado ko ang oras ng pagising ko. I thought it's already 5:00 but it seems I got it wrong. 4:30 am? srsly. I got up sooo early, eh?Wala naman ring ako magagawa dahil di naman rin ako makatulog dahil buhay na buhay na ang diwa ko. Pumunta ako sa balcony ng kwarto ko at bago ako lumabas ay nagsuot na ako ng sweater at pajamas dahil panigurado kong malamig sa labas. Nakatingin lang ako sa labas mula sa balcony ko at biglang may pumasok sa isip ko. Kumusta na kaya ang babae na tinulungan ko kahapon?
I just shrugged and removed the thoughts of that girl in my mind. Why bother reminiscing the scenes yesterday right? I was disgusted by the scene yesterday when I saw the guy kissing her-- forcingly. But something striked in my head that I should help that lady. Well, whatever. I should really forget about those and start preparing for school.
Bumaba na ako at nakita ko na may iilang mga pagkain na ang nakahain sa mesa. Kumain muna ako bago naligo.
Pagkatapos kong naligo ay nagsuot na ako ng uniform ng school namin. Kaya ako hindi naka-uniform nung nakaraan dahil first day of school yun. Wala namang bago sa nangyari ngayong umaga dahil nakarating ako ng school na nakakakuha ng atensyon.
Oh yes, I'm pretty aware how hot I am with my uniform with an untidy look. I just can't stand looking innocent with the school's usual style so I had my skirt a bit shorter and I unbottoned the first two buttons of my blouse but not to the extent na kita na ang cleavage ko. Geez, magmumukha naman akong slut kapag ganun ang get-up ko. I may be a bitch but I'd never want to be slut-looking gorgeous hot lady. Oops! Di ko lang talaga mapigilang purihin ang sarili ko dahil honest lang talaga ako.
(A/N: Oh please, spare me. I'm getting tired typing your 'I'm-super-hot-and-you-should-be-jealous' spiels Ashea Bemith Reed)
Oo na -_- KJ! If I know, writer's block ang pinoproblema mo lagi.
(A/N: Whater (-_-)W)
Nagse-stretch ako habang naglalakad with the grin on my face. I'll probably have fun later~
***"Goodbye class." Thank God classes are over for the day!
Gusto kong sumigaw ng 'Karma's on it's way to you btches and jerks.' But, I just can't. It's a surprise!
Nanatili akong nakaupo sa upuan ko habang yung iba ay busy na busy sa paglisan ng silid-aralan namin. Di pa ko makakauwi. Wala pa pwedeng makauwi sa oras na ito. I secured that my hired agents are great so they wouldn't mess up.
Walang makakauwi dahil nilock ang bawat gate ng school. At kahit di yun nakalock, di parin sila makakauwi dahil lahat ng kotse sa parking lot ay binutasan ng gulong upang di sila makaalis agad. Everything's planned right.I went to the corner. The safest spot.
Napag-aralan ng agents ko ang bawat sulok at daan dito sa school. And the spot where I'm standing is the safest place to stay upang hindi madamay sa mga mangyayari.
At magsisimula na ang lahat in..
3..2..
1..
Napuno ang hallway at classrooms ng tili ng mga babae at pagtatakbo ng mga estudyante. They all panicked while I'm enjoying the show. Yun kasing tank sa taas ng school na may lamang tubig kung saan manggagaling ang supply ng tubig kapag may sunog at nag-on ang sprinklers na nakalocate sa napakaraming lugar sa school ay napalitan ng slime at putik.If you understood the situations right, it's a yes. I'm actually doing to them-- well, not exactly me because I'm just the planner while the agents followed my lead-- to experience the exact same thing they did to me. Just a bit worse.
Everyone left their rooms and started to crowd the hallways and the first floor. Ang saya dahil naaayon ang lahat sa plano. Andun ang lahat kung saan sila nararapat nakatayo at kasabay nun ang pagbagsak ng mga feathers mula sa mga ceilings na sinira ng agents ko para maaaring malagyan.Mas lalo tuloy akong nagaganahan manuod ng palabas. Ang saya nilang panuorin na halos mangiyak-ngiyak sa mga pangyayari. Lahat sila ay andun na sa ground floor na mukhang mga manok na di maka-itlog habang ako andito parin sa spot kung saan ligtas at di naaabot ng traps at nakikita ang lahat ng pangyayari.
"Guys! Look at the field!" I heard someone shout and everyone turned to that person's direction. Sa school kasi namin ay may malaking field for soccer players kaya ganun. Their jaws dropped as soon as they read the thing written on the field through burned grasses. Yeah, I'm brilliant. Sinunog namin ang grasses hanggang mabuo ang gusto kong ipahayag sa kanila. Kaya nila nabasa ang nasa field dahil nagsi-akyatan sila sa second floor na tama lang para mabasa nila ang nakasulat,
LEARN FROM THIS.
Habang ang lahat ay parang nadikit sa kanilang mga kinatatayuan, nagsibukasan na ang mga gates ng school na nagdala ng malakas na tunog habang binubuksan ang mga ito.
Bumaba na ako at naglakad na parang walang nangyari papunta sa parking lot kung nasaan ang kotse ko na ang tanging kotse na hindi binutasan ng gulong.
Nadikit sakin ang bawat pares ng mata na naroroon sa campus dahil maaaring nadiskubre na nila na ako ang may pakana sa lahat ng nangyari sakanila.
Napangiti nalang ako habang naglalakad hanggang makapasok ako sa kotse ko dahil lahat ng mata nila ay sinundan ako hanggang makarating rito sa loob ng kotse."Job well done, everyone," sabi ko through the small microphone of my earphones kung saan nakakonekta sa dalawa kong agents.
Pinaharurot ko na agad ang kotse ko habang sayang-saya dahil nagantihan ko ang lahat.
Masama atang kalaban ang bitch na kagaya ko.
____
Here's the update guuuuys!
Naiinis ako dahil may project kami sa Math dahil sembreak. Jeez.
VOTE.COMMENT.SPREAD
BINABASA MO ANG
Bipolar Bitch
أدب المراهقينAlmost perfect. Almost perfect lamang ako dahil hindi maganda ang ugali ko. But aside these bad traits I have, I still have a heart that would care and could love. And yes, I'm a bitch. A bipolar one. [Don't judge my story by it's title]