Bipolar Bitch

C19: A trespasser!

Chapter Nineteen

Someone's POV

For now, let's not reveal my identity para may thrill 'tong storyang 'to. Sa pinanonood ko ngayon, natutuwa ako. Isang magandang dalaga kasama ang nag-iisa niyang kaibigan. Naghahabulan at nagtatawanan. Sige lang, hahayaan muna kitang magsaya para may happy memories ka pero sana hindi mo makalimutan ang tunay na kinabukasang matagal ng nakatadhana para sayo.

Mahal kita Ashea pero ikaw lang ang tanging taong mapapasahan ko ng posisyon ko. Ang tanging taong alam kong kakayanin manipulahin ang kakaibang mundong kinabubuhayan ko.

Gustuhin man kitang tulungan ay wala akong magagawa dahil may pangyayaring naganap na di natin inaasahan, kaya ikaw na ang magpapatuloy ng nasimulan namin.

You have no choice but to accept this future that have been laid in front of you.

No running.

No hiding.

Just accept it and things will get easier than it could be if you reject this.

Pero sa ngayon, magsaya ka hanggang sa kaya mo. Makakaya mong lampasan ang lahat ng suliraning haharapin mo basta magpapatuloy kang magpapakatatag tulad ng ginagawa mo. Trust me, you'll never fall! Just keep your chin up, wear your stilletos, and own the floor like you always do.

Ashea's POV

"Hey babes," sabi ko tsaka tinapik si Jonela na busy sa pagkain. Napansin ko lang ha. Lagi kaming kumakain tuwing nagpi-POV ako --,

"Stop calling me babes ate Ashea," inis niyang ganti.

"Babes, napansin mo ba nung mga nakaraang araw lalo na nung naghabulan tayo na parang...," sabi ko tsaka nagpause at tinignan lang siya.

"Firstly, stop calling me babes. It's so kadiri. Secondly, wala akong napansin and lastly, wag kang bitin."

"First of all, ngayon ko lang nalaman na marunong ka magbilang ng mga points mo. At excuse me, di nakakadiri ang babes. Second, wag kang nagco-conyo. Nakakadiri. Brr. And last, hintay ka lang. Darating rin tayo dyan. tss," Sabi ko at ginaya pa talaga siya sa pagbibilang n mga puntos na sinasabi niya.

"Whatever ate," sabi niya at inikot pa niya ang kanyang mata ng 360 degrees

"Osiya, itutuloy ko na at parang lumalayo na tayo sa tanong ko. Here it goes.. Did you notice na parang may nagmamatyag satin? As in. Nafefeel ko ang pagkailang. Leche,"

"Huh? Ang weird mo talaga," The hell. I'm serious here .__.

"Tse! Seryoso ako! Kahit kailan talaga wala kang kwenta kausap," Kaimbyerna! Srsly, may feeling kasi talaga ako na para kaming gwardyado and it's making me sick! Ugh.

"Bakit, inutusan ba kitang kausapin ako?" Naku, Jonela! Pasalamat ka at kinakausap kita.

"Atleast ako, di napapanisan ng laway kasi gumagamit ako ng utak at alam ko ang function ng bibig ko.. Di tulad mo noh," -ako

"Di ako napapanisan ng laway for your information. Ginagamit ko rin ang utak ko at alam ko ang function ng throat ko para lunukin ang extra salivang narito sa bibig ko. Psh," -jonela

"Naku ha. Naiimbyerna na ako sayo. Be grateful naman kahit konti dahil saakin ay naging ganyan ka kalupit," inis kong sabi. Utang na loob, where are tho? (-__-")V

"Ah ok. Then, thanks to you ATE Ashea. Dahil sayo, naging maldita ako," sabi niya at inemphasize pa ang 'ate'.

"Ugh! Makaalis na nga. Di naman bukal sa loob mo ang pagte-thankyou mo. Pakyu," sabi ko at umalis na sa harap niya. Magkaharap kasi kami nun sa canteen habang nag-uusap.