POV> HAVEN CLARISSE JANG
Umaga na.. Tumayo na ako at ngumiti kaagad. Gusto ko kasing umaga palang masaya na ako. Gusto ko ng kalimutan ang lahat lahat.
“Good Morning!” bati ko sa sarili ko habang nakatitig sa salaim. Uhh. Medyo weird. Naghilamos na ko bago bumababa para kumain ng breakfast. Maaga akong papasok dahil utos ni Mayorang Yumi na agahan ko daw.
“GoodMorning Umma!” bati ko kay Mom ng makita ko siya,
“Sige po.. GoodMorning Haven” ngumiti sa akin si Mom bago nilipat ulit yung tingin doon sa kausap niya.
Tinignan ko naman kung sino to, si Mang Domeng pala! Yung family tubero namin *Hihi* “Hello po Mang Domeng!” pakawaykaway ko pang bati kay Mang Domeng na tumingin at ngumiti lang sa akin. Siguro barado nanaman yung lababo namin dito sa kitchen.
“Teka Haven, samahan mo muna si Mang Domeng dito may kukunin lang ako ah” tinap ako sa ulo ni Mom bago tuluyang umalis ng kitchen.
“Kamusta na po kayo?” dahil mabait akong anghel aaliwin ko muna si Mang Domeng.. nakaupo lang siya sa may lapag at gingawa yung sa may lababo chuchu namin.
“Okay lang naman iha. E ikaw? Kamusta kayo? Matagaltagal narin simula nung nasira tong lababo niyo eh. Hehe.. Kamusta kayo ni Ace?” mula sa malaking pagkakangiti ko bigla nalang nawala ng marinig ko nanaman yung pangalan niya. Kilala rin niya si Ace dahil family tubero rin nila at siya ang nagsuggest sa amin na si Mang Domeng ang kunin bilang tubers..
“Uhmm. Ahh..” hindi ko alam ang isasagot ko *sigh* Alangan namang mauna pa yung tubero namin makaalam aysa sa parents ko di ba? Ang halay naman kung ganun. *pouts*
“Oks lang po! He-He-he!” hindi ko mapigilang hindi masinungaling kay mang Domeng, nako po Lord patawaaaad.
“Haven.. Kumain ka na doon. Teka lang po Mang Domeng” nagulat naman ako sa biglang sulpot ni Mom at bigla ding alis.
Ngumiti ako kay Mang Domeng at magpapaalam na “Sige po. Kain lang po ako” palakad na ko at makakalayo na ng kitchen ng bigla akong napalingon kay MangDomeng.
“Mang Domeng.. Hmm. Pwede favor?”
------
5 years later. . .
Naglalakad ako sa gitna ng park ng bigla akong mapatigil.. hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng kasyahan ng mapansin ko siyang nakatayo hindi kalauyan kung saan din ako nakatayo.
Naglakad ako papalapit sa kanya.. nakatingin lang siya kung paano lumulubog ang araw. Dahil sa sobrang pananabik kong yakapin siya nabuksan ko ang mga pakpak ko.
“Ace?” tinawag ko siya sa unang pagkaakataon. Mula sa pagkatalikod ay humarap siya sa akin na.. nakangiti.
“Haven?” napakunot noo ng marinig ko yung boses niya.. Parang may kakaiba? O.o
“Ace?” tinawag ko siya at unti-unting lumapit pa sa kanya, ngumiti lang siya ng pagkalapadlapad.
“HAVEN” napaatras ako ng marinig kong tinawag niya ako.. Bakit? Bakit ganun? Bakit...
BOSES BABAE? O.O
“HAVEEEEEN! GUMISING KA NAA!” napamulat ako kaagad at napaupo sa sobrang gulat ko. Nako po. Aatakihin ata ako sa puso nito eh.
BINABASA MO ANG
The Demon's Angel
RomanceShe's an ANGEL who met this DEMON. Is it really possible for a Demon to fall inlove? To know the true meaning of 'LOVE' ? And who will survived in this Game of Love? Is it the Angel? or The Demon?
