Beni BEN Yaparken 7

300 33 6
                                    

1 hafta geçmişti o olaydan sonra gerek duymadıkca konuşmuyordum.Ben böyleydim içime kapandım mı tam kapanır etrafa negatif enerji yayardım.Üzerimi değiştirip akşam yemeği için aşağı iniyordum.Tabi her zama ki gibi beyfendi masaya çoktan oturmuştu. Bende masaya oturup yemeğimi yemeye başladım.Kafamı hiç kaldırmadan sadece yemeğime odaklanmıştım.Canım birşey çekmesede zorla yemeğe çalışıyordum. Tabağımdakiler bitmeden sofradan kalkamazmışım.Beyfendinin özel tehdidi.Evet istek değil tehdit çünkü Korkunç asla istekte bulunmaz istediğini alır.

"Bu aralar çok suskunuz."deyince.Kafamı kaldırıp ifadesizce tıpkı o gün bana baktığı gibi ona baktım.Kaşlarını çatıp sinirli bir şekilde bana baktı.

"Benimle gel."deyince.Yerimden kalkıp onu takip etmeye başladım.Üst kattaki odalardan benim odamla onun odasının ortasında ki odaya girdi.Geçmem için yer verdi.İçeei girdiğimde kocaman bir odayla karşılaştım.Burası dehşet birşeydi.Kırmızı beyaz siyah döşenmişti.Bir bölüm kitaplarla doluydu.Oda'da gezinmeye başlayıp raflardaki kitaplara bakındım.Hepsi birbirinden güzeldi. Bir tanede giyinme odası vardı içeri girip göz attım.Ayyakabılar,pahalı elbiseler,şortlar, tişörtler, iç çamaşırları,tişörtler ne arasan vardı.Odanın içerisinde bir tane daha kapı vardı orayı açıp içeri girmeden kapının ağzından baktım.Burası da banyoydu. Oldukça guzel dekore edilmişti.

Korkunç kapının ağzına yaslanmış beni seyrediyordu.Odanın bir bölümünde perde gibi birşey vardı.Elimle orayı gösterip

"Onun arkasında ne var"dedim.Korkunç yerinden doğru oraya ilerledi eliyle perdenin bir ucundan tutup.

"İşte en çok seveceğin şey burada.Hazır mısın?"dedi.heyecanla kafamı salladım.

"Hazırım."Perdeyi açmasıyla mutluluktan çığlık atmam bir oldu.Gözlerime inanamıyordum.

"Çok çok çok güzel. İnanmıyorum. Artık dilediğim kadar resim yapabilecek miyim."Kafasını olumlu anlamda salladı.

"Tek bir şartla."dedi.Acaba yine isteyecekti.

"Günlük antremanları kaçırmak yok birde derslerini aksatmıyacaksın."Gülerek ona baktım.

"Ders bende de.Ne antremanı?"dedim

"Onu yarın görürsün. "Dedi beni merakta bırakarak.

"Peki.Şimdi izin verirsen odamla başbaşa kalmak istiyorum."dedim.

"Tamam o zaman ben çıkıyorum.Zaten işlerim var.Bu arada yarın ders çalışmalarınada başlayacağız."dedi.Kafamı olumlu anlamda sallayıp direk giyisi odasına girip şortla askılı bir tişört çıkardım.Onları da giyip saçlarımıza tepeden topuz yaptım.Bandajımı da saçıma takıp resim yapmak için işe koyuldum.Taburenin üstüne oturup gerkli malzemeleri elime aldım.

Hiç düşünmeden ellerim beni yöneterek resmi yapmaya başladım.Boş kağıda çizdiğim her bir çizgi sayfayı daha da bir güzelleştiriyordu.Son ama etkileyici dokunuşları da yaparak yerimden doğruldum. Yorgunca yerimden kalkıp uzaklaşarak resme baktım.Ben bu resmimi yapmıştım.

Resimde bu eve getirildiğim ilk günü çizmiştim.Korkunç'un bana vururken benimde bir köşede ağlayışımı tablolamıştım.Hemen kağıdı yatağın altına kattım.Dağıttığım yeri toplayıp yatağıma uzandım.Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

Sabah erken kalkıp üstüme askılı kısa belde kuşağı olan bir tulum giydim.Saçlarımda dağınık örüp yana attım.dışarı çıkıtım.Kapıyı kapatıp birden önüme dönünce sert bir gövdeye çarpmıştım.Burnumu tutup geri çekildim.Korkunç'a bakıp

"Yavaş ya burnumu kırdın."

"Sen bücürsen ben ne yapim."dedi.Bana kısa demeye çalıştı.

Karanlığın İkinci YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin