Sanırım Batur'un Ağzından yazmaya daha var... Birazcık bekliyceksiniz cancanlarım :)
Ben yerde yatıyordum Korkunç'ta benim dün yattığım yatakta. Tabi beyefendimiz gece ben uyurken beni yere indirip kendi çok konforlu yatağına geçmiş. Ben sana yapacağımı bilirim ama. Yerimden aceleyle kalkıp komidinin üstünde duran su dolu sürahiyi aldım.Acaba dökmeli miyim? Tabi ki dökmelisin Açelya hatırlarsan o da senin üstüne su dökmüştü. Birden gelen deli cesaretiyle su dolu sürahiyi onun üzerine boşaltıp sinsice sırıttım. Korkunç yatağından hızla kalkarak
"Ananı s*k*m hangi or*SP*u çocuğu yaptı lan bunu. Çıktığı yere onu geri sokmazsam bana da Batur demesinler. " Korkunç'un küfür dolu cümlelerinden sonra vücudum binbir parçaya bölünmeden koşarak odadan çıktım .Kendi odama girip kapının arkasına komidinleri koydum. Sonra da banyo ya gidip kapıyı üzerime kitledim. Şimdi bittin kızım. Bu sefer ucuz kurtulamayacaktım.Korkunç dış kapıyı açmaya çalışıyordu sesler birden kesilince kilidi sessizce açıp kafamı dışarıya çıkarttım. Odanın kapısı açılmamıştı. Derin bir ohh çekip arkamı döndüm. Gördüğüm bir âdet sinirli Korkunçla çığlığı bastım.Bu adam nasıl buraya girmişti. Ahh tabiki balkondan.Korkunçluk bitti sıra örümcek adama mı geldi duvara nasıl tırmanmıştı bu adam.? Korkunç saç diplerimden tutmaya başlayınca acıyla inledim.
"Demek küçük fare oyun oynamak istiyor ha? "Diyip kapının önündekileri bir kenara atıp beni odadan çıkarttı. Etraftaki çalışanlar bize bakıp tekrar önüne dönüyordu.
"Ya bıraksana saçımı ahh bak acıtıyorsun aaahh çekmesene be adam. "Daha çok çekerek beni bahçede ki çiçekleri sulamak için kullandıkları çeşmenin yanına götürdü. Ahh hayır tahmin ettiğim seyi yapmıyacaktı değil mi? Bu adam psikopatın teki kesinlikle yapardı. Beni ileriye doğru itip hortumu eline aldı.
"Eğer bir milim bile kıpırdarsan seni gebertirim. ""Hortumun ucunu bana tutarak buz gibi suyun bedenime sanki çivi saplıyormuşsun gibi üzerime akıtmaya başladı. Ellerimi önümde siper etmeye çalışıyordum ama nafile. Üzerimdekiler de incecikti. Üstüm başım cımcılık olunca kollarımı kendime sarıp az da olsa üşümemi engellemeye çalışıyordum.
"Ye ye ter n. Ne o o olursun dur.Da da dayana mı mı yo ru rum. "Çenem durmadan titriyordu.
"Ne bir şey mi dedin duyamadım da? "Değil ayakta durmaya konuşmaya bile mecalim yoktu. Dizlerimin üstüne çöküp sadece bu anın bitmesini diledim. Bir. Süre sonra suyu kapatıp beni ne hâle soktuğuna bakmadan çekip gitmişti. Yerim de zorlukla kalkıp kendi odama ilerledim. Etraftakiler bana acıyarak bakıop tekrar işlerine koyuldular. Bu güne kadar kimseye acımamıştım.Evet bazı insanlara üzülmüştüm ama asla acımamıştım.Birine acıyarak bakmak karşındakini daha çok kırar ve aşağılardı.En azından benim için öyleydi. Titreyerek p banyoya girdim. Suyu sıcak bir seviyeye ayarlayıp vücud dolabım dolabımdan dan umun gevşemesine izin verdim. Keşke hayatımda birden böyle normale döne bilseydi.Üzerimi giyinip saçlarımı kurutmadan yatağıma girdim. Üzerime de kalın bir yorgan almayı unutmamıştım.
Anlıma değen buz gibi bir elle gözlerimi araladım. Korkunç ellini aklıma yaslayıp bir şeyler dolabımdan yapıyordu. Üzerimde ki yorganın birden çekilmesiyle vücudumu soğukluk esir dolabımdan almıştı.
"Ya ne yapıyorsun ver şunu üşüyorum. "Korkunç bana öfkeyle bakıp birden bağırdı.
"Gerizekalı mısın kızım sen? Bilerek mi yapıyorsun bunu bana kendin bela olmadığın gibi bir de hastalığın mı çıktı başıma. "Sözleri kalbimi her bir darbede paramparça edip kanatmayı başarmıştı.
"Bağırma bana. Sanki ben istedim hasta olmayı senin yüzünden bu haldeyim. Senin yardımına da ihtiyacım yok kendi başımın çaresine bakabilirim."Bende sesimi yükselmiştim.Korkunç söylemese hasta olduğumun farkına bile varmazdım. Halsiz bir şekilde yatağıma uzanıp bedenimi dinledirmeye çalıştım. Korkunç bana gözleriyle ateş püskürtüp odanın kapısını hızla çarptı.İnsan kendi cinsine zarar verir mi sonuçta ikisi de odundan. Anlımda ki boncuk boncuk olan terleri silip yerimden binbir zorlukla kalktım.Ayaklarımın titremesiyle. Tekrar yatağa oturdum. Kapının tıklatılmasıyla kaşlarım istenmeden çatılmıştı. Odama sadece Korkunç girerdi o da kapıyı çalmaya tenezzül etmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın İkinci Yüzü
General Fiction"Batur "diye fısıldadım. Adıyla seslenmeme şaşırmıştı. Arkasını dönüp soran gözlerle baktı. "Şey be-ben." diye kekelerken ilk defa ondan bir şey istemenin yükü binmişti omuzlarıma. "Söyle"diye kesin bir dille konuşunca. "Ben annemi özledim onu bir...
