Beautiful Bitch || Larry Stylinson.

17. Bölüm

Saat birdeki toplantıma çoktan beş dakika geç kalmışken Harry hala giyinmekle meşguldü.

Geç kalmaktan nefret ediyordum.

Ed Gugliot ile buluşacaktım. Ed'in şirketini genelde küçük işler için kullanırdık ve işin nasıl idare edebildiğini görmek içinde her ay toplantı düzenlenirdi ancak bugünkü toplantının konusu ona sunduğumuz önemli projeyi devretmekti.

Fermuarımı çekerken Ed'in sürekli geç kaldığını kendime hatırlattım.

Fakat bu sefer geç kalmamıştı. Otelin toplantı odalarının birinde beni bekliyordu.

Sikeyim. Geç kalmaktan nefret ediyordum.

"Ed," dedim elini sıkarken. Beni genç çalışanlarına tanıttı ve onlarda elimi sıktı. Onlarda elimi sıktılar fakat Daniella'a sıra geldiğinde onun dikkati arkamda, kapıdaydı.

Harry içeri girdi. Saçlarını açık bırakmıştı ve bir kaç tutamını geriye doğru atmıştı. Son derece şık gözüküyordu. Az önce otel odasındaki masanın üzerinde orgazm yaşadığı gerçeğini mucezevi şekilde gizliyordu

Harry yanımıza geldi, bir sandalye çekti ve bana bakarak küçük bir gülümseme bahşetti. Odada ki herkes mest olmuş gibi sessizlik içerisinde onu izlediler. Kırmızı dudakları şişmişti, çıkık çene kemiği hafif kırmızı bir iz vardı. Oranın sakalımın tahriş ettiğini biliyordum.

Sonunda herkes bana döndüğünde sonunda gözlerimi ondan çekip boğazımı temizledim.

"Hadi başlayalım"

~~

Öğleden sonra ikinci toplantımız son derece verimli geçmişti. Neyse ki Harry'nin takıntılı notları sayesinde bir çok konunun tekrarını geçmiştim. Pek çok iş arkadaşımla karşılaşmış, her biriyle el sıkışmıştım fakat hatırladığım tek şey onunkisiydi.

Sürekli dikkatimi dağıtıyordu. Beni rahatsız eden şey, burada her şeyin farklı olmasıydı. Bu bir işti, yeni bir dünyaydı, şartlar ne gerekiyorsa o şekilde kullanabileceğimiz bir yerdi. Onun yanındayken duyduğum istek, onunla mesafemi korumaya çalıştığım zamanlardan daha farklıydı.

Konferansdaydık, en önde oturuyordum. Geçen sene açılış konuşması bana verilmişti ve kendimi tamamen bu konuşmaya verebilmenin bir yolunu buluyordum fakat şimdi... Harry'nin görüş alanıma girdiği her an içgüdüsel olarak ona bakıyordum. Gözlerimiz buluştuğunda istemsizce gülümsememiz... Bütün diğer sesleri iç içe alarak dalgalanmasına sebep oluyordu.

İçgüdüsel olarak ona doğru eğildim, o da bana doğru eğildi. Ardından dudağının kenarında minik bir tebessüm oluştu.

Zaman durmuştu.

Ta ki arkamda çalan cep telefonu beni düşüncelerimden ayırana kadar. Aniden düşünce denizimden sıyrılıp gözlerimi ondan kaçırdım ve hızlıca geriye yaslandım. Öne doğru ne kadar çok eğildiğimi görünce şok oldum.

Aniden etrafıma bakasım geldi bir çift gözle karşılaşınca donup kaldım.

Bu yabancının bizim kim olduğumuzdan yada Harry'nin kim olduğundan haberi yoktu. Adam sadece bizi görmüş ve hemen kafasını çevirmişti. Fakat o an, bastırmaya çalıştığım suçluluk duygusu her bir hücremi ele geçirmişti.

Herkes benim kim olduğumu biliyordu. Yapabileceğim şeyler sınırsızdı fakat onu tanımıyorlardı ve eğer aramızdaki bu ilişki ortaya çıkarsa insanların yargısı, onu kariyeri boyunca takip edecekti.