30. Bölüm

71 8 0
                                    

Kuaförün kabininde o kadar oyalandımki içeriden mırıltılar yükseliyordu. Son bir kez daha aynaya bakarak perdelerin arasından çıktım. Liam eliyle ağzını kapattı. Yavaşça kendi etrafımda döndürdü.

"Güzelim ne giysen yakışıyor. Bu gecede diğer geceler gibi göz kamaştırıyorsun."

Artık yeni maskem gülümsemekti. Liam omuzlarımdan tutarak boy aynasında durdurdu. Beyaz mini şortun üstüne dantelli bir üstlük giydim. İçimede üstlükle aynı renk çamaşır giymiştim. Derin bir nefes aldım. Dudaklarımdaki gülümseme gözlerime gelememişti. Onu görmek istemiyordum. Koyu gölgeli  makyajın arasından açık kahve gözlerim parlıyordu. Masaya doğru giderek yavaşça siyah kadife kutuyu açtım. Nate'in bana verdiği küpeleri yerinden çıkararak aynanın karşısına geçtim. İnce ustalıkla dizilmiş taşlar saçlarımın arasında güzel bir ahenk oluşturmuştu.

Liam yanaklarımdan öperek geç kaldığımı söylüyordu. On beş dakikalık gecikme kimse için sorun olmaz. Liam'ı bırakıp gitmek istemiyordum. Dışarı çıkmak ve onu görmek tüylerimi ürpertiyordu. O soğukkanlılığı beni deli edicekti. Sanki hiçbir şey olmamış, yaşanmamış gibi davranıyordu. Alt kata indiğimde duruşumu bozmadım. Ciddi bir ifadem vardı. Kasadaki işlemide hallettikten sonra dışarı çıktım. Mavi Maseratiye yaslanmış beni bekliyordu. Yine o şık siyah takımlardan birini giymişti. Canımı acıtmak için iddiada kazandığı arabayla gelmişti. Derin bir nefes alarak ona doğru adım attım. Ciddi ifademin yerine kocaman sıcacık bir gülümse geldi.

"Bu şıklığı neye borçluyuz?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bu şıklığı neye borçluyuz?"

Arabaya her baktığımda içim burkuluyordu. Sanki her yerinde bıçak var ve bana saplıyordu. Onun istediği gibi ağlamayacaktım.

"Aynı şeyi bende düşünüyordum."

Uzaktan gören biri bizi çok yakın sanardı. Ama işin aslı iki düşman nefret kusuyordu. Bir eliyle saçımı geriye atarak "tamda hayalimdeki gibi çok yakışmış. Bugünleri görebilecek miydim, bilmiyordum. Beni şaşırtıyorsun," dedi.

Onun gibi alaylı bir şekilde "aynı şeyi bende düşünüyordum," diyerek arabaya baktım.

Benim tarafımın kapısını açtı. Onun sinirlerini bozmak istiyordum. "Bu iddialar seni iyi bir adam yapmış. Eğer adam olacağını bilseydim daha önce üzerimden iddia yapmanı isterdim."

O sinir bozucu gülüşümden sonra arabaya bindim. Kapım gereğinden fazlaca sert kapanmıştı. Arabaya bindiğinde dudaklarımı büzdüm.

"Aaa... çok afedersin, sinirlendin mi? Sadece küçük bir şakaydı."

Direksiyonu kavrayan eli sıkmaktan beyazlaşmıştı. Onu izliyordum ve bunu biliyordu. Bana dönemden konuşmaya başladı.

Karanlık YanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin