Artık söylediğin yalanlar kalbime battı
Şimdilerde sana yazılan şiirler de yasta ve tüm mısralar acılı
Yazdığım kağıtların kalmadı beyazlığı,gitti saflığı
Anlamadım yüzsüzlüğünden neden aynalar kırılmadı?
Ve seni tanıdıktan sonra yalanlar kendinden utandı
Seni hep ayakta alkışladı
'Seni seviyorum'ların sihri kalmadı
Duyduğum aşk sözlerinin tadi kalmadı
Yine de söylediğin yalanlar en güzel yalanlardı.
Ve mutlu olduğum son masaldı
Belki aşk senin gibilere yasaklanmalıydı,
Sana inanıp sevmem benim aptalliğımdı
Ama kabul et bu gerçeği kaybetmek de senin salaklığın..
