Vermeden aldığım bir kaç mutluluk kırıntısıydı belki de benimki,tekila'ya değil sana sarhoştum kimseler bilmedi.Sen en büyük sırrımdın benle ben arasında.Yokluğun bir yokoluştan daha fazla,daha ağırdı.Bıraktığın yalnızlık bana bir kaç beden büyük geldi.Kafamda bir dünya yalan uydurdum,sen vardın ve ben kendi yalanlarıma inandım.Sen olmadığın sokakları yalnış gitmişim haberim yok.O sokaklar beni çıkmaza sürükledi,uçurumları seyretiim.Vermeden aldığım bir kaç mutluluk kırıntısıydı benimkisi.Öyle bir az yalan,bir az hüzün,bur az sessiz,bir az sensiz...
Karşılık beklemeden yapardın tüm iyilikleri
Sanırım fazla hafife almışım aşk denen laneti.
