Kleine sneeuwvlokjes tikken op het raam. De warme beker chocomelk voelt heerlijk tegen je handen. Buiten schreeuwen twee kleine kinderen. Ze gooien sneeuwballen op elkaar. Lachend kijk je toe hoe het kleinste kindje raakt gooit. Ze heeft bruin en stijl haar, net als haar moeder. De oudste lijkt meer op haar vader. Ze heeft dezelfde lachrimpeltjes als hem. Met een glimlach denk je terug aan die dag, jaren geleden, toen je Liam ontmoette. Je voelt aan de trouwring om je vinger. Ineens voel je zijn grote handen om je zij.
"Ze zijn niet weg te slaan daarbuiten he?" zegt hij met de stem die je iedere dag nog het liefste hoort.
"Nee, zelfs niet voor een kop warme chocomelk." lach je.
Dan pakt Liam je hand en trekt hij je mee naar buiten. Samen vallen jullie in de sneeuw. En er is op dat moment niets meer wat je gelukkiger kan maken.
JE LEEST
Perfect Stranger
Non-FictionEva is al een tijdje smoorverliefd op een jongen die bij de Albert Heijn werkt. Op een dag stapt ze op hem af en dit veranderd haar hele leven.
