Depressionkid

~Deel 6~

De volgende ochtend word ik wakker van de radio. Vrolijke tonen klinken door mijn kamer, leuke liedjes over een vrolijke wereld en de liefde. De liefde. Ik zucht. Met de mensen op school heb ik niet zo veel, maar één jongen is toch wel erg leuk. In al mijn dromen komt hij voor, in al mijn gedachtes en als ik zijn naam zie voel ik me geweldig. David heet hij. Op school kijk ik weleens naar hem, maar of hij ook interesse heeft in mij weet ik niet. Zodra hij door heeft dat ik naar hem kijk wend ik mijn hoofd af. Dan voel ik mezelf rood worden en wens ik dat ik thuis zou zijn. Het liefst zou ik gewoon helemaal niet naar school gaan, maar ondertussen weet ik wel dat dat geen optie is. Ik zal mijn school nog 3 jaar vol moeten houden. Als ik opkijk schrik ik en zie ik dat het al weer zeven uur is. Snel kleed ik me aan en pak ik mijn tas in, daarna vertrek ik naar beneden. Ik ontdooi drie boterhamen, een voor nu en twee voor op school. Ondertussen kam ik mijn haar en doe ik mijn mascara. Gelukkig is het nog rustig, mijn moeder zou helemaal gek worden van mijn gestress. Zelf staat ze altijd ruim van tevoren op als ze weet dat ze weg moet, maar zo ben ik totaal niet.

Zodra ik klaar ben spring ik op de fiets en race ik naar school. Ik geniet van de rust tijdens het fietsen, even niemand die aan mijn hoofd zeurt en geen verplichtingen. Ik voel me vrij en rustig. Helaas slaat dit gevoel gelijk om zodra ik op het schoolplein kom. Groepjes kinderen zijn aan het praten, verderop zijn wat jongens aan het voetballen en ergens anders heeft iemand muziek opstaan. Ik probeer er niet op te letten en zet mijn fiets in de stalling. Daarna baan ik me een weg richting de deur van de school. Al het lawaai passeer ik, hoe dichter ik bij de deur kom hoe rustiger het word. Ik kijk om en zie iedereen die plezier maakt en het naar zijn zin heeft, ook David zie ik staan tussen de voetballende jongens. Even blijf ik kijken, hij is duidelijk beter dan de rest. Maar wanneer er een meisje gillend langs rent gevolgd door een ander meisje ga ik naar binnen. Ik sluit de deur achter me en geniet een moment van de rust. Ik ga naar mijn kluis en duik in mijn hoekje. Ik treuzel wat bij mijn kluisje totdat ik de bel hoor. Snel doe ik alsof ik nog boeken aan het wisselen ben zodat ik sociale contacten kan vermijden. Ik heb gewoon geen behoeft aan mensen en alle drukte op school.