Mijn verdieping en terugkeer.

Mijn bekeringsdagboek. #9.

Ik wilde het voor de moskee doen maar helaas was het leeg dus besloten we het apart te doen, alsnog hamdulilah! Is met de wil van Allah geweest.

Ik liep met de zusters het mooie kantoortje binnen.

Er zaten veel boeken over de Islam in zijn kast, gewoon vol vol. SubhanAllah. Je zag door de boeken ook dat het Arabische letters vormde en daar boven op een hele grote plaat van Mekka, prachtig!

Hij had typisch marokkaanse kleding aan en schoentjes en zijn baard was kort. Mijn hart bonkte toen ik binnenkwam en alle zusters gingen zitten.

Ik keek Aisha aan en kende haar niet eens maar ze steunde meteen. Zij zat naast mij. Farah naasf mij maar naast het andere bank, daarna Eugenie en toen Imane. De Imām kwam tegenover me zitten. Je raad het aln ae zaten op een typische Marokkaanse bank. Allah keek naar boven natuurlijk, hoe zou zijn reactie zijn geweest? SubhanAllah.

Nu zal ik mijn getuige video beschrijven omdat er daarvoor veel werd gezegt zoals dat ik stappen ga maken, of ik vragen had en etc.

Hier is het dan, zal ik de shahadah gezegd hebben of niet?

Lees maar.

Imām: Ashadoe.
Ik: Ashadoe. Met een glimlach.
Imām: Ala.
Ik: Ala. (Met een lange toon.)
Imām: Ilaha.
Ik: Ilaha.
Ik zei het meteen heel makkelijk omdat ik al wist dat ik de Shahadah al bijna had gezegt, maar toen.

Imām: Illa-llah.
Zoals je al weer hoor je de naam van Allah. Je wilt niet weten wat er met mij gebeurde..

Ik deed mijn hand voor mijn mond toen ik het hoorde en begon te huilen, zoveel emoties had ik, zoveel tranen van het verleden maar ook weer vreugde. Ik kon dat moment even niet beschrijven. Aisha wreef over mijn rug en hield me stevig vast.

"Aww." Hoorde je de dames zeggen.
"Dat is bij iedereen zo, de vreugde die je hebt." Zei de Imām.

Ik droogde mijn tranen af en keek naar de Imām. Hij begon weer even opnieuw.
Imām: Ashadoe.
Ik: Ashadoe.
Snikkend met tranen in mijn ogen.
Imām: Ala.
Ik: Ala.
Nog steeds snikkend.
Imām: Illa-llah.
Ik: Ill..a-llah.
SubhanAllah moest nog steeds mijn tranen inhouden maar ik wist dat Aisha me meteen steunde.
Imām: Wa Ashaduh.
Ik: Wa Ashaduh.
Die zei ik wat makkelijker hamdulilah, hoe veel verdriet ik ook had.
Imām: Anna.
Ik: Anna.
Imām: Mohammedun.
Ik: Mohammedun.
Imām: Abduhu.
Ik: Abduhu
Imām: Rasullulah.
Ik: Rasulullah.
Imām: Hierbij treed je de Islam binnen, ( Toen hij dat zei begon ik maar te huilen en te huilen ) je bent vanaf nu een Moslima. Gefeliciteerd, Moge Allah Subhana Wa Ta'ala jou standvastig houden en moge Allah Subhana Wa Ta'ala het van je accepteren.

"Amin, Ma Sha Allah!" Zeiden de zusters.

Zo gingen de lieve woorden van de Imām maar door, ik bleef maar huilen. SubhanAllah.

In de video had ik nog een gesprek met de Imām.

"Klopt, klopt, klopt." Bleef ik maar zeggen van vreugde.

Later gaf ik Aisha nog een knuffel. 💓

Zoveel vreugde die ik had tijdens mijn bekering.

De video heb ik natuurlijk en als je die wilt kan je het vragen.
Ik kreeg veel te horen dat het andere ook raakte.

Ik kreeg van de Imām boekjes mee en we hadden met z'n allen nog dingen ingevuld en een gesprek.

#10 komt eraan waarin gaat staat wat we daarna deden en hoe het nu met me gaat.

Mijn getuigen waren:
Allah Subhana Wa Ta'ala.
Azzedine Karrat. (Imām Moskee Esselam)
Farah.
Eugenie. (Bekeerking)
Imane (Bekeerling) , volg haar meteen op wattpad trouwens! Schrijfster300
Aisha. (Bekeerling.)