Waarschuwing: Veel hoofdstukken heb ik geschreven toen ik nog geen Moslima was. Ik wil dus hierbij melden hetgeen wat ik schreef niet klakkeloos over te nemen. (Kennis over het geloof)
Wat ik dacht hoeft niet perse waar te zijn!
Moge Allaah ons verg...
Ik pakte mijn tas in en controleerde of ik alles had.
OV, geld, crème etc..
Mijn moeder gaf me nog een fles met 7UP voor onderweg en liep naar de tuin.
Vol spanning liet ik het briefje achter en zei snel nog gedag.
"Doei mama! Tot over paar uurtjes.."
Ik liep naar buiten om de tram te pakken om naar de markt en andere islamitische winkels te gaan. Ik had veel zenuwen dus belde een betrouwbare zuster die me kalmeerde.
Wallahi heb veel steun gekregen met de Wil van Allah van jullie. Echt hartstikke lief!
Aan de andere kan was ik helemaal opgelucht omdat ik het zo graag wil en Allah het als de beste weet.
Ik had om eerlijk te zijn niet goed gegeten maar dat is een gewoonte bij mij. Ik eet bij zenuwen heel weinig. Maar Alhamdulilaah heb mijn buik toen ik thuis was kunnen vullen.
Ik stapte de tram in onderweg naar de Haagse markt en liep naar rij twee waar alle Islamitische winkeltjes onder andere zijn.
Mijn getuige vertelde dat daar goedkope abayaat staan dus vond het hoogst tijd daar te gaan kijken.
Er waren twee broeders aan het werk en de Quran stond aan en zag onder andere zusters die hun hijaab aan het knopen was. Het voelde zo raar om zonder Hijaab te staan. Ik voelde ook een schaamte maar dat siert te vrouw en brengt niets dan het goede.
Een broeder gaf meteen aan dat hij me graag wilde helpen en bood me leuke boekjes aan tot aan Abayaat.
"Kijk dit boekje is echt handig, voor als je wilt beginnen met Arabisch."
Ik legde meteen uit dat ik alles rustig aan wil doen aangezien ik bekeerd ben en het werd meteen een nasieha maar ook een goed gesprek over de Islam.
"Ik wil de Hijaab zo graag dragen.." en nog meer van zulke uitspraken. Ook vertelde ik over mijn moeder.
"Het bedekken is zo mooi. Het is een schoonheid die voor jouw man is. Zo zonde om het te laten zien.."
"We weten niet of er een morgen is.."
Het begon echt door me te dringen en had geen spijt dat ik het briefje achterliet.
Uiteindelijk heb ik 1 boek en twee abayaat gehaald, ook besloot ik een ninjakapje te kijken zodat ik ermee kan gymmen.
De broeder was zo lief en kreeg een van de spullen gratis mee.
"Wat lief, dankjewel! Barak Allahoe Feek."
Ze zijn hartstikke aardig, moge Allah hen belonen met hun leuke winkel. Allahouma Bareek!
Zeker weten dat ik daar vaker te zien ben.
Toen ik de winkel verliet en nog hardop de salam gaf, vroeg de broeder: "Mag ik vragen wat jouw afkomst is?"
Ik zei Antilliaans en hij merkte meteen op dat vele Antilliaanse meiden zich bekeren. Alhamdulilaah dat ik daar 1 van ben.
Toen ik nog even ging rondlopen om frisse lucht te halen en een sms naar een zuster te sturen (Had namelijk geen WiFi) , besloot ik naar een andere winkel te gaan was ik met mijn moeder ben geweest, islamitisch en betrouwbare boeken. Na veel hebben getwijfeld nam ik toch een boek van Ibn Taymiyya.
Later belde ik mijn moeder nog terwijl ik onderweg naar huis ging met de tram, maar we hadden het niet over de Hijaab.
Ik was thuis en besloot eerst maar even frisse lucht te halen.
Het voelde zo normaal, geen zenuwen, gewoon normaal. SubhanAllaah.
Ik vroeg me echt af of ze het briefje wel heeft gelezen, en Allah weet het beste.
Later kwam ik weer thuis en zag mijn moeder die natuurlijk bezig was. Ik had een gesprek en pakte twee broodjes en een koek. Snel rende ik naar boven.
Wallahi, werd opeens heel zwak. Moe, misselijk en kon niet normaal praten. Ik besloot na het eten een dutje te doen. Misschien iets te weinig gegeten, zoals altijd.
Later werd ik wakker en zag duizende berichtjes van zusters. Wallahi, dat maakt me altijd zo blij. Sommige waren zelfs zenuwachtig voor mij, SubhanAllaah.
Mijn moeder heeft er nog steeds niks over gezegt, wilt ze het nou verbergen.. ?
Dinsdag 8 Augustus. ❤️
Vol spanning wacht ik totdat mijn moeder er over begint. Append met zusters erover want Wallahi wat ben ik zenuwachtig.
Hoe zal het zijn? Wordt ze boos of toch blij? Ik weet het niet.
Mijn moeder focust elke keer op de brief, maar zegt niks. Heeft ze het wel gelezen? Ik weet het niet.
Ik loop naar beneden en mijn moeder begint er meteen over!
Snel app ik paar zusters met stress. "Ze praat erover! Omg!"
Mijn telefoon valt uit en focus mij meteen op mijn moeder.
Ze zei dat ze liever wou dat ik op mijn 18e ben gaan wachten voor de zekerheid maar raad eens, het mag!
"Ik weet het zeker dat ik dit wil mama, echt waar.."
In mijn hoofd denkend van Yes!
Het gesprek was hartstikke kort, in paar minuten waren we al klaar. Ik vond het zo goed dat ze ermee akkoord ging. Kon het niet geloven..
Ik dank Allah Ta'ala voor dit moment. Mijn hart klopte en had tranen in mijn ogen. Zoveel zusters waren er geraakt voor de liefde die mijn moeder me gaf.
Het is een prachtig moment die ik heb kunnen meemaken en het mooiste is om mijzelf lopend naar school zien gaan. Niet meer met lange vestjes, maar echt gewoon bedekt!
Hier op de foto zie je waar ik mee begin in sha Allah. Ik ben er hartstikke trots op en vind het zo spannend.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik dank Allah dat Hij me dit heeft geschonken en alle steun om me heen die ik heb gekregen. Wallahi.
Het mooiste is dat ik Vrijdag 8Juli 2016 ben bekeerd tot de Islam en Dindsag 8 Augustus officieel de Hijaab mag dragen. Dit scheelt dus 1 maand en 1 jaar, Subhanaa Al Khaleeq!
Zusters, wacht niet om te bedekken als je die kans hebt. In het begin ga je echt twijfelen maar dat is Shaytaan die dat juist voor jou wilt. Die wilt jou laten liggen met al die zondes en niet met de daden waar Allah ons het meest voor beloond.
Ben gezegend met alles om mij heen. Een goede familie/vrienden doe het accepteren hoe moeilijk alles ook is.
