Chapter 3

61 4 1
                                    

CHAPTER THREE

Unicca’s POV

Medyo hindi maganda ang umaga ko today. Nope, rephrase. HINDI TALAGA MAGANDA ANG UMAGA KO. Naalala ko kasi ang ginawa ng hayop na bartender na yon kahapon! Grrrr!

Nakakainis talaga! Pati tuloy si Ken masama ang iniisip sa akin. Akala niya pinaglaruan ko lang siya kasi nga hinayaan kong mangligaw siya sa akin kahit “may boyfriend na ko.” Yung walangyang lalaki kasi na yon lumitaw out of nowhere habang kausap ko si Ken, my suitor. Tapos ang di katanggap-tanggap, sinabi niyang boyfriend niya ko! Psh. Gross!

Hay naku, itigal mo na yan, Nica. Too much thinking. Bumaba na ko ng kama and believe me, muntik na kong himatayin nang makita ko ang oras sa wall clock ko. 7:48 AM. My goodness! Male-late na ko! 8 o’clock ang start ng class ko!!

Kumuha ko ng uniform at nagtatakbo papuntang CR. Pesteng buhay naman to! Paano na ang kinabukasan ko pag na-late ako?!

After few minutes, tapos na kong maligo. Take note-few minutes lang akong naligo. Para kong ipo-ipong nagbihis ng uniform. Kinuha ko ang bag ko at lumabas ng bahay. Wala ng kain kain! Takte! Late na ko!

Pumara agad ako ng taxi para mapadali na kesa sa paglalakad mapapatagal pa ko. And shucks! Love yata talaga ako ni God ngayong araw dahil napakabagal ng usad ng mga sasakyan! TRAFFIC! Dafuq!

Sumilip ako sa bintana. Mukhang matatagalan pa talaga ang aking transportasyon papuntang university. “Manong, wala na po bang shortcut? Late na ko!” tumingin ako sa wristwatch ko. Oh my God! 7:58 na! Kamusta naman yun?

Kumuha ko ng pera sa wallet at inabot kay manong. “Bababa na po ako. Late na talaga ko.”

Bumaba ako at nagtatakbo sa daan. My Goodness! Nalanghap ko na ang maduduming usok! Binilisan ko pa ang takbo ko. Great. Nakapalda akong tumatakbo. Tss. Ano kayang hitsura ko?

After 12345 years, nakarating na ko sa school. Pero di na ko umasang mapapapasok pa ko sa first subject. Monster pa naman ang prof ko. And ayun na nga, pagdating ko sa room, as I’m expecting, hindi ako pinapasok.

Laglag balikat akong naglalakad sa hallway papuntang Library since wala naman na kong ibang pupuntahan.

LIBRARY

Umupo ako at palihim na naglabas ng phone. Bawal kasi ang phone dito. Great! I dialled Ziannes phone number.

Ring ~~ Ring ~~

“Hello, girl. O nasan ka?”

“Dito sa library. Gosh! Tinanghali ako ng gising.”

“Bakit naman? O wait, mamaya na tayo mag-usap, umattend ka na lang ng next subject. Tinitingnan na ko ni prof eh.”

“Alright. Bye.”

I ended the call and stand up. Ano kaya ang pwede kong gawin dito? Pumunta ko sa section ng mga Dictionaries. Huhugot pa lang sana ko ng isa nang biglang sumama yung mga katabi nito. Pumikit na lang ako at hinihintay na mahulog sa akin ang mga dictionaries nang biglang...

WTF! Someone embraced me! At narinig ko na lang ang malakas na tunog ng mga nahulog na libro. My goodness!

Unti-unti akong dumilat. OHMYFVCKINGSHIT! Ang mukha ni Mr. Bartender ang bumungad sa akin! Teka, teka. Nagha-hallucinate yata ako! *blinkblink* *pikitpikit* *dilatdilat* OHMYLUGAW! Siya talaga!

“Oy! Anong tinitingin-tingin mo diyan?”

Bigla akong kumalas. I saw the painful expression on his face. Siguro masakit ang likod niya dahil tinamaan ng mga makakapal na dictionaries. God! Poor him! But his gesture made me smile. Niligtas niya kooo! *u*

My Bartender Guy (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon