That Billionaire is My Guardian

Chapter 5: His Home

"I'm falling for your eyes but they don't know me yet." ­–Kiss Me by Ed Sheeran

SUHO

I woke up early in the morning. I need to go back to my business. Tulog pa ang lahat maliban kay nanay Lory."Aga mo naman nak."

"Kailangan bumawi nay e."Umupo ako at hinigop yung tinempla niyang kape. Nanay's coffee is the best thing in this world! "Nay ang sarap mo talaga magtimpla ng kape!" Masaya kong sabi dito.

Bahagya naman itong napatawa. "Hindi ako ang nagtimpla niyan. Si Aira ang may gawa niyan."at ngumuso naman si nanay sa pwesto ni Aira na ngayon ay nasa garden at busy sa pagdidilig ng halaman.

I remember the kiss or rather than CPR. Those soft lips that landed on mine. I kissed many girls before but the feeling of her lips against mine was unbearable. Well, it was not just a kiss. I face palmed at that thought. 

May gayuma na ba talaga tong kape niya?

Good thing she doesn't even know what happened yesterday. We just told her that she got drowned and then fainted. I told them to shut their mouth. Mas mabuti ng wala siyang alam kesa magkaroon pa ng malisya yung pag-CPR ko sa kanya.

"Alam mo yang si Aira, napakasipag. Kahit na hindi na niya trabaho ay ginagawa niya parin." Sabi bigla ni nanay.

I looked at Aira. She's beautiful. It's as if she was a runaway princess from a faraway land. Hindi ko nga alam kung bakit naisipan niyang magtrabaho dito sa pamamahay ko. She looks like a rich kiddo, mas englisera pa nga kesa sakin. From her looks, I can say that she's into something. Her eyes are full mysteriousness.

Hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sa kanya at aksidenteng napatingin siya sa direksyon ko. I timid a smile and she did the same. Her eyes were sparkling and I remembered again that kiss. Una akong nag-iwas ng tingin at pinagpatuloy nalang ang paghigop sa kapeng gawa niya para lang sa akin.

AIRA

Sa ilang linggo ko naring pamamalagi dito sa bahay ni Suho ay masasabi kong nasanay na ako sa ugali niya at maging siya ay kumportable narin sa pagtatalak ko.

Closure. Chineck ko yung note na nakasulat sa maliit kong notebook. Nakuha ko na ang simpatya ni Suho. Nakikita kong napapasunod ko rin siya sa mga maliliit na bagay pero hindi ko lang alam dahil simula noong nalunod ako sa pool ay malimit na niya akong kulitin at asarin. Good thing para sa akin yun para iwas disruption narin at masimulan ko na ang misyon ko.

"Anong ginagawa mo diyan?"nagulat naman nang biglang sumulpot si nanay Lory sa likod ko. Nandito kasi ako sa harap ng Mini-office ni Suho.

"Tinitingnan ko lang nay kung madumi. Maglilinis sana ako." palusot ko naman. Ang totoo kasi niyan ay nagmamanman na ako at alam kong nandito lahat ng papeles ni Suho.

"Osya, ito yung susi. Mag-ingat ka lang diyan. Huwag na huwag kang mangingialam ng gamit niya dahil malalagot ka." Nanay Lory handed me the key.

"Opo."

I looked around the office. It can't be called mini-office dahil maluwang talaga ito. Nagkunwari muna akong naglilinis at pagkatapos nun ay kinalkal ko yung nasa table nito.

Nahilo na ako sa kakakalikot ng mga papeles ni Suho. Good thing madali lang maayos ang mga ito. Wala man lang akong makita na mga certifications, transfer of properties at contracts.

I searched and searched pero ni isang pangalan ng daddy ko ay wala akong makita. That Suho! malamang tinago niya ng maigi dahil ayaw niya na mabawi sakanya ang kayamanan na meron siya! "What are you doing here?"kunot-noong tanong ni Suho. Hindi ko man lang namalayan na nakapasok na pala siya.

Buti nalang naayos ko agad yung mga kinalkal ko. "I'm cleaning your room." Sabi ko naman at akmang aalis nasana pero hinawakan niya yung braso ko. "Aira.."

"Can we go out?"

"Okay."I said and rushed outside on his office.

What was that?

~*****~

"I thought we'd go out? Why are we even here this Orphanage?"napangiti lamang siya habang nakatayo kami dito sa gate.

"This is my second home. Tara." He said wearing again those smiles and I suddenly shivered because his hand felt mine.

He was holding my hand and I noticed that some nuns were happily playing with the kids. "Kuya! Kuya Suho!"the kids ran as fast as they kid and hugged Suho. I immediately removed my hand and stood there questioningly. Ito ba? Ito ba yung tinatawag niyang pangalawang pamamahay niya?

"Mabuti naman anak at nakadalaw ka. Miss na miss ka na nila."A nun said and then she smiled to us.

"Pasensya na po kung ilang araw rin akong hindi nakadalaw. Busy po ako, but this time I'll make sure na babawi ako sa mga bata."

"Nga po pala, this is Aira, a friend of mine. Aira, this is Sister Emy, the head of this orphanage."Sister Emy and I shook hands.

Nakita ko naman si Suho na lumapit sa mga bata. "Kamusta kayo mga bata? Namiss niyo ba ang Kuya Suho?" I can see that his eyes were sparkling. Seeing Suho in this kind of state makes me more confused.

"Opo!" sabay-sabay namang sabi ng mga bata at nagyakapan na naman sila."He's a very good person."Sabi naman bigla ni Sister Emy. Kasama ko kasi siyang nakatayo dito sa playground habang pinapanood si Suho at ang mga bata."Malaki ang utang na loob ng orphanage dito dahil kay Suho. Sa katunayan ay siya ang may pinakamalaking donations at sponsor sa amin. Ilang taon niya naring ginagawa ang pagtulong sa amin kaya hindi talaga nakapagtataka kung ituring na namin siyang pamilya."Why is he even helping those children? Siya ba si Robin? Nagnanakaw ng yaman ng iba tapos tumutulong sa mga mahihirap?

I can't say something sa mga sinabi ni Sister Emy. I was just listening all the time but a child really caught my attention while he was calling Suho. "Daddy! Daddy! Daddy Suho!"

"She's Aya. Sanay na itong tawagin si Suho na daddy. Siya ang pinakabata na ampon dito sa orphanage. Napakamasayahin ng batang yan. Kaya lang may iniindang sakit."I saw how Sister Emy turned her smiling face into sadness. Bigla naman akong nacurious. "Ano pong sakit ni Aya?"

"May cancer siya sa dugo, stage 2."I was left speechless.

"She has B blood type at sobrang hirap kaming maghanap ng ganung klaseng dugo. Mabuti nalang at meron si Suho para dugtungan ang buhay ni Aya."I felt a sudden sadness.

"Simula nun ay naging malapit na yang dalawang yan. Para na ngang anak ang turing ni Suho kay Aya. Suho was such a blessing to us. He was our guardian."

I can't find any words to say.

But wait, Suho's blood type is B and mine is O.

Is there any chance that we're not really siblings?

A/N:

OMO! MagkBakla kamusta panty? Hahahaha!