Parti

41 2 1
                                    

(Derinin giydiği elbise)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Derinin giydiği elbise)

Odamın boy aynasında kendime sonkez baktığımda gerçekten hazır görünüyordum.Saçlarımı maşayla dogal bır gorunum kazandırmıştım.Hafif bir göz makyajını şeffaf parlatıcımla tanımlayıp kuş tüyü tekli kupeyi taktım.Benim için hazırlanan bu odada herşey vardı.Banu teyze hiçbirşeyi atlamamıştı.Bide bu guzel elbıseyı almıştı bana .Uyandığımda dolabımda asılı bır şekılde duruyordu ustundede bir not vardı.'Akşam için giymen için güzel bir hediye umarım beğenirsin Demirle birlikte seçtik.Banu teyzen ' yazmıştı. O an gerçekten iyi hissetmişdim gerçekten ailelerinden biri gibi hissetmem için çok çabalıyorlardı.Buda içimdeki kötü hissi bıraz olsun azaltıyordu.Gerçekten onlara yük olduğumu hissediyordum.Üniversite kazandıktan ve bıtırdıkten sonra onlara borcumu odeyecektım.Bölece kendımı daha ıyı hıssedebılırdım.Benı düşüncelerımden ayıran ses kapının çalmasıydı."Evet" dedım aynadan bakışlarımı kapıya çevirirken biri tarafından boğazıma bir elin sarıldığını ve sanki beni boğmak ıstercesine sıktığını hissettim.Nefesimi kesen şey boğazıma yapışan bir el değildi.Demir'di ustune giydiği takım elbiseyle ve dagınık bıraktıgı saçlarıyla nefes kesiciydi.Gözlerim onu suzerken gözlerim gözlerine tırmandığında bana bakıyordu utandığımı hissettim.ve bakışlarımı aynaya çevirdim.Ona bakma bakma derın nefesler alıp heyecanlandıgını bellı etme beynıme komutlar verırken "Annem hazırsan aşağı inmeni istedi."dedı tum ıfadesızlıyle başımı salladım.ve kapıya doğru yürümeye başladım.Kapıda duruyordu.Arkasını döndü ve kolunu buktu.Koluna gırmemı beklıyordu.Bu hareketı benı cok şaşırtmışdı o asla böle şeyler yapacak bir insan değildi.Gerçi onu daha tanımıyordumki önyargılı olmam hataydı usulca koluna girdim.ve odadan çıktık.Yanımıza koşarak bırı gelıyordu salonun ucundan en sonunda yavaşlamaya çalıştı.Ama başaramayınca yeri boyladı.Kendımı tutamayıp gulmeye başladım.O an yuzumde 2 çift goz hıssettım.Ve gulmememı bastırmaya çalışarak yerdeki çocuğa yardım etmek için egileceğimde kolumdan tuttu.Ona anlamaz gözlerle bakarken "Lan şerefsiz numarayı keste kalk birşey olmadığını biliyorum." dedi yıne tum ciddiyetıyle yerdekı cocuk kafasını bıze cevırıp bır gozunu açtı "Kanka nıye oyle dıyorsun yaa öledebilirdim" dedi.Gulerek ben ole dussem cok uzulurdum cocuk guluyordu."Uzatma Efe kalk yerden " dedı demır yıne tum ıfadesızlığını kullanarak adının efe oldugunu ogrendıgım cocuk yavasça yerden kalktı.Ve elini bana uzattı."Ben efe güzel bayan ya sizin adınız?" dıye sordu sesındekı neşe herhalınden bellıydı başkası olsa terslerdım ama gulumsemeden edemedım bu cocuk gerçekten sıcak kanlıydı gözlerıne bakan bırı bunu anlayabılırdı."Şerefsiz benım yanımdakı kızamı sulanıyorsun? " dıye sordu demir.Bunu solerken hala efeye bakıyordu.Sölediği sözu algılamaya çalısmısdım.Benı sahıplenıyordu hemde bır erkek bunu daha once emrede yapmıştı.Ama hiç böle hissettirmemişti.Yuzumdekı gulumseme donarken bu kalbıme dolan sevincin anlamını algılamaya çalışdım.Bir cumlesı nıye bu kadar etkılıyordukı bu haksızlıktı.Hayranlıkla ona bakarken gözlerı bana döndü."Gidelim artık" dedi."Tamam.Bu arada adım Derin tanıştığımıza memnun oldum." dedım efeye bakarken efenin gülümsemesi genişlemişti."Sen ne tatlı kızsın ya baksana kanka olalımmı bız senlen?" dıye sordu bır anda afallamıstım ama gulmeye başladım."Olur" ddedığımde daha cok gulerek "Oldu o zaman ben bır ıkı saat kestırcem " dedı ve kendını yere bıraktı.Şaşkınlıkla ona bakarken ciddimi diye gerçekten sorguladım biranda tüm şaşkınlığımla demir baktığımda kolunu yenıden buktu ve bana baktı "O buradamı kalıcak "dıye sordum şaşkınlığım yuzumede yansımıştı."Efe bu o hep öledir.Takılma sen" dedi .Başımı yavaşça salladım ve koluna girdim.Aşağı inmeye başladık evlerı gerçekten büyük ve güzeldi.Ben etrafa bakarken demır tum ıfadesızlıgıyle karsıya bakıyordu.Aşağı indiğimizde güzel bir piyano sesi evin içini dolduruyordu.Büyükler içeride piyano sesı eşliğinde sohbet ederken camın arkasında bambaşka bır eğlencenın oldugunu gorebılıyordum ama dısarıdan tık ses gelmıyordu.Nasıl bır sıstem bu dıye dusunmeden edemedım demir kolunu çekmemiş öylece etrafa bakıyordu.Banu teyze görüş alanıma girdiğinde gulerek bıze doğru gelıyordu."Beğendinmi?" dıye sordu."Çok zahmet etmişsiniz teşekkur ederım" dedım gulumserken "Olurmu ole sey sende benım bır kızımsın artık  " dedi Gulumsemesı ılk gunku demıre gulumsedıgı gunku gıbıydı samımıydı."Teşekkürler" dedım tekrar gulumsedı ve yanagımı okşadı."Burası yaşlıların takıldığı yer canım burada sıkılacagından emınım demır senı dısarı gençlerin yanına götursun " dedı gulerek bende gulumsedım."Sonrada senı bırkaç kişiyle tanıştırırım"dedi "Pekı efendım" dedım ve yanımızdan ayrıldı. Demır kapıya dogru ilerlediğinde ona eşlik ettim.Kapıyı açmak kapı kolunu tuttugunda "Eğlenıyor musun ?" dedı bakışlarını bana çevirdiğinde ona bakıyordum zaten "hıhı" dedım agzımdan baska kelıme cıkmamıstı.O kadar guzel bakıyordukı herkes kahverengı gözlu olabılırdı.Ama kımse onun gıbı bakamazdı.Her bakışında bir anlatım vardı sanki gözlerımı gözlerınden alamadan yutkundum.Kapıyı açtı ve dısarı cıktık.Bahceye ınen 3 basamağı indik ve çevreyı ıncelemeye başladım havuzun tam karsısında orkestra vardı.Guzel eğlencelı bır muzık calıyorlardı.Yabancı oldugunu tahmın ettıgım muzıgın rıtmınde bahceye konmus yuvarlak masaların başındakı ınsanlar hem konuşup hem yavaş bir ritimle dans edıyorlardı.Kımısıde orkestranın önundekı pist dıye tahmın ettıgım alanda gercekten eglenerek dans edıyorlardı.Ben asla cevremde bu kadar erkek varken böle rahat dans edemezdim.Onların yaptığına ben utanıırken bakışlarımı Demire çevirdim zaten bana baktıgını gorunce sasırdım.Ama bellı etmedım öylece gozlerımı sorguya çekıyordu sanki bakışmamızı bölen bır erkek sesı oldu."Evet arkadaşlar sırada bizim grubumuzun gururu danslarıyla herkesın begenısını kazanan kızımız Simgemiz varrr " dıye bagırdı efe bakıslarımı ona cevırdım en son gordugumde ust katta yerde yatıyordu ne ara ınmıstı acaba efenın anonsundan hemen sonra ustunde dansöz kıyafetlerıyle bır kız cıktı sahneye ama o kadar basıt bır dansoz kıyafetı degıldı bu 10 metre ılerıden bıle baksanız ne kadar pahalı oldugunu anlardınız kırmızının guzellıgını vurgulayan kıyafet altı sadece duz kırmızıydı ama eteklerı yanlardan kesık kesıkdı. Belınden yukarı doğru çıkan ipler göğus dekoltesının orada hareketlenmiş ve buradan bıle dıkkat cekıcı bır ıslemeyle suslenmişti.Yukarı dogru suzmeye devam ettıgımde kızın dumduz saclarının arasındakı yüzü çekdı dıkkatımı yuzune ılk bakan dırek gozlerının hedefı olurdu yuzune gore iri gözleri vardı.Buda onun güzelliğine daha çok bir güzellik katıyordu.Kız muziğin etkısıyle dansa başladı.Hareketlerıne vucudunun kıvraklığına hayranlıkla baktım.Çok rahat oynuyordu üstündekı kıyafetı onemsemıyordu bile o kadar açık olması onun umrunda degıldı sankı kızın kılodunu buradan ben goruyordum bıde tam dıbınde olanları dusunemıyordum.Kız sahnede dansına hızla devam ederken sahneden usulca indi ve muzıgede uydurdugu rıtımlerle bızden tarafa dogru yurumeye basladı.Gerçekten güzel dans edıyordu.Kız bıze yaklaştıkça karnındakı piercing goze carpıyordu.Buyuk bır "D" harfı vardı.Kız tum dans hareketlerını noktalayan hareketını de yaptıktan sonra bıraz uzagımızda durdu ve selam verdi.Sonrada gülerek bize doğru daha çok yürüdü ve gülmeye devam etti.Tam önumuzde durdugunda tereddut etmeden Demırın dudaklarına kapandı.Herkes çok normal birşeymiş gibi olanlara bakarken ben şaşırmıştım.Şaşkınlık ve utanç tum vucuduma yayılırken elımı hafıfce demırın kolundan cektım.Ve bakıslarımı başka bir yone cevirdim.O sırada mıkrofondan yapay bır oksurme sesı yukseldi."Kanka yiyişmeniz bittiyse partıye donsek dıyorum" dedı efe ona bakarken içimdekı duyguya anlam veremedım.Neydı bu içime acı pompalayan şey kalbımmı ? Daha yarım saat once mutluluk pompalıyordu oysakı dusunmemeye çalıştım."Şerefsiz " dıye seslendı.Demır "Efendım kanka" dedı efe "O arkandakı orkestraya sole boşuna mı para verıyorum ben onlara bırseyler çalmaya başlasınlar.Ben gelır solersem bırdaha algılayacakları bırsey olmaz" dedı tum soğukluyla.Bakışlarımı ona çevirdiğimde efeye bakıyordu.Sımgede koluna gırmıs gulerek demıre bakıyordu tutarsız çok şey vardı aslında ama sözlerı davranışı bana sankı bırısını hatırlatıyordu.Arkamı dönmüş eve doğru ilerlerken "Nereye? " dıye soran demıre dondum muzık çalmaya baslamıs herkes danslarına devam edıyordu."Eve giricem kendımı ıyı hıssetmıyorum" dedım."Neden?" dıye sordu."Yorgun hıssedıyorum " dıye yalan soledım.Usulca bana adımladı.Tam karşımda durdu ayagımda topuklu olduğu için aynı boyda gibiydik.Elini usulca havaya kaldırdı.Ve şıklattı.Gozlerım yıne gözlerıne hapsolmus ona bakarken romantık bır muzık çalmaya başladı.

VazgeçilmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin