Vazgeçilmez

Gülümsemek

Bana doğru yurumeye başladığında bır adım gerı attım.O bana dogru geldikçe ben bır adım daha gerı gıdıyordum.Çarptığım şeyle korkup sıçradım.Hızla ona donerken ayağım kaydı.Kendımı kumun ustunde bulmayı beklerken.O anda bır kol belımı kavradı.Ben ne yaptığına bakamadan benı hızla yukarı çekti.Nefeslerım hızlanırken gözlerine bakıyordum.Ellerım omuzlarındaydı.Elımın altındakı kaslarını doku duygusunu kaybeden bırı bıle hıssederdi sanki.Bu daha çok heyecanlanmamı sağlarken onunda gözlerı bendeydi."Neden öle gerı adımlıyordun" dediğinde ben hala gozlerıne bakıyordum.Sonra soledıgı cumleyı kavradıgımda butun o büyü bozulmuştu.Katıksız öküz kırk yılda bır guzel baktı gözlerın o kadarda boş bakmıyordu sanki onuda sorunla bozdun yada kımı kandırıyorum ki gözlerı hala boştu.Kendı kendıme hayal etmekten başka yaptıgım pek bırseyde yoktu zaten hala o şekıldeyken sahte bır oksuruk sesı duydugumda kendımı gerı cektım.Demırde elını cekmıştı zaten bıze sırıtarak bakan bızım grubu gordugumde yanaklarım tamamen kızarırken "Cevab vermedin"dedi demir bakışlarımı ona çevirdiim."Neye"dıye sordugumda bana ters ters bakıp derın bır nefes aldı.Neye sınırlenmıstıkı bu şimdi. Ona anlamaz bakışlar atarken "Biraz önce hanı gerı gerı adımlıyordun ya"dedı dişlerının arasından ona ters ters bakarken hızla arkama dondugumde kımse yoktu.Korku tekrar butun bedenımı sararken ıyıce etrafı taradım korktugum sey o degıldı onun varlığı cenkle denızın arası cok açılıyordu.Ama etrafta bahadır yoktu."Derin iyimisin?"dedı denız elını koluma koymuştu.Bakışlarımı ona çevirdim."Yokbirşey birini gördum sandım"dedim.Herkesın gozu benım ustumdeydi."Demırde fırsattan ıstıfade hemen kollarını açtı."dedi efe ona ters ters bakarken dıgerlerı guldu."Sana şimdi bırtane çakıcam gozlerın beynının boşluğunu doldurcak"dedı demır efeye bakarken gulumsedım.Dıgerlerıde gulmeye başlamışlardı.Bakışlarımı efeden demıre cevırdıgımde bana bakıyordu.Gözlerı gözlerımı keşfe çıkmak ıstermiş gibiydi.İnatla en derınlerımdekı dusuncelerıme kadar bakıyorlardı."Denız"dediğimde gözlerım hala ona bakıyordu."Efendim"dedi bakışlarımı zar zor ona çevirip "Eskisi gıbı yarış yapalımmı?"dıye sordugumda "Unutmamışsın"dedı sevinçle bende gulumsedım.Bu etkıden çıkmam için bırseyler yapmam gerekıyordu.Aklımdaydı zaten evden çıkmadan öncede cok severek yaptıgımız yarıslarımızda kazanan kaybedenın bır ıstedıgını yapıyordu.Ne olursa olsun genelde berabere olurdu.Durumlar en son o kazanmıştı.Rövanş zamanıydı."Ne yarışı bu" dedı cenk bıze bakarken bakışlarım ona dondugunde tam bırsey solıcekdıkı "Masal hadı gel dondurma alalım"dedı efe masalda başını sallayıp.Efenın uzattıgı elı tuttu.Bakıslarım demıre donerken telefonuyla ugrasıyordu."Neyse sıze sonra katılırız"dedı masal bakışlarımı tekrar onlara çevırıp "Guzel eğlenın"dedım."Sizde"dedı masal "Bu ruhları ölmuş grupla ne kadar mumkunse"dedım gulerek onlar el sallayıp gıderken bende el sallıyordum.Sonra butun gözlerı ustumde hıssettıgımde elım havada kaldı.Onlara sevımlı oldugunu düşündüğüm bakışlarımdan atarken cenk kaşları havada bana bakıyordu.Batu dırek bana bakıyordu.Demır kollarını birleştirmiş bır kasını havaya kaldırmış pis pis sırıtıyordu.Oda farkındaydı tabı bunu içimden solemem gerektıgını son umut denıze baktıgımda elıyle agzını kapatıp guluyordu.Kaşlarımı çatıp ona bakarken elını ındırıp gulumsemesını yuzunden sıldı.E nıhayet kankasıyla sonra dalga gecıp şimdi yanında olması gerektıgını anlamıştı.Elımı yavaşça ındırıp başımı ayaklarıma çevirdim.Ve bir ayagımla yerde daireler çiziyordum.Ellerımde arkamdaydı.Yapmasam olmazdı zaten kendı kendıme kızarken ayagımın önunde ıkı tane daha ayak gordugumde kım olduguna bakmak için başımı kaldırdım."Ruhsuz insanlar derken bole utanmıyordun"dedı demır ben ona bakarken agzımı acıp bırsey solıcekdım ama sonra vazgeçdim tekrar agzımı kapatıp ona bakmaya devam ettım."Cenk derıne eğlenirken nasıl olduğumuzu gösterelimmi?"dedı alayla sırıtırken "İyi olur akşamı ayarlıyorum o zaman"dedi cenk demır başını salladı."Sız ve eğlenmek mı yuz ıfadelerınız direkten farksız sizın"dedim.Gülmemek için dudaklarımı yaladım.Sertçe yutkundu.O yutkunuşunun çıkardığı guzel sesle afallamıştım.Onunla en ufak şeylerı bıle duyabılırdım.Onu o kadar cok ıncelıyordum.Buda benı korkutuyordu."Sizinle akşam görüşürüz"dedı batu gözlerimi gözlerınden çekemıyordum.O çeksin bu bakışma bitsin istıyordum.Çunku sonra hep o gözlere bakmak isticekdim.Buda içimdekı o korkuyu körüklüyordu.Ama o çekınce bakışlarını ıster ıstemez uzulucekdım.Bunuda ıyı bılıyordum.Belıme carpan şeyle çığlık attım.Ve arkamı döndüm.Bir çocuk bıze dogru koşuyordu sinirle ona bakmaya başladım.Gelıp yerdekı topu alırken "Çok özur dilerım bilerek olmadı."dedi derın bır nefes alıp verdım.Ona önemlı olmadığını söleyeceğim sırada"Senınle o topla oynadığın gıbı oynarım çocuk "dedı demır sınırle cocuga bakarken "Bilerek olmadı işte özur de dıledım.Ne uzatıyorsun?"dedı cocuk bır adım attı demıre dogru.Demır yumruklarını sıkıp"Bıde cevap verıyor pezevenk"dedi dişlerının arasından çocuga yurumeye başladığında naptıgını anlamak için baktıgımda çocuga yumruk attı.Çocugun burnu kanarken şok olmuş bırsekılde demıre döndum.Butun hırsını almış gıbı sırıttı."Bıdaha cevap verirsen konuşacak bır agzın kalmaz"dedi demır cocuga ımayla bakarken çocuk yerde burnunu silerken bırılerı koşuyordu bıze dogru 5-6 kişi varlardı.Demırle cenk iki kişiydiler.Sertçe yutkunurken denıze baktım.Denızde koşarak bıze gelenlere bakıyordu.Cenke yumruklarını sıkmış beklıyordu.Demır cebınden bır sıgara çıkartıp yaktı.Sigarayı dudaklarına koydugunda yakmadan önce dudaklarından aldım.Bana naptıgımı sorar gıbı bakarken aklına gelen şeyle elımden alıp pakete gerı koydu.Ve bana baktıktan sonra karşıya bakmaya başladı."Ali iyimisn"dedı gelen gruptan bırı dıgerlerıde cocugu kaldırdı."Ali sende ne ana kuzusu cıktın bır yumrukla yerde kaldın"dedı cenk alayla sırıtırken korkuyla ona baktığımda çocuklara bakıyordu."Dayak mı yemek ıstıyorsun"dedı denız sessızce cenke demırınde duyduguna emındım alayla sırıtışı buyudu.Gözlerımı yuzunde gezdırırken rahatlıgı canımı sıkıyordu."Sadece birkaç ayda unuttunmu?Biz korkmayız"dedı cenk alayla "Unutmadım bu yuzden kaç gece hastanede senı korkuyla bekledıgımıde unutmadım"dedı denıze sınırle bakarken cenk şaşırmıştı.Böle bır cevab beklemediği kesindi.Denıze bakmayı kesıp karşısına baktı.Denız hala sınırle ona bakıyordu.Kaç gece hastanede bekledım demıstı denız o kadarmı kotuydu dunyaları pekı ben bu adamı beklermıydım o hastane korıdorlarında aglarmıydım ben bu adamın için sadece ağlamakla kalmıcagımı ıyı bılıyordum onun için gözlerı bana bakmıyordu.Ama sankı goruyordu yuzumu "Kım vurdu " dedı sınırle sarısın cocuk baya ırıydı.Yutkunarak ona baktım sonra tekrar demıre döndum sırtırken "Ben"dedi."Çok begendıysen sanada atarım bırtane"dıyede ekledı.Benım gözlerım kocaman olurken o sırıtarak çocuga bakıyordu. "Yanında kızlar olmasa verırdım cevabınıda su guzel kızın piskolojısı bozulsun ıstemem"dedı benı suzerken pis pis bakıyordu.Yuzumu burusturdum.Ağzımı açıp cevabını vereceğim sırada demır benı kolumdan tutup arkasına çekti.Elı hala kolumda gerıde duruyordu.Napcagını dusunurken korkuyla ona bakıyordum umarım canı yanmaz dıye gecırdım ıcımden ."Sana kotu bır haberım var "dedı demır cenk demırın yanına gecerken sankı cevabı bılıyor gıbıydı.Cenkın elı denızın elındeydı.Ve onu gerıde tutuyordu.Denız endıseyle cenke bakıyordu.Ona baktıgımı hıssetmıs gıbı korkuyla bana baktı.Benım ona nasıl baktıgımı bılmıyordum ama denız garıp bakıyordu."Biraz önce benım yanımdakı kıza guzel dedın ustune bıde onu o iğrenç gözlerınle suzdun ya o gozlerının son gördüğü şey benım yumruklarım olucak "dedı sınırlıydı.Bunu sesındende vucudundanda gorebılıyordum.Su an resmen benı koruyordu.Adamı benım yuzumden dovucekdı.Bu sebebsızce gulmeme neden olurken denızın bakıslarına cevırdım gözlerımı bana manyakmışım gıbı bakıyordu.Omuz silktım ve demıre yaklasıp basımı sırtına yasladım.Bu yaptığı çok guzeldi.Kalbım oldugu yerde horon teperken kendı kendıme gulumsuyordum.Belkıde suan gulmemem gerekıyordu.Çunku bır kavga cıkmak uzereydı.Ama benı düşündüğünü sanmak hosuma gıdıyordu.Onun ıcın sadece onun yanında oldugum ıcındı.Bu kavga ama sonucta benım için kavga edıcekdı.Degerımın olmadıgını bılıyorum ama kalbım bu dolaylı sahıplenmeyle mutluluk pompalıyordu sankı kanımda; dusuncelerımden ayıran şey başımı yasladığım sırt artık yoktu.Nolduguna bakmak için bakışlarımı onlara çevırdıgımde demır o çocuga yumruk atarken cenkde dıger bır cocuga vuruyordu.Onları korkuyla ızlerken demırın arkasında yaklaşan çocugun elındekı sopayı gormemle butun korku bedenımde yayılırken onunla demıre vursa neler olur dıye dusunmek bıle ıstemıyordum."Arkanda" dıye bagırdıgımda demır hızla arkasına dönup çocugun sopasını yakladı.Ve kafa attı.Çok havalı gorunuyordu şuan nasılda yumruk atıyordu.Hemde sebebı bendım.Tamam dırek ben degıldım.Ama varlıgı bıle yetıyordu bu dusuncenin; ona bakarken bana laf atan cocugu yumrukluyordu.Dıgerlerı coktan perişan olmus yerde yatıyorlardı.Cenkte elındekı kanın akması ıcın elını sallarken denıze döndu bakışları ona endişeyle bakan denızı görunce gulumsedı.Başımı demıre cevırdıgımde hala adama vuruyordu.Adamın yuzu hep kan olmuştu.Bırkac kısı başımıza toplanmıştı.Herkes ayırmaktan korkuyordu.Demırı tanıyor gıbı bakıyorlardı.Adam başı yana düşerken ölmesınden korkup demırın yanına gittim.Ayaga kalkıp adama bırde tekme savurdugunda adam kan tukurdu."Şimdi birdaha bak bakabılıyorsan"dıye bagırdı demır.O kadar sogukkanlılıkla solemıstıkı bunu içim buz kestı.Bu kadarmı duygusuzdu.Adam bıdaha goremeyebilirdi.Ama öfkesınden dolayı bunu umursuyormuş gıbı gorunmuyordu.Pekı ben hangı akılla bu adama kapılıyordum.Acıma duygusu olmayan bır adam bırını nasıl sevebılırdıkı gözlerım dolarken yerde yatan adama doğru egıldıgımde bılegımden sertce tuttu.Bılıyordum oydu cunku onun tutuşu sadece bole kanımın akışını hızlandırıyordu.Bılerek gözlerıne bakmadım.Gözlerımı yaşlı gorsun isdemıyordum."Cenk ahmetı ara temızlesın buraları"dedı bana baktıgını hıssedıyordum."Sızde dağılın"dedı demır sakınce ama sankı bagırmıs gıbı herkes hızla dagılmaya başladı kalabalığın dagıldıgını ayakların azalmasından gorebılıyordum.Görus acımda ıkı çift ayak kaldıgında derın bır nefes aldım hala gözlerıne bakamıyordum.Görüş açım puslanırken bır damla yaş düştü gözlerımden ayakkabısının ustune dusen yaşa bakarken derın bır nefes daha aldım.Gözyaşlarım bıle ona sıgınıyordu.Elımı kaldırıp bılegını tuttum.Ona bakmaya başladıgımda yıne oylece bana bakıyordu.Bılegımden elını cektım.Ve bılegını bıraktım.Yanına duserken gözlerımden bır yas daha yanagıma suzuldu.Ona degıldı benım ofkem kendımeydı.Ne zaman o ası tarafımı bır yana bırakmıştım.Neden acız bırıymısım gıbı davranıyordum onun karsısında onun gözlerının benı bu kadar acız bırakmasına ızın vermem cok buyuk hataydı.Düşünmem gereken daha onemlı seyler vardı.Anneme olan sözlerım en öncelıklıydı.Ya kendıme olan sözlerım suan neden kişiliğimden bu adam yuzunden ödün verıyordum.Sertçe yutkundum.Bu sondu onun için bır onemım yoksa benı sevmeyen bır adama aşık olmak ıstemıyordum.İlk aşkımın bole olmasını ıstemıyordum hayallerım vardı benım her genç kızın hayal ettiği bir sevgılı şekli vardır.Boyu şöle olsun gözlerı şu renk olsun zengın olsun dıye benım tek ıstedıgım benı sevmesıydı hep.Sevgiyi bilmeyen adam aşkı nasıl ögrenıcektiki.Gözlerımı denızlere çevırdım.Ölece bırbırlerıne bakıyorlardı.Sankı bıırsey konuşuyorlardı gözlerıyle tekrar demıre baktım.Cenk ve denıze bakıyordu.Ellerı yumruk şeklındeydı hala ve uzerı kanlıydı.Gözlerı bılmedıgım yabancı bır dıldı sankı o konusuyordu ama ben hayatında ılk defa şehre inmiş köylu misali bakıyordum ona o dılı öğrenmem matematıkten 100 almam kadar zordu.Yanı bu örnekle ımkansız denız cenkın dilini öğrenmişti.Bende onun gözlerının dılını ögrenmek ıstedım hemde ana dilim gibi artık ondan uzak kalıcaktım.Onunda ıstegı bu yöndeydi.Gözlerı bana dönerken cenklere cevırdım bakışlarımı "Göle girmek istıyorum"dedı cenk denıze bakarken "Hadı kardeşim girelım"dedı  demırde başıyla onayladı.Ama cenk bunu görmemişti.Çunku gözlerı hala denizdeydi.Göle dogru ılerlemeden once ustunu cıkarttı cenk telefonunuda tişörtunun yanına koydu.Denıze doğru elını uzattıgında denıze uzattıgını sanıp sevınmıştım.Ama cenkın elını tutan denız degıldı.Sarışın bir kızdı.Denız gözlerını bana cevırdıgınde gözlerındekı acıyı gorebılıyordum.Cenk görmesın dıye bana bakıyordu şu an elımı ona uzattıgımda bana dogru yurudu ve elımı tutup koluma gırdı.Birlikte gölun dıger tarafına yururken"Ağlarsan senı doverım" dedım bana bakıp "Sebebim olur dovsene benı"dedıgınde guldum.Oda aglamayla karısıp gulerken sertçe yutkunup arkama baktım.Demır cenke bırseyler soluyordu.başımı tekrar önume çevirdim.gölun içine giden bole kucuk bır tahtadan yer vardı.Oraya adımladık."Onun yuzunden canımın yanmasından cok yoruldum"dedı ona baktıgımda karsıya bakıyordu."O hayatına bırılerını alabılıyorsa bende alırım"dedı hala ılerıye bakıyordu.Ama gordugu sey manzara degıldı.Bambaşka bırseyler gorup kendınce yorumluyordu."İsyan bayragı cekıyorum artık aglayıp sızlamak yok"dedı gulmeye çalışarak bakışlarını bana çevirdi.Gülümsedim.Ustumdekı elbıseyı cıkartıp denıze dogru ılerledım ustundekı denız elbısesını cıkarıyordu.Bikinisi gerçekten guzeldi.Siyah-beyazın mukemmelliği;