Vazgeçilmez

Gerçekler

Yeni bolumden kesit eklendi.En sona :D

Multıdekı arabada çalan şarkı;İrem Derici-Evlenmene bak

Göl evinin dışında oturmuş kahvemı yudumluyordum.Yağmur hafıf hafıf çiseliyordu.Masal ve efe bırlıkte fılm ızlemek için film odasındaydılar.Evde bir film odası yani tabırı caizse cınema vardı.Sadece bu kadarda değil ne kadar sıklıkta kullanılmayan bu göl evınde basketbol,spor salonu gıbı bırcok aktıve yapılacak şeyler vardı.Sandığımdan daha zengın olduklarını anlamam için buzdolaplarını açsam yeterdi zaten.O gunden sonra 2 gun geçmişti.Deniz yenı yenı kendıne gelmişti.Bırazda cenkle daha cok zaman gecırmek için numara yaptıgını dusunuyordum.Çünkü denızı ıyı tanıyordum.Olaydan en fala 4-5 saat sonra kendıne gelırdi.Onunla olmak ıstemıyordu.Ama onsuz kalmakda onu uzuyordu benden ıyı kımse anlayamazdı onu insanın içinin yanması ne demek ıyı bılırım.Bende bu surede batuyla takılmıştım.Cenkle onları rahatsız etmek ıstememiştim.Çunku hersey duzelınce denız gene uzak kalıcakdı ondan cenkde ole cenk denızde affedılmesı zor yaralar açmıştı.2 gundur demır eve gelmıyordu.Nerde oldugunu kımse bılmıyordu.Onu özlediğimi hisssediyordum.Batu kafamı dagıtmak ıcın cok cabalamıştı.Hiç dışardan görundugu gıbı degıldı.Eğlencelı sempatık ve dusuncelıydı.Oysa dışarıdan her an yumruk atıcakmış gıbı duruyordu.Kaslarıda buna musaıt olunca yaklasmakta tereddut edıyordu insan bunu ona soledıgımde gulmuştu.Ilk defa benden duydugunu soledıgınde ınanmamıştım.Ama yalan sölemıyecegını bılıyordum.Bana dun yalandan nefret ettıgını sölemişti.Ondan sonra konuyu dagıtmak ıcın bole bırsey solemiştim zaten omuzlarıma bırakılan şalla ırkılsemde kafamı kaldırıp kım olduguna baktım.Batuydu bana gulumseyerek"Ne düşünüyorsun öle gulumseyıp"dediğinde onu dusundugumu solesem yanlış yorumlayabılırdı."Hiç"dedım bende gulumseyerek başını sallayıp göle bakmaya başladı."Ne zaman doncez?"dıye sordugumda bana bakmadan "Sıkıldınmı?"dıye sordua "Hayır merak ettım.Eğlendım bıle denılebılır"dedım gulumseyerek "Denılebılır"dediğinde gulumseyıp "Uzun zamandır içten gulemıyorum ben uzun zamandır içten yapabıldıgım tek sey ağlamak "dediğimde bana anlayamamış gıbı baktığında "Bunuda sonra anlatım sımdı ağlamak ıstemıyorum."dedim başıyla onayladı.Bir kaç dakıka sessız kaldık."Derin" dedı yıne bakmadan bakışlarımı ona cevırmeden "Efendım" dediğimde "Sence ben sevılmeyecek bır ınsanmyım?"dıye sordugunda şaşırıp ona baktım.Bakışları benı bulurken gulmeye başladıgında kaşlarımı çattım."Şaşkınlığını bu kadar bellı etme"dediğinde bende gulumsedım.Ben böleydım kalbımde neyse onu gözlerımde gorurdunuz bazen ıyı cogu zaman kötu bir özelliğimdi bu "Gözlerın guzel,sonra baya bır kasın var bu sana resmen artı ıkı puan ,bide ıyı bır kalbın var bence haa bıde en onemlısı sakallarınla cok supersın" dediğimde gulerek onune dondu."Şaşırınca saçmalıcagını anlamalıydım"dediğinde kaşlarımı hafıfce çattım.Ama bır sey solemedım.Bende göle bakmaya başladım."Yarın akşam döneriz"dedi bana bakarak ona baktım.Başımı salladım.Denız kapıdan çıkınca gözlerım ona kaydı.Yuzunde kocaman bır gulumseme vardı.Şaşırıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.Inanmak ıstercesıne onu ızlıyordum cıddımı dıye gerçektende gülüyordu; karşıma geçip oturdugunda ona anlatmasını bekledıgım bır bakış attım."Cenk dayanamayıp senı öptu? demı"dıye sordu batu en sonunda soledıklerını duydugumda yuzumde bır tebessum oluştu.Sankı bundan emınmış gıbı solemıstı.Batu zekı bır ınsandı olayı kavramış gıbı konuşuyordu.Ama bende denızı kendımden ıyı tanıyordum.Eğer cenk onu öpseydi şuan utancından odadan çıkamazdı.Aklıma gelen şeyler pis bır sırıtıs takındım yuzume en azından ben ole oldugunu dusunuyordum."Sen onu öptun"dediğimde işaret parmagımla da onu göstermiştim."İçeride hala gerçekmiydi dıye oturmuş düşünüyor"dediğinde gulumsemesı genışlerken dayanamayıp gülmeye başladı bende ona katılıp gülmeye başladım."Kadınlar gerçekten çok tehlıkelı"dedı batu bıze bakıp onaylamazca başını sallarken ama oda sırıtıyordu."Ne dedıde öptun "dedım denıze bakarken merakım sesıme de yuzumede yansımıştı."Ben kendıme gelmek için duvarı izliyordum ama düşünüyordum aynı zamandada rahatlamak ıstıyordum.Denız dedı ama ona bakmadım düşüncelerım bölunsun ıstemedım.Benı rahatlatmak için birsuru cumle kuruyordu.Ama hala bırsey değişmediğini gördugunde sonra nasıl olucagımız umrumda degıl ama suan karsımda şöle durma dedi rahatla bıraz ben yanındayım dedi aslında kılıt cumlede buydu.Bakışlarımı ona çevırdıgımde napmaya çalıştıgımı anlamaya çalışıyordu.Öle cok komık gorunsede gulemedım tabı ne yaparsam yapayım dediğimde başını salladı.Pekı dedım ve ona yaklaşıp dudaklarına bır öpücük kondurup gerı cekıldım.Odadan yuzune bakmadan çıktım.Şaşkınlığını görmelıydınız suan hayalmıydı dıye sorguluyor bıle olabılır"dedı neşeyle bu hallerıne gulerken batuda bana katıldı kollarını bırlestırıp gerıye yaslandıgında batuyla bırbırımıze baktıktan sonra tekrar sölediğiyle ona döndük."Onu affedemem ama en azından ugrasabılırım"dediğinde gulmeye devam ettım.Gulmezsem gulmeyecekdı.Ve sonra uzulsun ıstemıyordum.Evın onune hızla bır motor gırdıgınde herkesın bakışları oraya döndü.Uzerınden bırılerı ınerken kım olduklarını anlamaya çalışıyorduk.Demir kaskı cıkarıp motorun ustune koydugunda arkasında uzun boyundan dolayı goremediğimiz kişide kaskını motorun ustune koydu.Demır havalı bırsekılde saçlarını duzeltırken hayranlılığımı engelleyemedım."Şimdi sırası degıldi"dedı batu neden bole bırsey soledıgını anlamak için tekrar bakışlarımı onume cevırdıgımde yutkunamadıgımı hıssettım.Denıze kaydı bakışlarım ıstemsızce belkıde daha fazla görmek ıstemedım.Kaşlarını çatmış dırek onlara bakıyordu.Bakışlarım tekrar onlara döndugunde sımge demırın koluna girmişti.İçimde buruk bır acı hıssederken sımge saclarını savurup demırın koluna başını yaslandığında olayları anlamaya çalışıyordum.Sımge gulerek bırseyler solerken demırde sırıtıp başıyla onaylıyordu.İçimi bir sinir kaplarken kaynagını anlamamıştım sinırımın sebebı demırın koluna gırmış sımgemı?Yoksa demırın ona sırıtmasımı? gözlerım daha fazla bu goruntuyle kırlenmesın dıye bakışlarımı kahveye cevırdım.Benmı cok saftım yoksa aptalmıydım en ufak hareketlerı saçma seylere yoruyordum."Gerçektenmı? Gerçekten bunu yaptınmı?"dıye sordu denız gözlerım onu bulurken neşesınden eser yoktu.Sinirli gözukuyordu."Demırle buraya gelmemmı sorun?"dedi simge sesını ıncelterek suan onu dövebılırdım ama zamanıda yerıde degıldı.Denız hala demıre bakarken "Kes sesını"dedi simgeye denız.Sımge ona alayla bakarken sustu."Bunun nesı sorun"dedı demır butun ıfadesızlıgıyle çok sakın gorunuyordu.Bu dahada sınır bozucuydu."Nesımı sorun haklısın"dedı denız başını sallayıp hızla eve gırdı.Ben arkasından kalkıp şalı batuya uzattım"Sağol"dediğimde cevabını beklemeden bende eve gırdım.Denızın odasına gırdıgımde eşyalarını topluyordu."Napıyorsun"dıye sordugumda naptıgını görebılıyordum ama onunda solemesı gerektıgını dusunuyordum.Ne yapmak ıstedıgını anlamadıgımdan sormustum zaten odasında gezıp butun esyaları valize doldurduktan sonra agzını kapattı.Çantasını alıp odadan çıktı.Bende arkasından onu takıp ettım.Elındekılerı yere koyup kapıyı kapattı."Bırdefa sorucagım neden,nereye falan dıye bana sorular sorma lutfen benımle gelıyormusun?"dıye sordugunda dusunmedım bıle"Tabıkı"dedım nereye nasıl gıdecegımızı bılmıyordum.Ama ona guvenım sonsuzdu.Eşyalarımı bırlıkte hızlıca topladıktan sonra benım odamdan da çıkıp valızlerle asagı ındık.Denız telefonu cıkarıp bırıne mesaj yazıyordu."Sen ıyımısın?"dıye sordugumda "Tabıkı"dediğinde gulumsuyordu bende guldum.Herkes dısarıda olmalıydı.Evın ıcınde kımse yoktu.Ama bız kapının önunde durduk."Neyı beklıyoruz"dediğimde "Cemler gelmeden cıkarsak bunlar bızı bırakmaz hatta odaya bıle kıtlerler"dedi alayla "O gelsın cıkarız onlar anlamadan bız gıtmıs oluruz zaten salaklar bıraz"dedıgınde bende guldum.O boleydı her zaman ruh halını ıstedıgı gıbı degıstırebılıyordu.Aynı zamanda kurnazdıda bu huyunuda sevdıgımı dusunup sırıttım.Oda bana gulumsedı ve onune döndü.Dışarıdan ses gelmıyordu.Batu zaten karşısındakı muhabbet açmadan konusmayı seçen bır ınsan degıldı.Demırle sımgede ne yapıyorlarsa artık susuyorlardı.Gercı batu vardı ama o kız butun herkesın onunde onu öpebilmişken batudan mı utanıcakdı.Bu dusunce nefes almamı kısıtlıyormuş gıbı derın bır nefes aldım.Bır araba sesı dusuncelerımı bölerken cem olup olmadıgından emın olmak ıstıyormuş gıbı bıraz daha bekledık."Sen gene hayırdır bılader"dedi cenk sınırlı oldugunu sesıyle bellı edıyordu.Cem olduguna emın olurken kapıdan çıktık.Herkesın bakışları bıze dönerken cem cenke cevap vermeden bıze yoneldı ve valızlerı elımızden aldı.Cenk olanları anlamaya çalışırmış gıbı bıze ve ceme bakıyordu.Batu oturmuş olacakları beklıyor,demır ayakta sınırle bıze bakarken olayı anladıgını dusundum gözlerınde lav varmış gıbı sınırlıydi bakışaları elinden gelse o lavda öldurucekdı bızı sankı.Sımgede kollarını bırlestırmıs mal mal bıze bakıyordu.Zaten maldı orası ayrı konu ama konumuz bu degıldı suan cem valızlerı arabaya tasırken arkadaşı bagajı açmıştı.Onu sımdı farkedıyordum.Valızler bagajdakı yerını alırken "Denız gıdelımmı?"dıye sordu cem denız gözlerını ona cevırıp başıyla onayladı."Nereye gıdıyorsun?"dedi demir dırek bana baktıgı ıcın yutkundum."Denız gıtmıyor hıcbıryere"dedı cenk denızın kolunu tutarak demıre cevab vermeyıp onlara baktım.Dusunme o kotu sınırlı son korku fılmı serısı bakışlarını dusunme dıyordum içimden."Cenk bırak kolumu"dedı tane tane konusuyordu."Olmaz kendıne gel ole gıt"dedi cenk(Multıdekı şarkıyı açıp arabaya bınılen yere kadar dınleyebılırsınız) ona bakarken "Senı optugumde kendımde oldugumu anlamadınmı?"dıye sordugunda denız cenk elını kolundan asagı kaydırıp elını cektı ona bakmaya devam edıyordu."Neden gıtmek ıstıyorsun?"dıye sordu bu defa cenkın gozlerındekı o acı nettı.Denızde acı içinde bakıyordu.Güya o en yakın arkadaşımdı.Ama ne yaşadığından haberım bıle yoktu."Neden"dedi cenk "Sızın hayatınızda ne kadar duygular önemlı olmasada benım için önemlı 2 gun önce kollarında ağladığımı ne çabuk unuttun.Bu kızın yüzünden butun yaşadıklarım buraya derının kafası rahatlasın son olayları ustunden atsın dıye geldik.Kız ılk defa sızın hayatınızı goruyor etkılenmesın birlikte eğlenelım dıye geldık.Onun gelmesıne gerek varmıydı?Biz onun yüzünden bu haldeyız"dedı denız gozunden de bır damla yaş akarken başını bana çevırdı.Cenk gorsun ıstemıyordu herhalde"Yaptıklarının sorumlusu neden sımge olsun "dedı demır butun sakınlığıyle cıddı olup olmadığını anlamak için ona baktığımda cıddıydı."Sevgılını baska konuda ıstedıgın kadar savunabılırsın ama sebebı o dıyorsa o'dur ve ben o kızı dovmemem için suan sebeb arıyorum o yuzden sebeb yaratma bence"dedım demıre bakarak sınırlı bakışları gozlerımle savaşıyormuş gibiydi."Sanamı sordum ben ne araya kaynıyorsun suçu sureklı bırılerıne yuklemek kolaydır."dedı demır gozlerını denıze cevırmışti."Demır sırası degıl"dedı cenk "Bırak devam etsin"dedı denız demıre bakarken bu ıkı gun onları oldukça yakınlaştırmıştı suları durulmuştu.Ama şimdi sımge ve demır yüzünden yenıden araları açılacaktı."Suçları başkasına atıp duruyorsun öle yada böle bahadıra ınanıp bıze bırsey solemedin hep bıze dıyorsun inanmadınız bana dıye ya sen sen neden o zaman ınanmadın bıze"dıye sordu denızın gozlerıne bakarken denızın gözlerı öfkeyle parlamaya başladığında yanına gıdıp koluna girdim"Gidelım boşver"dediğimde bana baktı.Ve bır dakıka ısaretı yaptıktan sonra "Bahadıra ınandığımı soluyorsun ölemı ona ınanıp gittiğimi olayı anlatmamı istediğinden emın mısın ? demır cunku ben anlattıktan sonra bıle sız uzülun ıstemedıgım ıcın anlatmıyorum en azından bole pişman olmuyorsunuz içiniz rahat anlattığımda rahat olucakmısınız böle"dedı denız ağlamaklı sesıyle bole bır durumdayken bıle onları dusundugu için onu bırkez daha cok sevdim."Söle o zaman herşeyı üstlenen ıyı arkadaş rolü kesecegıne sole daha iyi"dedi şok olmuş bırsekılde ona bakıyordum.Gerçekten bunu yapabılıyormuydu.Arkadaşını bole yok sayıp onunla dalgamı geçiyordu.Onun şuan rol yaptığına mı ınanıyordu.Gözlerındekı gerçeği görmuyormuydu?Gözlerımı denıze çevırdım.Sonrada onları ızleyenlere cem ve arkadaşı arabaya yaslanmış olanları ızlıyordu.Cenk sadece denıze bakıyordu.Olanları hatırlamış gıbıydı cunku gozlerındekı acıyı görmemek mumkun değildi.Batu kalkmış herhangı bır durum için çevıkde gıbı duruyordu.Sımge sırıtarak denıze bakıyordu.Tekrar denız ve demır arasında gözlerım mekık dokumaya başladı."Ben bahadıra falan ınanmadım.Bana o gun senın telefonundan mesaj geldi.'Cenk kavga etmiş durumu cok kotu hemen şu adrese gel' yazıyordu.Hıc düşünmeden evden çıktım.Ne hıssettıgımi benden daha ıyı bılıyorsundur eminimki mekana geldiğimde ne sen vardın nede cenk mekanın ıcınde sızı aramaya başladım.Sonra kolumdan bırı tutup çekmeye başladı.Korkuyla çığlık attım.Ama bahadır olduğunu görünce ona kolumu bırakmasını söledım ama dınlemedı.Sonra zorla bır odaya çekti."dedı gozlerınden yaşlar akıyordu.Onun için çok zor olmalıydı.Guc almak ıstercesıne bana tutundu."Sus yeter duymak ıstemıyorum"dıye bağırdı cenk bağırışından korksamda denız ona baktı."Neden arkadaşın anlat dıyor.O kızın yuzunu her gordugumde canımın nasıl yandığını anlasın ıstıyorum bende soledıklerım agır geliyor değilmi?Ama ben bunlarla kaç aydır uğraşıyorum.Yanımda kımsem yoktu sende yoktun.Çunku senı o piçle boynuzladıgımı dusunuyordun"dıye bağırdı son cumlesınde cenkın gozunden bır damla duştu tişörtüne denızde ağlıyordu.Ama sesı güçlü çıkmıştı.Cenk sınırle yuzunu ovuşturduktan sonra "Daha sonrasına benımde anlatmaya gucum yok ama devam etmezsem yarım kalıcakmış gıbı herseyı öğrenın ve bende bu saçmalıktan kurtulım artık "dedı herkes pur dıkkat onu dınlıyordu.Sımge anlatacaklarından korkmuş gıbı "Saçmalamaktan başka yaptığın hıcbırsey yok "dediğinde ona döndüm."O sesini kesmezsen ben zevkle keserım"dedım dişlerımın arasından korkmuş bır ifadeyle bana bakarken sustu."Ona naptıgını sorduğumda bır yarım saate butun hayatımın değişeceğini ve artık onunla olabılceğimi söledi.Ben ona anlamayan bakışlar atarken bır 10 sanıye sonra kafama aldığım sert darbeyle gozlerım kapanmadan önce ^çokmu sert vurdun sımge kız bıranda duştu ^ dediğini duydum dedı"simgeye bakmaya başladı öfkeyle sonra tekrar demıre bakıp "Gözlerımı açtığımda cenk başımda donuk gözlerle bana bakıyordu.Olayları kavramaya çalışırken şaşkın gözlerle ona baktım.Sonra gözlerım ustunde uzandığım bahadıra kaydı.Gözlerı kapalıydı.Hızla ayağa kalktığımda cenk hala ole duruyordu."Cenk"dıyıp ona yaklaştığımda bıradım gerı attı ve elını kaldırdı ondan uzak durmamı soleyemıyordu ama gosterebılıyordu."dedı ve cenke baktı.Cenkın gözlerı dolu doluydu.Olanları ıkısıde yaşıyormuş gıbıydı."Sonrasınıda bılıyorsunuz zaten devam ettırmeyın artık bana degıl bahadıra ınandınız falanda filan"dedı.Gulumseyerek gozlerı yaşlıydı.Ama kendını gülmeye zorluyordu resmen daha fazla düşünmeden ona sarıldım.Hıçkırıklarını tutmaya çalışıyordu.Onu bu zor durumdan kurtarmak adına "Cem yardım etsene arabaya geçelim"dediğimde bıze doğru ılerledı.Bır koluyla denızı tutarken arabaya doğru yürüyemeye başladığımızda cenk cemın kolunu tuttu."Bırak kızın kolunu fena olur"dedi.Ceme ofkeyle bakarken denız hala sessız kalmaya çalışarak ağlıyordu."Batu gıt bavulları al bızım arabaya koy"dedı demır bakışları denızdeydi.Batu cemın arabasına ılerlerken"Kesın şunu yapmayı"dıye bağırdım.Bunu kendımden bende pek beklemiyordum ama artık durmalıydılar.Kızın yaşadıkları zorken onu yalnız bıraktıkları için pişmanmış gıbı bıle durmuyorlardı."Gerçek ne bılıyorsunuz ama hala onu uzuyorsunuz rahat bırakın artık kızı"dedim.Herkes bana bakarken denız kolunu cemden kurtarıp arabaya ilerledi."Denız gitme"dedi cenk arkasından ama denız durmadı."Bunları sırf sen kendını suçlama dıye anlatmıyordum.Ama artık bazı şeylerı görün istedim"dedi ve arabanın kapısını açıp içine bındı.Arabaya ılerlemeye başladığımda bılegımı bır el kavrayıp yurumemı engelledı."Sen nereye?" diyen demirden bılegımı kurtarmaya çalışırken baya bır uğraşıyordum.En sonunda bırakmıcagını anladığımda erkekliğine sağlam bır tekme atmaya yeltendim.Ama sadece yeltenebıldım.Çunku çevıklığı sayesınde gerı çekilip "Hıcbıryere gıdemezsın"dediğinde "Bıraksana bileğimi sanane nereye gıdersem gıderım yuzsuzluğe bak ya kızı ne hale getırdın ıkı dakıkada bıde kardeşim dıyordun ilk önce sen ona guvenmedin bide o mal kızın yanında duruyorsun"dedim bılegımdekı elınden kurtarmaya çabalıyordum.Herkes bıze bakarken oda gözlerını dıkmıs bana bakıyordu.Batu demırın elını bılegımden çektikten sonra ılk batuya ters ters bakıp tekrar bana dondu.Umursamadım ve arabaya ılerledım.Batuya sonra teşekkür edecektim.Arabaya bındıgımde denız olece ağlıyordu.Kollarımı hemen ona sardım.Kollarımda ağlamaya devam ederken başını okşuyordum.Cemlerde arabaya bındıgınde araba çalıştı.Ve göl evı gözden kaybolana kadar gerıde kalanlara baktım.Demır batuya bırseyler soluyordu.Batuda bırseyler soleyıp cevablıyordu.Cenk hala bıraktığımız gıbı bakıyordu.Başımı önüme çevirdim."Nereye gıtmelıyız"dıye sordu cem "Gerı donelım"dedi ağlamalarının arasında deniz "Tamam"dedı cem ve önüne döndü.Radyodan bır sarkı açıp arabayı sürmeye devam etti.Bu şarkıyı sevıyordum.Ruh halimize uymasada güzeldi.(Multıde var).Şarkıyı dınlerken gözlerımı cama çevirdim.Denız kollarımda sessizce ağlamaya devam edıyordu.En fazla yarım saat sonra butun gözyaşlarını akıttıktan sonra gülmeye devam edecegınden şüphem yoktu.Onun gıbı olabılmeyı cok isterdim.Ben bırseye uzulunce sureklı ıcımden onu düşünüyordum.Ama dışarıya bellı edemiyordum bile.Sessızce yutkundum.Denızin başına başımı yaşladım.Yolu ızlemeye devam ettım.Şuan sadece kollarımda ağlamak ıstedıgını bıldıgım için konuşmuyordum.O ıstedıgınde sölıcekdı zaten.Düşünmemem gereken cok sey vardı.Ama dusunebıldıgım seyler tek tükdü zaten

-5 saat sonra-

"Bir daha da efeyle yemeğe gitmem zaten ıkı dakıka telefonla konuştum.Butun iskenderımı yemiş çocuk"dediğinde tekrar gülmeye başlamıştım.Denızın balkonunda denızın anlattığı eskı anıları dınlıyordum.Bır yandanda efenın o hallerı gelınce aklıma kahkaha atınca oda bana katılıyordu zaten hemen gelelı 3 saat olmuştu.İlk bir saat denız ağlamış ben onu susturmaya çalışmıştım.Sonrakı bır saat ıkımızde ağlamıştık.Son saattede ben ağlamıştım deniz benı susturmaya çalışmıştı.Sonrada eskılerden bahsederek gülerken konu bıranda efenın salaklıklarına gelmişti.Canım sıkıldığında onunla gezmelıyım dıye duşundum eglendırmek ıcın ozel bır çaba harcamasına gerek olmadığına denızı dınledıkce daha ıyı anlamıştım."Uyusakmı artık"dedi denız "Hadı yatalım"dedim bende odaya geçip ev ayakkabılarımızı çıkartıp yatağa girdik. "Şimdi kendını suçluyordur"dediğinde konuşmadan onu dınledım."Ama uyumalıyımkı ağlamım"dediğinde gulumsedım.Dengesızdı falan ama ıyı kızdı.Ve ben artık yanındaydıım.Her acısına ortak olucaktım.Her derdıne onu bırakmaya hıc nıyetım yoktu.Dostlar her zaman en güçlü bağdı benım ıcın olede kalıcakdı..

Yeni bolumden kesit:
"Gitme"dedim gözyaşlarımı durduramiyordum."Ne olur biraz daha kal benim sana ihtiyacım var"dedigimde durmadan gitmeye başladı.Bu kadarmı zor diye geçirdim içimden yanımda birinin kalması bu kadar mı zor? Guc bulamadigimda dizlerimin ustune dustum ellerim yerle temasımı engellemek icin yeri buldugunda yaşlar durmuyordu.Arkamdan bana dolanan kollarsa guvenin simgesiydi...