Tutsak/Kesit ( 2)

11 0 0
                                    

Altımızdaki muhteşem arabayla okulun onune durdugumuzda bir kaç göz bize dönmustu bile arabadan demirle konuşmadan indim ve okula yöneldim.Sabahki tavri nedense uzmuştu beni ve şimdi onunla konuşmak istemiyordum.Herşeye rağmen bana saygı duymak zorundaydı.Okulun kapısından girerken hızla yanımdan geçen son model arabayla bir adim yana kaydım.Araba bahçede kendine yer bulurken içinden inen meteora kaydı gözlerim kelime anlami buydu.Çunku acaip yakışıklı gorunuyordu.Siyah saçları ve hafif serseri bakışlarıyla simdiden coğu kızın ilgisini çekmişti. Ben çocuga bakarken çocuğun bakışları da beni buldu.Gulumsedi ve goz kirpti.Ben neden bole birşey yaptığını anlamaya çalışırken omzuma çarpan bir omuzla bakışlarim yonunu degistirdi."Demirle aynı arabadan inmek ne kızım?"dedi tanımadıgım sarışın kız ben kıza anlamayan gözlerle bakarken kiz bana nefretle bakiyordu.Sanirim en sevdigim olaylardan birisi olucakdi.Kavga ama demir yuzunden kavga etmekde istemiyordum."Sevgilisi olarak benden başka kimin binmesini bekliyordun?"diye sordum kiza kollarimi önumde birlestirerek gozlerindeki nefret artarken "Sevgilimi?" Diye sordu sinirle başimla onaylamakla yetindim.Sonra elimde bir el hissedince bakışlarımı ona çevirdim."Ahu kaybol"dedi kabaca kiz sinirle hala bana bakarken demirde kiza bakiyordu.Sesindeki tehdit kendini belli ederken bakışları sakindi."Ahuu!" Diye tekrar uyardi demir kiz birsey solemeden yanimizdan uzaklaşti.Bir sure sonra okula ilerlerken emre yaninda bir kizla yanimiza yaklaşiyordu.Bakışlarimi demire çevirdiğimde gulduğunu gordum.Tam karşımızda durdular."Akşamki baloyu unutmadin degilmi ?"diye sordu emre demire bakarak sesi eğlenir gibiydi."Bana farketmez olan sana olacak yine"dedi demir "Ben zaten kaybettim sende kazanamicaksın en azindan"dedi emre "Sorun şuki kazanmak istesem zaten kazanirim napmak istiyosan yap ama unutmaki zarar gören ben olmicam."dedi demir ve elimden tutarak okulun içine çekmeye başladı.Sinifa girdigimizde çok kişi yoktu.Yerlerimize oturduk.Hoca bir sure sonra sınıfa yanindaki sabah ki çocukla girdi.Herkes susarken kizlarin hayranlik nidalari duyuluyordu sadece sinifta "Çocuklar bu yeni arkadaşınız onunla iyi geçinmeye çalışın sende kendini tanit delikanli ve boş bulduğun bir yere otur"diyerek hoca yerine geçti.Çocugun gozleri sinifta gezindikten sonra benimle goz goze gelince tekrar gulumsedi."Meraba ben Pusat "dedi gozlerimin içine bakarak gözlerim istemsizce şaşkinlikla kocaman olurken çocuğun gulumsemesi genişledi.Bu pusat o pusatmiydi yoksa ?
Işte şimdi gerçekten benim için zor bir dönem başlicakdı

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 24, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

VazgeçilmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin