~ Summer 11, 1 of 2 ~
"Summer...can I sit next to you during exam?" ano daw?
"Huh? Nauntog ka ba? Nababaliw ka na ata? But no. You absolutely cannot."
"You shouldn't have answered it!"
"You asked for goodness's sake! Pasalamat ka nga sinagot ko tanong mo eh." kinamot niya yung ulo niya tapos huminga ng malalim.
"You should ask...like...bakit or why! Let me try again okay?"
"Just promise me you'll leave at peace pag ginawa ko yung sinabi mo." tumango naman siya at tinaas ang right hand niya as a sign of a promise.
"Can I sit next to you during exam?" with matching smirk...that makalaglag panty smirk.
"Baket?"
"Kase kapag nasa tabi kita, feeling ko, perfect na ko." ahhh...
"Okay."
"Yun lang?"
"Ano pa bang gusto mong sabihin ko?" hindi na nga kasi uubra yung mga ganyan niya saken.
"Summer naman..."
"Zayne pwede ba? Pagod na pagod na ko kakahula ng kung ano mang andiyan sa coconut shell mo. Kaya kung pwede lang, aakyat na ko't matutulog."
Hindi ko alam kung naaasar lang talaga ako sakanya, kung bitter ako masyado, o kung sadyang iba na yung tingin ko sakanya.
"What can I do to earn back your trust?"
"For your information, ang tiwala, hindi basta basta binibigay. At mas lalong hindi basta basta naibabalik." and I left him there...still looking stupid holding the remote.
Pag-akyat ko, nakarinig ako ng bagsak ng pinto at nakita ko si Kim na mukhang kagagaling lang sa trash-talkan. Kim's red...irritated...face.
"Wow, look at you." I teased.
"Not now, Summer."
"Then, when? HAHA! Joke. You know you could always tell me what the problem is, Kim."
Kinulit ko naman siya kaya sinundan ko siya papunta sa kwarto niya. Dun, humiga lang siya with his head burried down his pillow.
"What happened to you? Why do you look like such a mess?"
"Nothing." malabo pa yung pagkakasabi niya dahil nga yung mukha niya subsob parin sa unan.
Si Kim...parang kuya ko na. Close kami lalo na nung mga panahong magkatrabaho pa kami. At kahit hindi niya sabihin, nararamdaman ko kung anong dinadaing niya.
"I'm guessing di pa kayo okay ni Paul."
"What? Okay naman kami ah..."
"Okay kayo? Pagkatapos nung nangyari dati? Na inamin niyang bading siya at mahal ka niya?" nanlaki yung mga mata niya at ako naman, napanganga sa reaction niya.
"Pano mo nalaman?!" wala akong alam...nanghula lang ako. At akalain niyo...tama pala ang hula ko.
"OH MY GOD! So it's true!!!" tinignan niya ko ng masama.
Ang galing ko talagang magpaamin.
"Just shut up, Summer!"
"Kaya pala...kaya pala...Pinagtabuyan mo siya noh?!"
"Hindi ah. Anong pinagtabuyan pinagsasasabi mo!"
"Pinagtabuyan mo siya noon na para bang hindi siya tao tapos ngayon nagseselos ka kay Kimrald! I get it now! That's why you've been acting so weird!" and for the second time, nanlaki ulit ang mga mata niya at napalunok siya.
"I...ewan...I'm not sure...I don't know anymore."
At maniwala kayo o hindi, mabait ako kaya tumango nalang ako. Hahayaan ko na muna siyang magpahinga bago ko ulit siya kulitin.
"Goodnight Kim. Mas gagaan pakiramdam mo if you have someone to confide in to." I looked at him, pero hindi parin siya gumalaw. Nakahiga parin siya, his face not visible.
Finally, pinatay ko na ang ilaw sa kwarto niya at sinarado ng dahan dahan ang pintuan. Ganito ba talaga lahat ng love story? Masyadong madrama? Nakakapag buntong hininga. Haiii...
Goodluck, Kimpoy.
BINABASA MO ANG
Convicted Love (Finished!)
AdventureThis story explains why falling in love is a crime.