''Zaman geçer.
Anılar kaybolur.
Duygular değişir.
İnsanlar gider.
Ama kalp asla unutmaz.''
''Diğer çocuk hala bir şey söylemiyor.''
Adam derin bir iç çekip elindeki kahveyi meslektaşına uzattı.
''Ufak olan bize sadece fiziksel bilgileri verebiliyor.''
Diğeri başıyla onayladı.
''Bu da bir işimize yaramaz çünkü o tarife uyan yüzlerce evsiz çocuk var.'' adam tekrar iç çekti. ''Tekrar konuşmaya gidiyorum.'' ayağa kalkıp odaya yöneldiğinde pek bir umudu yoktu.
''Bizi biraz yalnız bırakır mısınız?''
Kadın hiçbir şey söylemeden başıyla onaylayıp dışarı çıktı.
''Hey..Seungri, nasıl hissediyorsun?''
Çocuğun karşısındaki sandalyeye oturup gülümsedi.Sarışın çocuk eşofmanları ve dağınık saçlarıyla orada oturuyordu ama ifadesine bakıldığında aslında orada değilmiş gibiydi.Yavaşça kafasını kaldırıp adamın gözlerinin içine baktı.
''Sizce?''
''Bak..Neler yaşadığını farkındayım.Ama aylardır--''
''Cevaplayacak bir şeyim yok.''
''Seungri.'' adam sandalyede doğruldu. ''Bunu yapmak zorundasın.''
''Değilim.''
''Anneni ne kadar üzdüğünü farkında mısın?''
Seungri gözlerini devirip kollarını masaya dayadı.
''Siz sorun.Bende cevaplayayım, olur mu?''
Adam iç çekip arkasına yaslandı çünkü çocuğun nasıl cevaplar vereceğini biliyordu.
''O çocuğun yüzünü hatırlamıyorum.Adını bilmiyorum.Kim olduğuna dair de hiçbir fikrim yok.Artık gidebilir miyim?''
''Yalan söylemeyi bırakman gerek.Bu sadece seni ilgilendiren bir sorun değil ufaklık.Ölen onca çocuğu düşünmüyor musun?''
Seungri bir süre adama baktı ve gülümsedi.
''Sen düşünüyor musun?''
''Eğer senin yerinde olsam ne yapardım biliyor musun?'' Adam çocuğu konuşturmakta kararlıydı.Dudaklarını yalayıp göz temasını bozmadan konuşmaya devam etti. ''O çocuğu korumazdım.Bunu asla yapmazdım.''
''Onu korumuyorum.Bunu neden yapayım?''
''Seungri..'' adamın sabrı taşmak üzereydi. ''Olaya neresinden bakarsak bakalım, seni kurtardı.Senin bizden sakladığın kısımlar haricindeki hikayeye göre, o çocuk seni kurtardı.''
Seungri cevap vermedi.
''Bu yüzden onu korumak istemeni anlıyorum.Ama diğer çocukları da düşünmen gerek.Arkadaş olmuş olabilirsiniz ama o çocuğun yaşadıklarını bir düşün.Yaşadığı travmalar nedeniyle Sam gibi birine dönüşe--''
''Anne!!!''
Seungri aniden ayağa kalkıp kapıya yöneldiğinde adam başını masaya yaslayıp pes etti.
''Anne---- gitmek istiyorum.''
* * *
''Onunla konuşmanız gerek.Bakın, bahçeyi tümüyle aradık ve bulunan şeyler dehşet verici.Tam olarak kaç çocuğun öldürüldüğünü bulmamız bile çok fazla zamanımızı alacak.Ve çocuğun kaçarken eve verdiği hasar, olası tüm delilleri mahvetmiş durumda.'' Adam kadına ciddi bir şekilde baktı. ''Onu teşhis edebilecek tek kişi oğlunuz.''
