Cursed 3 / Harry Potter

~3~

Ik stond samen met Hermelien en Ron in de Weg is weg. We hadden afgesproken, maar Harry was er nog niet. 'Welke vakken hebben jullie?' vroeg Hermelien, toen we bij het ijssalon waren. Ik glimlachte. 'Ik heb Oude Runen, Voorspellend Rekenen, Verzorging van de Fabeldieren en Waarzeggerij,' zei ik. Ron keek me met open mond aan. 'Zoveel?' vroeg hij verbaasd. Ik knikte. 'Het leek me leuk, behalve Dreuzelkunde, ik heb genoeg als Dreuzel geleefd mijn –eh – hele leven,' zei ik. Hermelien keek me aan. 'Ik het hetzelfde, maar dan met Dreuzelkunde,' zei ze. Ik glimlachte. 'Leuk.'

Ron keek ons aan alsof we gek waren.

Dat waren we natuurlijk ook, maar zo kijken was ook niet nodig.

'Ik heb alleen Waarzeggerij en Verzorging van de Fabeldieren,' zei hij. Ik grinnikte. 'Tja, ik vond Oude Runen en Voorspellend Rekenen leuk, dus ja,' zei ik. Hij knikte. Op dat moment zag ik Harry. 'Harry!' riep ik. 'HARRY!'

Harry keerde zich naar ons toe en kwam glimlachend op ons af. 'Hè hè, eindelijk!' zei Ron grijnzend toen Harry ging zitten. 'We waren eerst bij de Lekke Ketel, maar daar zeiden ze dat je al weg was en toen zijn we naar Klieder & Vlek gegaan-'

'Ik heb m'n schoolspullen vorige week al gekocht,' legde Harry uit. Ik knikte.

'Maar heb je echt je tante opgeblazen?' vroeg Hermelien ernstig.

'Nou – eh – het was niet mijn bedoeling,' zei Harry, terwijl Ron en ik schaterden van het lachen. 'Ik verloor gewoon mijn zelfbeheersing.'

'Het is niet grappig,' zei Hermelien. 'Hemeltje, het verbaasd me dat Harry niet van school is gestuurd!'

'Mij ook,' gaf Harry toe. Ik boog naar voren. 'Mij niet,' zei ik. Ze keken me aan. 'Waarom niet?' vroeg Ron verbaasd. Ik zuchtte. 'Sirius Zwarts is ontsnapt, denk je dat het Ministerie het goed keurt dat Harry alleen rond dwaalt,' zei ik. Hermelien fronste. 'Jij was toch overtuigd van Sirius onschuld?' vroeg ze. Ik knikte en mijn blik ging naar Schurfie, die in Rons handen lag.

'Inderdaad, maar het Ministerie denkt daar anders over,' zei ik. Harry fronste. 'Wat heeft Sirius Zwarts met mij te maken?' vroeg hij. Ik zuchtte. 'Jij weet het!' riep Hermelien. Ik bedaarde haar. 'Inderdaad, maar ik ben niet je de juiste persoon die moet vertellen wat Sirius Zwarts met je te maken heeft Harry,' zei ik. Hij knikte.

'Ik mag nog een cadeautje voor mezelf kopen,' zei Hermelien. Ik keek haar aan. 'Wat wil je?' vroeg ik. 'Een uil denk ik,' antwoorde die. 'Ik ga met je mee, Schurfie is sinds Egypte een beetje...' zei Ron. 'Ik ga ook mee, Muis is overleden. Overreden,' zei ik. Ze gaven me allemaal een knuffel.

Ze snapten dat het pijn deed, het is je kat. Die is belangrijk, voor mij dan.

'We gaan allemaal mee,' zei Harry. We knikten en liepen naar de Dierenwinkel.

Binnen liep Ron naar de kassière. Hermelien zocht tussen de dieren, en Harry en ik keken met plezier rond. Je zag overal dieren kunstjes doen. Ik keek in mijn geldzakje en besloot een uil te kopen. Ik zocht even en vond een zwarte uil met donkerblauwe ogen. Ik pakte de uil en liep naar de kassa.

'Die wou nooit iemand hebben omdat hij, ander is. Hij heet River,' zei de kassière. Ik glimlachte. 'Ik vind hem prachtig,' zei ik glimlachend. De Kassière glimlachte ook.

'Dat zijn dan 10 galjoenen. Je krijgt er een kooi en voeding bij,' zei ze. Ik gaf haar het geld en liep met de uil naar Hermelien toe, die een rode kat vast had. 'Dit is Knikkebeen,' zei ze glunderend. 'Ik heb hem zonet gekocht, de jongens zijn buiten.'

Ik keek naar de kat in Hermeliens armen. Hij was rood, heel erg pluizig, de pootjes stonden krom alsof ze gebroken waren, en de kop leek platgedrukt. 'Wat een schoonheid,' wist ik er uit te krijgen. Hermelien leek in haar nopjes. 'Ow! Wat een prachtige uil,' fluisterde ze naar dat ze de uil had gezien. Ik glimlachte. 'Vind ik ook, hij heet River,' zei ik en ik keek naar het uiltje. Die sprong enthousiast in zijn kooi. Hij maakte een schattig zacht geluidje. 'Aw,' zei iemand die naast River kwam staan. 'Mooie uil Lili,' zei de persoon. Ik besefte dat het Katja was. 'Hey Katja, dankje,' zei ik. Katja aaide River en stond op. 'Maar nu moet ik door, doei!' zei ze en ze liep weg.

Hermelien en ik liepen naar Harry en Ron die verderop stonden.

'Heb je dat gedrocht gekocht?' riep Ron verontwaardigd toen hij Knikkebeen zag. Schurfie begon te piepen. 'Schurfie is oud,' zuchtte Ron. Ik keek hem aan. 'Hoe oud?' vroeg ik. Ron keek me dit keer aan. 'Hij zit volgens mij twaalf jaar in de familie nu,' zei hij. Ik glimlachte zwak. Nu wist ik het zeker dat het Peter was. 'Mag ik hem even?' vroeg ik. Ron knikte sceptisch en gaf Schurfie aan mij, ik pakte hem voorzichtig aan. 'Hij ziet er inderdaad niet zo best uit, waarom mist hij een poot?' vroeg ik. Ron haalde zijn schouders op. 'Was al zo toen hij bij ons kwam,' zei hij. Ik knikte. 'Pas maar op Peter, Sirius komt je halen,' fluisterde ik zó zacht dat alleen Peter kon horen, die al een beter gehoor had.

Ik gaf Schurfie terug aan Ron en pakte Rivers kooi. 'Mooie uil,' zei Harry. Ik glimlachte. 'Dankje,' zei ik.

'We gaan maar eens terug naar de Lekke Ketel,' zei Ron. We knikten en samen liepen we naar de Lekke Ketel. 'Wij hebben samen een kamer,' zei Hermelien enthousiast toen ze de sleutel kreeg.

Ik liep samen met Hermelien naar de rest van de Wemels. Ik kwam Fred en George tegen, en alleen een grijns was al genoeg om te weten wat we zouden doen.

In haar ooghoek zag ik Percy plechtig Harry een hand geven. 'Harry. Wat leuk om je te zien,' zei hij. 'Hallo, Percy,' zei Harry, die duidelijk moeite had met zijn lachen in te houden.

'Alles goed met je, neem ik aan?' zei Percy pompeus en hij schudde Harry's hand. Het was alsof je aan de burgemeester werd voorgesteld.

'Prima, dank je-'

'Harry!' zei Fred. Ik ging grijnzend dichterbij staan.

Fred wrong zich langs Percy en maakte een diepe buiging. 'Verdomd leuk je weer te zien, beste kerel-'

'Fantastisch!' zei George terwijl hij Fred opzij duwde en Harry's hand pakte. Ik stapte naar voren en gaf Harry een klopje op zijn schouders. 'Werkelijk mieters!' riep ik.

Percy keek nijdig toe. Het was twee seconden stil, en toen barstten Ginny, Fred, George, Harry, Ron en ik in lachen uit.

'Ik ga me omkleden voor het avondeten,' deelde Percy ons mee, zonder enige toevoeging. Hij ging naar boven en George zuchtte diep. 'We hebben nog geprobeerd hem op te sluiten in een piramide,' zei hij tegen Harry en mij. 'Maar ma had ons in de gaten.'

Ik zuchtte. 'Dat is echt jammer,' zei ik knikkend.

Het avondeten was extra gezellig. Nouja, we zaten met Fred en George aan de tafel. Dan moest dat ook wel.

'Hoe gaan we morgen naar het station pa?' vroeg Fred terwijl hij chocoladepudding tegen Percy's hoofd. Percy keek hem nijdig aan en haalde de pudding uit zijn haar.

'Het Ministerie zorgt voor auto's,' zei meneer Wemel.

De anderen keken op, ook ik.

'Hoezo?' vroeg Percy nieuwsgierig. 'Vanwege jou Percy,' zei George serieus. Ik grijnsde en zei: 'Die auto's hebben vast van die kleine vlaggetjes op de motorkap, met H.M. erop-'

'-oftewel, Hersenloze Minkukel,' zei Fred.

Iedereen verslikte zich bijna in de pudding van het lachen, behalve Percy en mevrouw Wemel.

'Waarom zorgt het Ministerie voor auto's, vader?' vroeg Percy waardig. Ik maakte kots beweging achter zijn rug om naar Fred en George, die grijnsden.

'Nou, we hebben zelf geen auto meer, en tenslotte werk ik daar, dus om me een plezier te doen-'

Even later liepen Hermelien en ik naar boven. 'Morgen gaan we al weer naar Zweinstein,' zei ze. Ik knikte en zette River neer. 'Inderdaad, geweldig hè? Al die nieuwe vakken, ik heb vooral zin in Voorspellend Rekenen,' zei ik. Ze knikte. 'Dat lijkt mij ook heel leuk, jammer genoeg mogen we geen oude vakken laten vallen,' zei ze. Ik knikte. 'Inderdaad, dan was ik nu al lang van Geschiedenis van de Toverkunst af, Toverdranken zou leuk zijn als het niet van Sneep was,' zei ik. Ze knikte. 'Sneep is vreselijk inderdaad,' zei ze. Ik deed mijn pyjama aan en ging in bed liggen. 'Welterusten Mientje,' zei ik. 'Welterusten Lili,' zei ze.