Cursed 3 / Harry Potter

~9~

Samen met Harry en Ron liep ik naar Verweer tegen de Zwarte Kunsten.

De eerste keer dat ik van Remus les zou krijgen.

Ik had er zin in.

'Waar is Hermelien?' vroeg Ron ineens.

Bij Dreuzelkunde...

'Geen idee,' zei ik maar.

Op dat moment rende Simon naar Daan toe, die voor ons liep. 'Kijk!' zei hij geschrokken, en hij liet een krant zien aan Daan.

'Sirius Zwarts is gesingaleerd in Zweinsveld!' riep hij. Veel mensen keken geschrokken om en begonnen te fluisteren.

Ik zag in mijn ooghoek Harry bleek worden. 'Het komt goed Harry, hij doet je niks,' zei Ron, ookal klonk het niet heel overtuigend.

'Het komt ook goed, hij loopt geen gevaar, nouja, hij kan altijd van zijn bezem vallen bij Zwerkbal, maar dat is ook het enige – wacht, hij kan natuurlijk ook stikken in een glazen bol, waar Zwamdrift net de Grim in gezien heeft,' zei ik.

Iemand naast me schoot in de lach.

Ik draaide me om.

Hermelien.

'Hé Mientje,' zei ik met een glimlach.

'Waar in vredesnaam kom jij vandaan?' vroeg Ron oprecht verbaasd.

'Ik stond hier de hele tijd al Ronald,' zei Hermelien geïrriteerd.

We kwamen bij het lokaal aan, waar we naar binnen liepen.

Er stond een grote kast in het midden van het lokaal. De kast rammelde onrustig heen en weer.

Een grijns vormde zich om mijn lippen.

Een Boeman.

De deur werd gesloten en iedereen richtte zijn aandacht op Remus.

'Wie weet er wat er in deze kast zit?' vroeg hij.

'Daar zit een Boeman in,' zei ik hard. 'Goed, dat klopt. Hier zit een Boeman in, en weet iemand ook wat een Boeman doet?'

Hermeliens hand ging direct omhoog, die van mij ook, maar iets langzamer.

'Hermelien?'

'Een Boeman verandert in een vorm wat de persoon de meeste angst inboezemd. Hij heeft dus geen vaste vorm,' zei ze.

Remus knikte.

'Vandaag ga ik jullie leren hoe jullie een Boeman moeten verweren. De Toverspreuk is 'Ridiculus'. Zeg mij maar na.'

Iedereen zei keurig 'Ridiculus.'

'Oke, goed zo. Maar alleen het woord is niet genoeg, wat een Boeman echt afschrikt, is gelach. Je moet van je grootste angst iets grappigs maken, oke – als iedereen in de rij gaat staan, Marcel jij vooraan. Bedenk ondertussen wat je grootste angst is.'

Ik ging achter Harry in de rij staan, terwijl ik na dacht.

Wat was mijn grootste angst?

Dat Ismene mijn vrienden vermoorde?

Mweh.

Ik zou het vreselijk vinden, maar op een of andere manier was ik er niet bang voor.

Dat mijn vrienden en familie storven?

Mweh.

Ik had geen medelijden met de doden, met een reden.

Roxanne had het fijn, en ze was dood.