Cursed 3 / Harry Potter

~8~

Hermelien en ik liepen naar Verzorging van de Fabeldieren. Hermelien was nog steeds boos op Ron, en wou niks met hem te maken hebben.

Ik ging maar gewoon alleen met Hermelien om, want met haar had ik toch een betere band.

We kwamen als eerste bij Hagrids huisje, aangezien Hermelien Ron niet wou tegenkomen, en ik vond het allemaal best. Op dat moment haalde ik mijn schouders op en liep rustig mee. Toen Hermelien begon met een tirade over Ron, knikte ik een beetje en zei 'Ja!' en 'Nou!'.

'Vooruit, opschieten!' zei Hagrid, toen iedereen er was. 'Ik heb iets hartstikke leuks voor jullie! 't Wordt echt een fijne les! Is iedereen d'r. Oké, kom mee!'

Éen onaangenaam moment dacht ik dat Hagrid ons naar het verboden bos zou brengen, en daar had ik nou niet echt zin in.

Maar Hagrid liep alleen langs de bosrand. We kwamen uit op een open veldje.

'Oke, iedereen, sla je boek open.'

'Hoe?' zei de kille, ijzige stem van Malfidus.

'Hè?' zei Hagrid verbaasd.

'Hoe moeten we dat boek openslaan?' herhaalde Malfidus. Hij liet zijn exemplaar van Het Monsterlijke Monsterboek zien, dat hij had dichtgebonden met een stuk touw. Anderen lieten hun boek ook zien, er waren verschillende manieren gebruikt om het dicht te maken gebruikt.

Zelf had ik er een touw van vuur omheen gemaakt, het was gewoon touw, mar dan van vuur. Het boek vatte geen vlam.

Maar ik had geen touw of iets anders gevonden om het boek dicht te doen.

'Heb – heb niemand z'n boek open kennen krijgen?' vroeg Hagrid, die nogal beteuterd keek.

Iedereen schudde zijn hoofd.

'Je mot ze aaien natuurlijk,' zei Hagrid, alsof dat zo klaar als een klontje was. 'Kijk-'

Hij pakte mijn boek en fronste toen hij het vuur-touw zag. Toen haalde hij zijn schouders op, en haalde het eraf. Het boek maakte aanstalten om hem te gaan bijten, naar Hagrid lied zijn massieve vinger over de rug van het boek gaan, die stil open viel.

'O, wat dom van ons!' sneerde Malfidus. 'We hadden ze moeten aaien! Dat we daar zelf niet aan gedacht hebben!'

'Ik – ik vond ze wel geinig,' zei Hagrid onzeker.

'Ja, vreselijk geinig!' zei Malfidus. 'Echt ontzettend geinig, om ons boeken te laten kopen die je vingers proberen af te bijten!'

'Wat wou je doen Malfidus?' vroeg ik verveeld. 'Ik ga dit vertellen aan mijn vader!' sneerde hij. 'Pas maar op Smith!'

Ik grinnikte hatelijk. 'O, Malfidus heeft een naar boekje, nu moet hij natuurlijk direct naar zijn pappie. Ik vind het wel schattig dat een jongen van – hoe oud was je ook al weer? 12? – bij alles naar zijn pappie gaat.'

Iedereen lachte. Behalve Patty, Malfidus en zwabbers.

Ja, ik heb een nieuwe bijnaam voor Korzel en Kwast. 'Hoe durf je!' krijste Patty.

'Ik ben Griffoendor, dat voor dapperheid staat, weet je?' zei ik poeslief.

Als blikken konden moorden, was ik nu doder dan dood.

'Oke, nu stoppen. Ik ga ze ff halen,' zei Hagrid streng, en hij verdween.

'Je komt hier niet heelhuids vanaf Smith,' siste Patty, toen Hagrid buiten gehoorsafstand was. 'Denk je dat?' zei ik met opgetrokken wenkbrauwen.