Angel Of Revenge/h.s

İn Danger.

*

Eve doğru hızlı adımlarla yürüyordum,bu gün sabah Darcy'yi Ella'ya bırakacaktım,onlar birlikte kahvaltı edeceklerdi.Bunu çok önceden ayarlamıştık ve açıkçası dün yaşananlardan sonra yalnız kalmak iyi olacaktı.Saat 09.00'dı.Çok değil sadece bir saat önce güneş ışınları sayesinde gözlerimi açtığım anı hatırladım.

...

Darcy Harry'nin geniş göğsünde yatıyor,mışıl mışıl uyuyordu benim ise omzumda bir el sarılıydı.Harry'nin uyuyup uyumadığına bakmak için pozisyon değiştirmeye karar verdim ama o sırada bacağımın Harry'nin bacaklarına dolanmış olduğunu fark ettim.Başımı usulca Harry'nin kolundan kaldırıp ona baktığımda onun beni izlemekte olduğunu fark ettim.

Gözleri hiçte uykulu değildi,sabah ışığı gözlerinin yeşilliğini daha da belirginleştiriyordu.Dikkatlice her hareketimi izliyordu,utanarak biraz geri çekildim ama güçlü kolu buna izin vermeyince soru soran bakışlarımı tekrar ona çevirdim.Beni sıkıca tutması kalp atışlarımı hızlandırmıştı.

''Bu anı benden alma.''diye mırıldandı.

Geri çekilmeye çalışmadım,kendimi saldım.''Sen bu anı ve bunun gibi nicesini bizden aldın yıllar önce.''dedim.Dün ikimiz için bir şans istemişti.Ama ona bu şansı veremezdim,kalbimi yeniden kırıp atması için onun ellerine veremezdim.Derin bir iç çekti.''Bir daha sizden uzak kalmaya niyetim yok,Claire.''

Adımla seslenmişti.Tanıştığımız andan beri bana asla adımla hitap etmezdi,hep Clarice derdi.Cevap vermeme kalmadan telefonu çaldı,Darcy uyanmasın diye hızlıca telefonu açtı.Darcy bir kaç kez kıpırdandı ama uyumaya devam etti.Harry'nin önce kaşları çatıldı.Sonra ağzından kelimeler döküldü ''Geliyorum.''

Sıkıntıyla bana baktı.''Gitmem gerek.''dedi.Onun bu cümlesine karşılık ağzımdan bir 'hah'nidası çıktı.''Bir daha sizden uzak kalmaya niyetim yok ama gitmem gerek.''dedim imalı bir şekilde.Bakışlarını benden kaçırdı.Bu sinirlenmeme sebep oldu.Onu affetmemiş olabilirdim ama burda,onunla ve Darcy ile uyuduğumda aile olduğumuzu iliklerime kadar hissetmiştim.Ayrıca beni ikna etme çabalarından sonra hiçbir şey söylemeden yataktan çekip gidecek olması..bir an geçmişe gitmemi sağladı.Onu öldü sandığım güne doğru sık sık telefon görüşmeleri yapar ve ortadan kaybolurdu.

...

Dalgın yürüyüşüm onu gördüğümde duraksamamla son buldu.Takım elbisesini giymiş,simsiyah olan Range Rover'ında oturuyordu.Beni fark ettiğinde arabayı çalıştırmak için yaptığı eğlemleri durdurdu.Ne yapmam gerektiğini düşünürken birden ayaklarımın beni ona doğru götürdüğünü fark ettim.Öfkelendiğimi hissediyordum.

Darcy'i ve beni yatakta öylece bırakıp evine gitmiş,bir güzel süslenmişmiydi yani ? Sabah sabah üzerinde bu takım elbiseyle nereye gidiyordu?! Sakin ol Claire.İstediği yere gider,sanane.

''Gecekuşu...''diye mırıldandı.Bu lakap...biraz olsun sinirlerimi yatıştırdı.Ah,kimi kandırıyorum? Kafamda bir sürü soru vardı ama en önemlisi 'neden gittiğiydi'.

''Nereye gidiyorsun?''diye sorduğumda gerildiğini hissettim.''Seni ilgilendirmez.''dediğinde kalakaldım.Haklıydı.Ama hayır! Nasıl beni ilgilendirmez daha bu sabah neler söylüyordu şimdi neler söylüyor.Kaşlarım çatıldı.''Nereye gidiyorsun,Harry?''diye sorumu yineledim.

''Ben ne demiştim?''dedi soruma soru ile karşılık vererek.Cevapları beni şaşırtıyor daha da merak etmemi sağlıyordu.

''Cevap vermeyeceksin yani?''dedim sesime soru soran bir ton katarak ve kaşlarımı havalandırarak.''Hızlı öğrenme becerini kaybetmemişsin.''diye dalga geçtiğinde arabanın önünden dolaşıp ön koltuğa oturdum.Maske takıyordu.Bir haltlar karıştırıyordu ve duygularını öğrenmemem için maske takıyordu.